متن طراحی رستوران وگان توسط معماران پروژه نوشته شده است. رستوران وگان ، مواد معدنی ارگانیک و طبیعی را که توسط تولیدکنندگان کوچک از مناطق مختلف برزیل تهیه شده اند ، را در فضایی که از نور طبیعی زیادی برخوردار است ، در دسترس همگان و دوستداران حیوانات قرار می دهد.  اینها پایه های اساسی ایجاد انگیزه  برای اجرای پروژه رستوران Cajuí واقع در سائوپائولو برزیل بوده اند. همراه با ارزیابی اولیه از ساخت و سازهای موجود منطقه ، کانسپ ایده آل مشتری  پایه اصلی برای توسعه اولین پیش نویس های معماری بود.

برخورداری از جاذبه های بزرگ در دسترسی به سایت طراحی ، سطوح بی شماری از ساخت و ساز موجود و تاریکی ناشی از نقشه باریک ، که عملاً کاملاً پوشیده است ، نشانگر چالش های فیزیکی برای اجرای کانسپت معماری این پرژه است.

در ابتدا با هدف حضور در اماکن لجستیکی و کاربردی ، این فضا با حجم کمی به دو منطقه تقسیم شد و شامل حمام مخصوص معلولین و بار بود . از لحاظ استراتژیکی ، پله ها به منظور كاهش تعداد سطوح از قبل موجود برای غلبه بر شیب تعویض شدند و که حرکتی روان تر و بصری تری ایجاد می كنند. علاوه بر این ، برای اینکه رستوران در دسترس همه قرار گیرد ، لازم است یک سکوی آسانسور از سطح پیاده رو تا سطح بار تنظیم شود تا دسترسی به سالن پایین ، توالت و نوار تضمین شود.

با خلاصه نمودن جنبه های ذهنی که از طرح خواسته شده است ، نام این رستوران اشاره ای مستقیم به میوه کوچک Cajuí ، یک میوه بومی کرادوی برزیلی است که متعلق به خانواده باته است. این نام به عنوان هشدار برای جنگل زدایی رو به رشد این بیوم غنی و منحصر به فرد الهام گرفته شده است که هم برای منو و هم برای محیط رستوران به کار برده شده است. در این روش ، ارزش تعامل بین نور و رنگ به عنوان یک متریال بسیار مهم در طی فرایند طراحی به تصویب رسید ، به گونه ای که نور ، رنگ ها و متریال اتمسفر ایجاد جوی می کنند که از نظر زیبایی شناختی به سرادوی برزیل اشاره دارد. این رابطه بین طبیعت و معماری به طور استثنایی در تمام مراحل اجرای پروژه مورد توجه قرار می گرفت و در هر تصمیم طراحی مورد توجه قرار می گرفت.

عناصر معماری مشخص شده در ساختمان قبل از نوسازی شامل یک بنای سنگ تراشیده بود که توسط سازه های موقتی نامناسب احاطه شده بود. از آنجایی که یکی از محل های اجتناب از نوسازی های اساسی ساختاری در ساختمان بود ، راه حل اتخاذ شده تمرکز مداخلات اصلی بر روی این سازه های موقتی ، ساخت یک پاکت جدید است که عملکرد پناهگاه را برآورده می کند و در عین حال مسئولیت انتقال نور طبیعی و تعامل بین فضای داخلی و خارجی را برعهده است.

نتیجه به دست آمده یک سازه چوبی متصل به بدنه ساختمان موجود بود. تایل های سقفی شفاف اجازه ورود نور طبیعی را می دهند که از طریق پوشش ژوت آلی فیلتر می شوند ، در ساعات مختلف روز بر رنگ محیط داخلی تأثیر می گذارد. کف سیمانی با رنگدانه قرمز به عنوان مرجع خاک سرادو ، مطابق با نور عمل می کنند ، باعث می شود دیوارهای سفید مقداری از رنگهای خاکی مورد استفاده در پروژه را جذب کنند و به تشکیل جو مورد نظر کمک می کند.

در کنار تلاش برای به حداقل رساندن مداخلات در هنگام نوسازی ، اطمینان حاصل شد که تقریباً تمام زباله های ایجاد شده در محل ساخت و ساز مورد استفاده مجدد قرار می گیرند ، چه برای عرشه محل انتظار ، برای تراز کردن کفها و چه برای سقف بامبو در قسمت پشتی طرح. . در کنار محل کارمندان ، تختخوابهای بزرگ گیاهان برای رشد متریال اصلی مورد استفاده در این منو ساخته شده اند. محوطه سازی که در همه محیط ها نمایش داده می شود ، فراتر از دکوراسیون است و کاربردی می شود و نقش مهمی در معماری رستوران بازی می کند.

تحریریه معماری و دکوراسیون | پویانو