رستوران، پالرمو، آرژانتین

معماران: Hitzig Militello Arquitectos

مساحت: 400 متر مربع

عکسبرداری: Federico Kulekdjian

تأمین کنندگان: Alvy, E27 Iluminación, Gago, Huup, Ingeniería gastronómica, Just green, KIKELY, Werloztech

مستندسازی و مدیریت کار: Jeanette Zotta

برندسازی: Crista Bernasconi

پیمانکار: E-7 construcciones

رندرگیری: Eliana Gonzalez

این پروژه توسط جزئیات مدرن، ختثی و صنعتی تحت تاثیر قرار گرفته است. خنثی بودن از تعادل مصالح به کار رفته و تم سفید رنگ حاصل شده است. همه مصالح استفاده شده در فضا با توجه به تعادل سیاه و سفید به کار رفته اند، به غیر از جزئیات آلومینیوم موج دار و کفپوش رزینی سیاه رنگ. طراحان از ابتدا متوجه شدند که این برند، همان طور که از نامش بر می آید (Fresco در زبان اسپانیایی به معنای تازه است)، فضایی است که هویت آن توسط ات مصالح ساده اش و همچنین محصولات تازه و طبیعی آن تاثیر گرفته است. از این رو، معماران پروژه پیشنهاد دادند طبیعتی از یک حضور زنده در طراحی به کار رود. این طبیعت، هم در نقش فرم و هم در نقش عملکرد عمل می کند، یعنی هم در نقش سیستم روشنایی و هم در نقش منظری فعال.

شبکه کابلی که یکی از قسمت های اصلی این پروژه است، شامل یک شبکه 15 در 15 است که ارتفاعات متفاوتی را به مانند یک چادر ایجاد می کند. همین خصوصیت اجازه می دهد نمای پیشین ساختمان، در میان شبکه ها قابل مشاهده باشد. از همین سیستم شبکه ای در ارتفاع های مختلف استفاده شده است؛ در طبقه اول که به شکل بالکن بر فراز فضای مرکزی قرار گرفته است که یک بار دارد و دارای 6 منبع نور است که با فضای سبز احاطه شده اند. طبقه بالایی بنا با ساختن یک پل در میان دو قسمت جدا از هم در طبقه اول، گسترش یافته است. این کار باعث یکپارچه شدن طبقه دوم شده است.

در نما از از شبکه های متالیک استفاده شده که در ارتفاع های مختلف به کار رفته اند تا استوانه های دارای پوشش گیاهی، قابل مشاهده باشند. این استراتژی کمک می کند بتوان تاریخ ساختمان قدیمی را از طریق نما مشاهده نمود. در این راستا معماران تصمیم گرفتند خط نمای بالکن و بخش جلویی را بکپارچه سازند تا یک فضای نیمه پوشیده به وجود بیاید. این ساختمان به بازدید کنندگان، این حس را می دهد که انگار در یک گلخانه یا باغ حضور دارند؛ فضایی با المان های جادویی پوشیده از گیاه.

با نگاه کردن به ساختمان از بیرون، شما متوجه می شوید که با یک بنای محصور رو به رو نیستید. به نظر می رسد که این ساختمان نفس می کشد. در فضای داخلی نیز همین طور است، چرا که استوانه های سبز و پوشیده از گیاه باعث می شوند حس کنید در فضای باز قرار دارید. همین استوانه های سبز، نقطه شاخص طراحی این کافه رستوران هستند و آن را از دیگر پروژه ها با کاربری مشابه، متمایز می کنند؛ این یعنی به کارگیری فضای سبز، به نوعی که تازه و بکر باشد.

چه در نقشه به ساختمان نگاه کنید و چه در نما، این استوانه ها را مشاهده می کنید. البته استوانه ها تنها اجزای سبز این کافه رستوران نیستند. پوشش گیاهی به صورت فلاورباکس و گلدان نیز در دیگر بخش ها دیده می شود. گذشته از فضای سبز که تقریبا مهم ترین بخش طراحی است، دید طبقه دوم با فرم بالکن مانندش به این محیط نیز بخش جالب دیگری از طراحی است که باعث شده دو طبفه با هم در ارتباط باشند و فضای سبز به صورت پیوسته از بالا به پایین امتداد پیدا کند. پوسته یا همان نمای ساختمان نیز به گونه ای طراحی شده که با فرم شبکه ای خود به دیده شدن استوانه ها از بیرون کمک نماید.

منبع: archdaily.com