طراحی ساختمان اداری شریف / هوبا دیزاین

طراحی ساختمان اداری شریف / هوبا دیزاین

شرح متن پروژه طراحی ساختمان اداری شریف توسط معماران ارائه شده است. به سفارش اساتید دانشگاه، ساختمان اداری پیكاسا به عنوان یك فضای كار مشاع مجاور دانشگاه صنعتی شریف طراحی شد. این طرح بر روی یک سازه موجود که قبلاً تا طبقه همکف ساخته شده بود، توسعه یافته است. معیارهای داده شده طراحی یک ساختمان متناسب با ساختمانهای اصلی آجری در پردیس دانشگاه بود. بنابراین، چالش اصلی تهیه فرمولی بود که ماهیت معماری 1960 دانشگاه را در خود بگیرد و آن را با فضای معاصر یک موسسه مبتنی بر فناوری ترکیب کند.

 

ساختمان های اداری

تهران، ایران

معماران: Hooba Design

مساحت: 7200

متر مربع سال: 2020

عکس ها: محمد حسن اتفاغ ، پرهام تقیوف

تولید کنندگان: نورپردازی مد

سایت پروژه در کنار یک پارک محلی و در فاصله ای نزدیک از پارک عمومی طرشت قرار دارد. فضاهای سبز در نمای داخلی، فضای سبز اطراف سایت است و باعث ایجاد یک موجودیت همگن در مقیاس شهری می شود. علاوه بر این، اتصال دو راه دسترسی در دو طرف ساختمان یک میدان شهری را در داخل ساختمان ایجاد می کند که مرز بین ساختمان و شهر را محو می کند.
تناقض بین دنیای طراحی نرم افزار و دنیای واقعی فیزیک، مباحث متناقضی مانند درونگرایی در مقابل، برونگرایی، استحکام در مقابل را وارد کرد شفافیت، سختی در مقابل انعطاف پذیری در نما، سازگاری در مقابل تنوع در مناظر شهری و همچنین عمومی در مقابل منطقه خصوصی تصمیم بر این شد که برای رسیدن به حالت عدم اطمینان در بین پارادوکس ها، یک موجود همگن از نظر شکل و مواد ایجاد شود.
آجر توخالی مورد استفاده در این پروژه با جبران لبه بیرونی آجر سنتی 10 * 20 سانتی متری استفاده شده در ساختمانهای دانشگاه شریف در سال 1940 شکل گرفت. ماژول حاصله یک آجر 19.5 * 32 سانتی متری با یک سوراخ 10 * 20 سانتی متری پوشیده شده از لعاب گشتاور بود.
ترکیبی از بلوک های آجری باستان و فناوری طراحی نرم افزار منجر به تشکیل یک صفحه آجر هوشمند شده است که کل نمای ساختمان را تشکیل می دهد. این پنل ها به طور خودکار خود را بر اساس قرار گرفتن در معرض نور خورشید در طول روز تنظیم می کنند. این سیستم هم از نظر داخلی و هم از نمای خارجی ساختمان به فناوری دیجیتال شباهت دارد.
عدم استحکام (شفافیت)، حساسیت (اتصال به دنیای خارج) و چندرسانه ای بودن (انتقال داده) از ویژگی های عصر الکترونیک است. این پروژه تلاش می کند تا بینشی متناسب با این موضوعات متناقض ایجاد کند تا مجموعه ای پیشگام در صنعت الکترونیک معرفی شود.
ارتباط بین آجر به عنوان یک مصالح ساختمانی سنتی و دنیای الکترونیکی با تکنولوژی پیشرفته، نیاز به یک واسطه دارد و این پروژه سعی در حل این مسئله دارد. فضاهای داخلی بسته و نیمه باز ساختمان نیز برای محو شدن مرز بین داخل و خارج، برای ایجاد تصورات مختلف در طول شبانه روز طراحی شده است. فعالیت های داخلی می توانند در شب نمایان شوند و در هر روز ساختمان را از درونگرا به برونگرا تبدیل کنند. فضاهای کاری موجود در ساختمان از دفترهای باز و نیمه باز تشکیل شده است که از مرزهای سبز برای تعریف و تفکیک آنها استفاده شده است.
منبع : archdaily
تحریریه معماری ودکوارسیون داخلی |پویانو