نورپردازی پایدار : 7 راه که یک طراحی معماری را پایدار می کند

طراحی نورپردازی پایدار، ویژگی های مختلف رفاهی و مزایای زیست محیطی را علاوه بر منافع اقتصادی کاربران فراهم می کند. اگر چه که نور روز یک منبع نوری خوب را تامین می کند، اما برای بیشتر فضاها، میزان و ساعات دریافت نور طبیعی کافی نیست و روشنایی الکتریکی لازم است. برای به حداقل رساندن مصرف انرژی و بهبود کیفیت زندگی، تمرکز بر روی پایداری ضروری است. حتی اگر بهره وری به طور قابل توجهی با تکنولوژی LED افزایش یافته است، نورپردازی الکتریکی هنوز هم به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد. در سال های اخیر اغلب تمایل به بازسازی، نوسازی و کاربردهای نورپردازی جدید با افزایش تعداد منابع نوری به انجام رسیده است، به جای اینکه نورپردازی با کیفیت بهتر که مقدار کافی انرژی را داشته باشد صورت بگیرد.1-یک منبع نوری کارآمد انتخاب کنید:

جستجو برای رسیدن به یک روشنایی بهینه، با منبع نوری صحیح، و میزان نور دهی یا تشعشع آن به عنوان یک شاخص کلیدی تاثیرگذار در انتخاب آغاز می شود. میزان بیشتر خروجی نور مرئی در ارتباط مستقیم با مصرف انرژی، و کارآمدی منبع نور می باشد.

با توجه به این واقعیت که لامپ های رشته ای مقدار زیادی اشعه مادون قرمز منتشر می کنند، ضریب تاثیر روشنایی بسیار پایینی را ارائه می دهند. در مقابل، LED های سفید معاصر میزان تاثیر روشنایی بالاتری را فراهم می کنند. عمر در حال کار یک لامپ نیز یک عامل دیگر برای منابع نوری می باشد:  هر چقدر که عمر عملکردی یک منبع نوری طولانی تر باشد، هزینه های نگهداری پایین تری را متقبل خواهید شد.

2- چراغ های کارآمد و مناسب تهیه کنید:

سیستم های نوری در یک چراغ لازم است که حداقل میزان اتلاف نور را داشته باشند تا به بازدهی نوری بالاتری برسند. با این وجود، نسبت بازدهی نوری اغلب با آسایش بصری کمتری همراه است. تعادل صحیح بین کارآمدی و آسایش بصری برای دستیابی به راه حل های روشنایی پایدار بسیار مهم است. توزیع روشنایی همچنین لازم است که با برنامه مشخصی تطابق یابد. در حالی که ممکن است یک چراغ پرتو افکن یک درخشش کانونی بسیار کارآمد برای یک مجسمه کوچک فراهم کند، اما ابزار مناسبی نخواهد بود چرا که  تابش خیره کننده ای را نیز ایجاد می کند.

3-چراغ های غیر ضروری را خاموش کنید:

کوچک، اما یک راه موثر برای ارتقاء پایداری، خاموش کردن چراغ ها در مواقع غیر ضروری می باشد و اگر تنها سطح کمی از نور عمومی لازم است، می توان به روش دیگر، به اندازه رسیدن به سطح حداقلی، کلیت محیط کمی تاریک شود تا در مصرف انرژی صرفه جویی شود.

4- کنترل هوشمند نور:

حسگرها با سیستم های کنترل روشنایی ترکیب شده اند تا صرفه جویی انرژی به صورت قابل توجهی فعال شود. در طول روز، حس گرهای روشنایی می توانند نور طبیعی را به منظور کاهش نور مصنوعی دریافت کنند. با کمک و حضور حسگرها، مناطق کم رفت و آمدی مانند راهروها، فضاهای بیرونی در شب یا دفاتر خالی می توانند در حداقل میزان تاریک شوند و یا وقتی استفاده نمی شود خاموش گردند. برای رویدادهای منظم، سیستم روشنایی وابسته به زمان برای بهینه سازی مصرف انرژی مناسب می باشد، برای مثال: در رابطه با ساعت اداری سیستم های روشنایی زمانی تنظیم می شود. یک رابط ارگونومیک، انطباقی آسان را یرای نیازهای فردی تسهیل می کند.

