گروه معماری دانمارکی «کوب» (COBE) کتابخانه «تینگبرگ» (Tingbjerg) و خانه فرهنگ یک مدرسه را با طراحی ساختمان گوه مانند در کپنهاگ انجام داده است که در هر یک از گوشه‌ها عرض آن به 1.5 متر می‌رسد.

این مرکز فرهنگی و کتابخانه به عنوان توسعه یک مدرسه موجود در یکی از مناطق حومه شمالی پایتخت دانمارک توسط شرکت معماری کوب طراحی شد.

«استین ایبر راسموسن» (Steen Eiler Rasmussen) معمار، طراح محله‌ای بود که این مدرسه در دهه 1950 در آن ساخته‌شد. معماری مدرنیستی این منطقه بسیار ستودنی است، اما در حال حاضر ساکنین این منطقه از محرومیت اجتماعی و نرخ بالای بزهکاری در رنج هستند.

خانه فرهنگ و کتابخانه تینگبرگ قرار است یک مقصد فرهنگی و اجتماعی جدید باشند که با تشویق به مشارکت مردم و در هم تنیدگی اجتماعی بیشتر اهالی، به احیای این جامعه کمک کنند.

این ساختمان به گونه‌ای قرار گرفته و جهتگیری کرده که ارتباطش را با زیرساخت مدرسه اولیه حفظ کند. این هدف با فرم گوه-مانند آن که با نزدیک شدن به سمت مدرسه شیب رو به پایین پیدا می‌کند محقق شده‌است.

یک نمای مسطح و شیشه‌ای وجه وسیع این فرم گوه-مانند را می‌پوشاند و این امکان را فراهم می‌کند که فعالیت‌هایی که در درون این ساختمان صورت می‌گیرند از خیابان بیرون نیز قابل مشاهده باشند.

«دن استابرگارد» (Dan Stubbergaard)، معمار و موسس کوب گفت: «نمای این بنا مانند ساختمانی به نظر می‌رسد که به سمت داخل خودش چرخیده و برگشته‌است، زیرا بسیاری از فعالیت‌های جاری در خود را در معرض دید خارج قرار می‌دهد.»

«این معماری به گونه‌ای طراحی شده که دعوتی آزادانه برای ورود مردم به داخل باشد، در حالی که بطور همزمان امنیت را در این منطقه ارتقاء و همچنین کاراکتر منحصر بفرد تینگبرگ را بهبود می‌بخشد.»

«طراحی این ساختمان و مصالح آن همچنین قرار است تداعی‌کننده سبک ساختمان‌های تاریخی اطرافش باشد، و این امر به طور بخصوص از طریق استفاده غالب از نمای آجری زردرنگ تحقق یافته‌است.»

فرم گوه-مانند این ساختمان تداعی‌کننده سقف‌های شیبدار ساختمان‌های این محله اند که در دوران پس از جنگ جهانی دوم ساخته شده‌اند، و توسط معمار این پروژه به یک «پوسته یکپارچه» تشبیه شده که «تلاش می‌کند در میان ساختمان‌های اطراف به چشم نیاید، اما در عین حال مصالح و بیان فرمی تینگبرگ را به چالش می‌کشد.»

در هر دو سر حجم، عرض آن در نهایت به 1.5 متر تقلیل می‌یابد و در قسمتی که به مدرسه نزدیک می‌شود از چها طبقه به تنها یک طبقه کاهش ارتفاع می‌دهد.

این فرم گوه-مانند یک سالن باز را در قلب ساختمان مهیا می‌کند که تا بالا امتداد پیدا می‌کند تا فضایی یکدست پدید آورد که زیرساخت مدرسه را با امکانات موجود در هر طبقه این ساختمان مرتبط سازد.

فضاهای پاریک موجود در طول اضلاع گوه شامل فضاهای خدماتی از جمله سرویس‌های بهداشتی و فضاهای جابجایی می‌شوند، در حالی که فضای عریض‌ و مشرف بر خیابان، اتاق‌های چند عملکردی‌ای را در خود جای می‌دهد که در تمام چهار طبقه این ساختمان توزیع شده‌اند.

کف هر یک از طبقات مقداری انتقال یافته تا مجموعه‌ای بالکن‌ها و گوشه‌هایی را پدید آورد که رو به سالن مرکزی دارند و اثری را بوجود آورند که به توصیف تیم کوب مانند «یک دهکده کوچک کوهستانی» بر دامنه کوهی نشسته‌اند.

فضاهای داخلی با صفحات چوبی چندلا پوشانده شده‌اند که با نقش راه راهشان انعکاس‌دهنده ریتم آجرکاری نمای خارجی ساختمان هستند.

تخته چندلا در سرتاسر فضاهای این پروژه بکار رفته‌است و بافتی طبیعی به اتاق‌ها بخشیده‌است، از جمله یک سالن اجتماعات مشرف به خیابان که با پنل های آکوستیکی متخلخل و معمولی با الگویی شطرنجی پوشانده شده‌است.

طراحی ساختمان گوه مانند

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو/فاطمه زنگی

منبع: www.dezeen.com