قیمت‌های نجومی مسکن در لندن تا جایی پیش رفته که بسیاری به کمتر از آنچه بدان نیاز دارند اکتفا کرده‌اند. داشتن خانه‌ای بزرگ میسر است اما با ساعت‌ها در راه بودن؛ در شهر خانه فراهم است اما تنها برای کسانی که دستمزدهای بسیار بالا دارند. مردم که از پاسخدهی به نیاز مسکنشان ناتوان شده‌اند، متوسل به راه حل‌هایی شده‌اند که در بافت فعلی شهری اختلال ایجاد می‌کند و باعث نارضایتی تمام کسانی است که با آن درگیر اند. قطعا برای حل بحران مسکن راه های بهتری برای این مساله می‌توان یافت.

مسابقات معماری همواره باعث تهییج علاقه‌مندی عموم مردم می‌شوند و طراحی‌های جامعه-محوری را تولید می‌کنند. مسابقه اخیر «بی بریدرز» (Bee Breeders) طراحان را در مورد این مساله به چالش کشید و بعنوان بخشی از سری‌های طراحی‌ بحران مسکن ارزانقیمت، فراخوانی برای راه‌حل‌های خلاقانه برای بحران مسکن در لندن منتشر نمود. در میان نتایج ایده‌ها و برنامه‌های مشترکی به چشم می‌خورد: ساخت سیستم‌های جدید ساختمانی، احیای فضاهای شهری، متدهای جدید برای مالکیت زمین. اما برندگان این مسابقه به تقاضای جهانی برای مسکن شهری با رویکردی پایدار و خلاقانه اشاره نمودند.

برندگان و پروژه‌های راه‌یافته به مرحله نهایی مسابقه بی بریرز با موضوع چالش مسکن ارزان قیمت در لندن:

مقام اول- «فراتر از پوسته» (Beyond the Shell)

طراحی توسط «لیانجی وو» (Lianjie Wu)، انگلستان

طرح برنده در تمامی معیارهای قضاوت مسابقه دارای صلاحیت است. طراح از طراحی فرم آزاد، هزینه پایین، و امکان ساخت سریع به کمک پرینت سه بعدی بهره برده‌است، و مجموعه‌های مسکونی‌ای طراحی نموده که متناسب با ساکنینشان شکل می‌گیرند. ساختار پایه آن به شکل یک قاب شبکه‌ای طراحی شده و امکان بکارگیری احجام منحنی و ارگانیکی را فراهم کرده که با ابزارهای ساخت دیجیتال تولید می‌شوند و با ماشین مخصوص به محل منتقل می‌گردند.

مقام دوم- «ری- کد» (Re.Co.De): بازطراحی مسکن معاصر (Redesigning Contemporary Dwelling)

طراحی توسط «ماسینو بریکوسولی» (Massino Bricocoli)، «گنارو پوستیلیون» (Gennaro Postiglione)، «استفانی ساباتینلی» (Stefani Sabatinelli) و «نیکولا سیروگو» (Nicola Sirugo)، ایتالیا

طرح مقام دوم رویکردی متفاوت اما مطلوب را برای حل بحران مسکن ارائه داده‌است. این طرح بر اهمیت داشتن یک ترکیب‌بندی مناسب برای طراحی فضای داخلی تاکید کرده که در خدمت بیش از تنها یک خانوار قرار می‌گیرد. طبق اظهارات طراحان، سازماندهی مجدد ترکیب‌بندی ساختمان‌های موجود فضاهای پربازده‌تری را بوجود می‌آورد و گروه‌های بزرگتری از ساکنین را می‌تواند در خود جای دهد.

بر این اساس، طراحان ترکیب‌بندی داخلی یک بلوک مسکونی معمول لندنی را بازطراحی نمودند و  آرایشی از ترکیب‌بندی‌های منعطف فضای داخلی ارائه دادند، که در آن یک هسته مرکزی برای سرویس بهداشتی ثابت بود و با افزودن پارتیشن‌ها و تجهیزات قابل جابجایی دیوار قابلیت جایگیری مجموعه‌ای از افراد با خصوصیات متفاوت را بدست آورد.

مقام سوم- صمیمیت بی‌تشریفات با اتاق های منعطف (Informal Intimacy)

طراحی توسط «مدینا دیزونلیک» (Medina Dzonlic) و «دنیل آندرسون» (Daniel Andersson)، دانمارک

یک رویکرد کاربرمحور و مدرنیست با رد تیپ‌شناسی معماری‌ای که یک ابعاد و استاندارد را مناسب همه می‌داند، جایزه مقام سوم را در این مسابقات کسب نمود. انعطاف‌پذیری و ترکیبات فضایی کلمات کلیدی در توسعه طراحی این پروژه بودند، چرا که تمرکز طراحان به جای تبعیت از اصول استانداردشده معماری، بر تامین طیفی از مراتب فضایی و اتاق‌های منعطف بود.

جایزه دانشجویی بی بریدرز- «ویسلی نیو تاون» (Wesley New Town)/ «کرونوتوپیا» (Chronotopia)

طراحی توسط «ییپ سیو» (Yip Siu)، انگلستان

این جایزه دانشجویی به یک پروژه جامعه‌محور اهدا شد که تمرکز آن بر قیمت پایین و منافع مشترک بود. پیشنهاد «اعتبار زمینی اجتماعی» (Community Land Trust) با استفاده از سود کسب شده توسط پیشرفت موجود جامعه، به توسعه مدول‌های مسکونی استیجاری برای شرکت‌های کوچک و متوسط کمک می‌کند. نگهداری و خدمات این شرکت‌ها و مدول‌های در حال ظهور نیز با این سود بدست می‌آید، در حالی که گرمایش و الکتریسیته محله با زباله، گرما و انرژی تولید شده توسط انبارهای محلی تامین می‌شود.

جایزه سبز بی بریدرز- «خانه پرچین» (Hedge House)

طراحی توسط تیم «وایت آرکیتکتر» (WHITE ARKITEKTER)، متشکل از «دیوید ساند» (David Saand)، «سیمون دو برگ» (Simone De Bergh)، «بیورن وستلاند» (Björn Vestlund) و «جی ویلیامز» (Jay Williams)، سوئد

جایزه سبز به پروژه‌ای اهدا می‌شود که دارای طبیعیت‌دوستانه‌ترین پیشنهادات باشد و امسال برنده این مقام یک نوسازی پایدار و نمایی فعال برای ساختمان‌های بزرگ پس از جنگ و بافت شهری آن‌ها ارائه داد. طراحان در این طرح یک گونه جدید از ساختمان‌های باریک ارائه دادند که با یک نمای سبز پوشانده می‌شود و در مقیاس انسانی منظر شهر را متراکم می‌سازد. این طرح برای قرارگیری میان پارک و خیابان‌ها ارائه شده و  با نمای سبز و بام سبز اشتراکی‌اش همچون یک مرز طبیعی برای پارک عمل می‌کند و موجب ارتقاء رفاه اجتماعی می‌شود.

حل بحران مسکن لندن

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو/فاطمه زنگی

www.archdaily.com