5-طراحی مناطق مجزا برای فعالیت های پیش فرض:

میزان زیادی از انرزی به این دلیل که برای شدت روشنایی بالایی برنامه ریزی شده است تا الزامات احتمالی متعدد در فضا را پوشش دهد، هدر می رود. تعریف و تعیین مناطق عملکردی در یک فضای بزرگ به صورت جداگانه و تحلیل فعالیت های احتمالی در این مناطق پتانسیل بالایی را برای کاهش مصرف انرژی فراهم می کند. برای جلب توجه و تفکیک مناطق مهم از مناطق بی اهمیت، یک نسبت مناسب بین نور تاکیدی و نور محیطی سودمند خواهد بود. میزان کم نور محیطی کمک می کند تا مقدار نور تاکیدی نیز به تبع آن کمتر باشد و مصرف انرژی پایین تر باشد.

6- کار با سطوح داخلی روشن

سطوح فضای داخلی را با بازتاب بالا به منظور افزایش نور در فضا انتخاب کنید. اما دقت کنید که  سطوح براق و خیلی درخشان ممکن است باعث حساسیت به نور شود. بهتر این است که از رنگ های روشن مات استفاده کنید تا آسایش بصری را بهبود ببخشد. برای تاثیر یک فضای روشن، از رنگ های تیره اجتناب کنید. ایجاد دیوار نوری یک راه موثر دیگر برای افزایش روشنایی ظاهری فضا می باشد.

7- از نور خیره کننده و انعکاس مزاحم اجتناب کنید (شدت خیرگی)

تابش های خیره کننده به طور قابل توجهی با امور نورپردازی بصری و محیطی دلپذیر در تداخلند. تابش خیرگی مستقیم(چشم زدگی) از چراغ ها ساطع می شود، در حالی که تابش خیرگی غیر مستقیم از بازتاب بر روی سطوح سرچشمه می گیرد. به طور خاص، تجهیزات نوری با زاویه پرتو گسترده و یا زاویه پرتویی که دقیقا تعریف نشده اند شرایط تابش خیره کننده سختی ایجاد می کنند.

دراین حالت، چند پرتو نوری کوچک می تواند آسایش بصری بسیار بهتری نسبت به تنها یک نورافکن با پرتو نوری گسترده داشته باشد. علاوه بر این، توزیع روشنایی دقیق و دارای کاورمناسب بدون اینکه زوایای انعکاس نوری نامناسب(spill light ) داشته باشد برای به حداقل رساندن تابش نور خیره کننده ضروری است. برای مثال در روشنایی فضای باز اثر منفی نور نامناسب انعکاسی ساطع شده از چراغ  را درک خواهید کرد چرا که اجازه نمی دهد ستاره ها را در آسمان تاریک شب به آسانی مشاهده کنید.

حالت دوم از تابش خیره کننده، در نوع غیر مسقیم، هنگامی رخ می دهد که نور از سطوح براق مانند صفحه نمایش کامپیوتر و تصاویر براق مانند شیشه تابلوها انعکاس می یابد. چراغ های طراحی شده با اتصالات نصب دیواری و جهت گیری مناسب می توانند میزان تابش خیره کننده را کاهش دهند.

تمرکز انحصاری بر روی بهینه سازی مصرف انرژی می تواند به راه حل های روشنایی عجیب وغریب منجر شود. صرفا تاسیسات فنی نصب شده ممکن است که مصرف حداقلی انرژی را نشان دهد، اما اگر معماری، زیبایی شناسی، سلامتی نادیده گرفته شود، کاربران و ساکنین یک فضای داخلی یا بیرونی به احتمال زیاد در این سایت اقامت نمی کنند و یا برای مدت طولانی در آن مکان باقی نمی مانند، و تمام تلاش های انرژی ناموفق خواهد بود. بنابراین، کیفیت روشنایی نیاز به ترکیب معماری، رفاه افراد، و اقتصاد دارد همانطور که  Jennifer Veitch پژوهشگر در شورای تحقیقات ملی کانادا، خاطر نشان کرده است. با این وجود، واقعا اولین قدم برای نورپردازی خوب باید با معماری پایدار که نور روز را تامین می کند آغاز شود.

منبع: archdaily, lrc.rpi.edu

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو| پردیس ترکمان زاده

در رابطه با این مطلب بیشتر بخوانید:

اصول نورپردازی خانه

نور مناسب برای اتاق خواب منزل

ایده های بسیار جالب برای طراحی نورپردازی اتاق خواب

پویانو را در اینستاگرام دنبال کنید

به کانال تلگرام پویا نو بپیوندید