طراحی کافه رستوران Futuro Refeitório ، بهره برداری مجدد، بنهیروس، برزیل

مساحت: 650 متر مربع

سال ساخت: 2018

عکسبرداری: Fran Parente

تأمین کنندگان: Deca, Portobello, Macom

چالش اصلی این پروژه از ابتدا، تبدیل یک کارخانه به یک رستوران و کافی شاپ در وسط یک بلوک در بنهیروس، سائو پائولو بود. کارخانه که پیش از این، یک کارخانه ریخته گری و سپس یک گاراژ ماشین بود، به معماران فرصت داد تا با تعداد زیادی عنصر اصلی و قدیمی موجود کار کنند که از خود فضای کارخانه وام گرفته شده اند و همه مربوط به عملکرد گذشته این فضا بوده اند.

همه عناصر اصلی و قدیمی که از گاراژ پیشین وام گرفته شده اند، به صورت مستقل اما همچنان با احترام در فضای جدید به کار گرفته شده اند، اما به همان شکلی که بوده اند و در جای درست، با استفاده از همان پالت رنگی سابق که اغلب سفید است و با بهره گرفتن از همان متریال های سابق که تایل های سرامیکی هستند. آشپزخانه که اپن و یکپارچه است، به عنوان جزء مرکزی در فضا قرار گرفته است و فضاهای این کافه رستوران را در امتداد کانتر موزائیکی کشیده و دور تا دور آن سازماندهی کرده است.

بقیه فضاهای موجود در این محیط به سه بخش مختلف تقسیم شده اند. این سه بخش، فضای ایونت ها، فضای دورهمی و بخش های کوچک مربوط به نشیمن هستند، یعنی بخش هایی که با مبلمان راحت و فضای سبز موجود، فضایی دنج و دلپذیر برای مشتریان کافه رستوران فراهم آورده است.

چیزی که شما با نگاه کردن به محیط داخلی این کافه رستوران متوجه می شوید، این است که یک عملکرد جدید در دل یک فضای قدیمی قرار گرفته، اما در سازماندهی و تنظیم این عملکرد جدید و محیطی که باید برای فراهم کردن آن طراحی می شده، قصد بر نادیده گرفتن فضای سابق نبوده و برعکس، کلیه عناصر بازمانده از طراحی سابق که مرتبط با کارخانه و گاراژ ماشین بوده اند، با احترام در فضا نگه داشته شده اند تا جزئی از آن باقی بمانند و به حفظ هویت و اصالت ساختمان کمک کنند. البته شاید محیط ساختمانی که پیش تر یک کارخانه و سپس یک گاراژ بوده، زیاد برای برپاسازی فضایی مثل کافه رستوران، لطیف و دوست داشتنی نباشد، اما با استفاده از گیاهان که در همه بخش ها دیده می شوند، حس و حال حضور در یک فضای زنده ایجاد شده است.

از طرف دیگر، با توجه به این که طراحی کارخانه ها و گاراژها معمولا به صورتی است که فضای موجود به صورت یکپارچه و پیوسته در اختیار قرار می گیرد، محیطی که این کافه رستوران دارد نیز کاملا باز و یکپارچه است. طراحان آن نیز تلاشی برای جداسازی بخش های آن نکرده اند و اگر هم تفکیکی میان قسمت های موجود در این کافه رستوران صورت گرفته باشد، یک تفکیک بولد و مشخص نیست که فضاها را کاملا از هم جدا کند. این امر توانسته به ارتباط بیش تر بخش ها کمک کند و در عین حال، فضاهای گوناگونی مثل بخش تهیه غذا و قهوه، بخش ایونت، بخش دورهمی و بخش نشیمن را از هم متمایز سازد.

در انتخاب متریال های به کار رفته در این کافه رستوران نیز همچنان به هویت و اصالت ساختمان توجه شده است و متریال های انتخاب شده، مواردی هستند که به خوبی با متریال های سابق در تناسب قرار دارند و با آن ها بیگانه نیستند. بیش تر این متریال ها صنعتی هستند و با تم عملکردهای سابق جور در می آیند. از همین رو وقتی در این کافه رستوران قرار بگیرید، ابدا احساس نمی کنید که با یک دکوراسیون متناقض با شخصیت ساختمان مواجه شده اید.

منبع: Archdaily

معماری و دکوراسیون داخلی پویانو / اکبری