معماری خانه خیابان راگنیتز / LOVE architecture and urbanism

خانه خیابان راگنیتز

معماری خانه خیابان راگنیتز / LOVE architecture and urbanism

معماری خانه خیابان راگنیتز ؛ ساخت‌وساز آپارتمان‌های کوچکی که نسبتا ارزان‌قیمت باشند و در عین حال دارای کیفیت بالایی باشند، اخیرا تبدیل به اساسی‌ترین چالش در ساخت‌وساز مسکن شده‌است.

1

معمار: LOVE architecture and urbanism

موقعیت:   اتریش

زیربنا: 1888 مترمربع

سال: 2013

2
3

پروژه خیابان راگنیتز به روش زیر با این دو اولویت ناسازگار با هم، مواجه شده‌است:

یک ساختمان ساده، نظام‌مند و با طراحی بازدهی-محور، تمام واحدهای آپارتمانی را در خود جای داده‌است. در سمت جنوب، ساختمان دارای بالکن‌های زیگزاگی شکل و جادار است، در حالیکه در ضلع شمال، ساختمان دارای یک بازشوی سایبان‌مانند با روکش فلزی است. به‌این ترتیب، کاراکتر کلی معماری ساختمان توسط اجزای ساختمانی نسبتا ارزانی –همچون بالکن- تعریف شده‌است.

4

ساختمان، 15 واحد کوچک آپارتمانی (40 الی 50 مترمربع) و یک پنت‌هاوس در بالاترین طبقه را به همراه پارکینگ زیرزمینی در خود جای داده است.

5

تمام آپارتمان‌ها به سمت جنوب جهت‌گیری کرده و مجهز به فضاهای بزرگ خارجی (بالکن یا تراس) است و با فضای سبز راگنیتزباخ روبرو می‌شود. بالکن‌‌ها و فضاهای خارجی که کل عرض آپارتمان را پوشش می‌دهند، نیمه مسقف بوده و حداقل مساحت 17 مترمربع را به خود اختصاص می‌دهند. به‌این ترتیب، فضای زندگی واقعی رو به فضای بیرون گسترش می‌یابد، و اتاق‌های نشیمن و اتاق‌های خواب بزرگ‌تر و جادارتر می‌شوند.

6 معماری خانه خیابان راگنیتز ؛ LOVE architecture and urbanism ؛ طراحی خانه راگنیتز
معماری خانه خیابان راگنیتز ؛ LOVE architecture and urbanism ؛ طراحی خانه راگنیتز

نرده‌های بالکن از جنس چوب کاج اروپایی بوده و به حالت پره‌های فن در راستای ریتم زیگزاگی تخته پایه قرار داده شده و بواسطه هم مصالح و هم کار استادانه‌ای که روی آن صورت گرفته، یک حس‌وحال خانگی را ایجاد کرده‌است.

7

سایبان شمالی ساختمان، همچون سدی در برابر سروصدای اتومبیل‌ها در خیابان راگنیتز عمل می‌کند. نمای فلزی آن به‌ گونه‌ای نصب شده که از سمت غرب غالبا شفاف به نظر می‌رسد.

8

ضمنا، با نزدیک شدن به ساختمان از سمت شرق، نمای ساختمان محصور و حجمی به‌نظر می‌رسد و برای کسی که از کنار ساختمان عبور نوعی تاثیر بصری ایجاد می‌کند. به‌طور کلی ظاهر ساختمان بسته به اینکه بیننده از کدام زاویه به آن نگاه کند تغییر می‌کند، و این به ساختمان خاصیت یک مجسمه و یک اثر سه‌بعدی را می‌بخشد.

منبع: archdaily

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو|فاطمه زنگی