طراحی و دکوراسیون داخلی خانه اسکینی اسکار

طراحی و دکوراسیون داخلی خانه اسکینی اسکار

طراحی و دکوراسیون داخلی خانه اسکینی اسکار  : پروژه «اسکینی‌اسکار» نشان می‌دهد که چگونه فضاهای خالی و فراموش‌شده در شهر می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند. هر شهری فضاهای مورد غفلت قرارگرفته‌ای دارد که می‌توانند ارتقاء پیدا کرده و بافت شهری را تکمیل کنند و در عین حال امکاناتی را برای فرم‌های جدیدی از زندگی شهری برای افراد ماجراجو مهیا نمایند. «گوئندولین هویزمن» و «مارجین باترمن» به عنوان دو معمار جوان این پتانسیل را در فاصله‌ای باریک با تناسبات غیرمعمول در یک محله قدیمی در روتردام مشاهده نمودند. آنان در سال 2012 پروسه این نغییر را با خرید قطعه زمینی که برای فروش نبود آغاز کردند و اخیرا طراحی تمام فضای داخلی آن را توسط خودشان به اتمام رسانده‌اند.

 

 

   

تناسبات غیرمعمول زمین –تنها 3.4 متر عرض و 20 متر عمق- منتهی به نوعی تیپ آزاد و (در قسمت‌هایی) متراکم می‌شد، در عین آن‌که یک چالش سازه‌ای نیز در میان بود. تا این باریک و عمیق بودن زمین در مقایسه با ارتفاع ساختمان، مستلزم پی حجیم و سازه حمال بود. بنابراین به عنوان یک راه حل موزون و زیبا، دو قطعه بتن پیش‌تنیده به موازات یکدیگر مورد استفاده قرارگرفته و فضای داخلی خانه را تحت‌تاثیر قرار دادند. به این طریق، بازشوهای نما بخاطر مسائل سازه محدود نیستند. برای ایجاد فضاهایی آرام، معمارها تمام عملکردهای خدماتی‌ای که یک مسکن نیاز دارد را علاوه بر این قطعات بتنی و تاسیسات ساختمان، در مرکز خانه جمع کرده‌اند. این حجم‌ها از دیوارهای جانبی جدا شده‌اند تا بر عمق 13 متری فضا تاکید شود و چشم‌اندازهایی غیرقابل پیش‌بینی در تمام مسیرهای میان فضاهای مختلف خلق شود. راه‌پله به نوعی طراحی شده‌است که این کیفیت‌های فضایی را ارتقاء دهد. کانسپت معماری در یک تفکیک طبیعی میان فضاهای مختلف زندگی تاکید دارد که در جایی که فضاها همواره به‌شکل افقی و عمودی با یکدیگر در ارتباطند، فضاها بدون مرزهای چندان دقیق با یکدیگر آمیخته شوند. با قراردادن حجم‌ها و راه‌پله در نزدیکی میان خانه، فضاهای نشیمن دنجی رو به باغچه حیاط خلوتی جمعی و خیابان خلق می‌شوند. فضاهای نشیمن از لحاظ ابعاد متعادل بوده و دنج و صمیمی هستند، بدون آن‌که بعلت چشم‌اندازها و جریان‌داشتن فضاها در عذاب باشند.

 

چینش فضاهای زندگی نشان‌دهنده کاربرد آنها در طول روز است. در طبقه همکف یک فضای ورودی بزرگ و یک آشپرخانه باز از طریق درهای بلند تاشو به باغچه حیاط مشترک متصل می‌گردند. اتاق نشیمن و کتابخانه که اغلب در عصرها مورد استفاده قرارمی‌گیرند در طبقه اول بوده و رو به باغچه و خیابان قرار دارند. یک ووید در فضای نشیمن، فضاهای طبقه همکف و اول را به یکدیگر مرتبط می‌سازد، و بعنوان یک بانوج با منظری رو به باغچه و آسمان استفاده می‌شود. پنجره جلوآمده کتابخانه در خیابان بیرون‌زدگی دارد و در ابعادی است که بعنوان فضایی برای نشستن و مطالعه‌کردن مورد استفاده قرارگیرد و جزییات آن به گونه‌ای است که بافت شهری را قاب بگیرد. خصوصی‌ترین قسمت خانه یعنی اتاق‌های خواب و سرویس‌ها، در طبقه آخر جای گرفته‌اند. یک پنجره سقفی در بالای وان حمام منظری از ابرهای درحال گذر و پرندگان می‌دهد، و نور طبیعی را به تاریک‌ترین قسمت خانه وارد می‌کند.

 

 

مصالح استفاده شده در فضای داخلی ساده و طبیعی هستند. آن‌ها بدون غلبه بر درک کاربر، به فضا گرمی می‌بخشند. دو حجم عمودی ساختمان با تخته‌هایی از چوب کاج پوشیده شده‌اند که زوج معمار خودشان آن‌ها را ساخته‌اند. طبقات ساختمان که از بتنی سخت و قالب‌ریزی شده در محل ساخته شده‌اند در سقف‌ها بدون پرداخت باقی مانده‌اند تا روش ساخت را نمایان سازند. لکه‌های زنگار روی سقف بتنی یادآور آب‌وهوای مرطوبی است که در آن قالب‌ریزی شده‌اند.

نماهای سیاه آجری با جهت‌گیریشان منطبق هستند: قسمتی از نما که رو به باغچه است متشکل از شیشه‌ای به ارتفاع دوطبقه و پنجره‌های وسیع است، در حالیکه در قسمت‌هایی که رو به خیابان است خصوصی‌تر می‌ماند. آجرچینی برزیلی همچون پرده‌ای عمل می‌کند که با نور و سایه اشعه‌های خورشید بازی می‌کند. این آجرچینی، پنجره‌های مخفی رو به خیابان را تنها در شب که اتاق‌ها روشن هستند نشان می‌دهد. پنجره بیرون‌زده از طریق تامین فضایی برای نشستن اهالی خانه و تماشا کردن رهگذران در بیرون، با حداقل جزییات فضای داخلی را با زندگی شهری پیوند می‌زند. نمای رو به خیابان به گونه‌ای جزیات‌دهی و مصالح‌دهی شده‌است که گویی همراه با بافت شهری اطرافش که متعلق به قرن 19 و اوایل قرن 20 هستند ساخته‌شده‌است. این خانه مدرن هویت خودش را با جزییات مدرن دارد، ولی همچنان بر تاریخچه یک فاصله خالی در بافت شهری تاکید می‌کند. این پروژه راه معمولی و سنتی زندگی را با ساکنین آن –بعنوان یک خانه با طرحی اختصاصی- منطبق می‌کند.

 

مشخصات پروژه : 

معماران پروژه : Gwendolyn Huisman and Marijn Boterman

موقعیت مکانی : روتردام، هلند

مساحت پروژه : 140 مترمربع

سال ساخت : 2017

 

 

تحریریه معماری و دکوراسیون داخلی پویانو

منبع : www.archdaily.com