طراحی باشگاه بدنسازی دشت نور در آمل
شرح متن پروژه طراحی باشگاه بدنسازی دشت نور در آمل توسط معماران ارائه شده است. این ساختمان یکی از ساختمانهای عمومی مجتمع مسکونی دشت نور در شمال ایران است که امکانات بدنسازی را برای ساکنین فراهم می کند. خواسته های اصلی مشتری دو سالن جداگانه بود که در حالی که یک توده منحصر به فرد است با قسمت های دیگر مجموعه هماهنگ می شود. در نتیجه این مفهوم در حال طراحی یک ساختمان با جرم پویا است که یک انتگرال و بخشی از چشم انداز اطراف است.
سالن ورزشی •
ایران
معماران: نرگس نصیری توسی
مساحت: 405 متر مربع
سال 2013
عکس ها: شهریار مظاهری
خط اصلی آسمان این سایت از یک جنگل، تپه های سبز و یک آسمان آبی ساخته شده است. بنابراین این ساختمان باید بخشی از این چشم انداز باشد. بنابراین، جرم از زمین بسیار نرم حرکت کرده و به آسمان می رسد. داشتن یک اوج در فرم به نوعی آزادسازی روح ، انرژی و همچنین ارتباط بین زمین و آسمان را حفظ می کند.
ایده طراحی یک پنجره تمام قد رو به آسمان این بود که بازتابی از آن را قاب بندی کنیم و همچنین دارای گرایش به سمت نور باشیم. طراحی پوستی که روی توده حرکت می کند و انتخاب چوب به عنوان ماده اصلی نما، ساختمان را به طبیعت نزدیکتر می کند.
این ساختمان در سایتی با مساحت حدود 745 متر مربع واقع شده است. طبقه همکف حدود 235 متر مربع است که شامل لابی، سالن بدن سازی، حمام، رختکن و همچنین یک بار است. طبقه اول حدود 170 مترمربع است و یک سالن دیگر، حمام، اتاق رختکن و همچنین یک بار و یک مکان برای نشستن و استراحت وجود دارد. مفهوم اصلی طراحی داخلی ایجاد فضایی بود که هنگام تمرین در داخل سالن ورزشی، کل توده و فرم خارجی را منعکس می کند.
ساختمان دارای دو دیواره است که رو به شرق و غرب قرار دارند و هر دو سنگ نوردی عظیم هستند که با منحنی حرکت می کنند و کانتینر 9 متری را در ورودی می کشند. دو دیوار قوسی در ورودی و زیر طاقچه به ارتباط ایده اصلی افزایش از زمین به سمت آسمان کمک می کند. شیب سقف ها به سه سطح مختلف تقسیم شده است که حرکت ملایم و محکمی را در خط آسمان ایجاد می کند.
چشم انداز و سطحی که ساختمان بر روی آن قرار می گیرد طوری طراحی شده است که گویی ساختمان و ورودی را مشخص می کند. با انتخاب همان مواد برای پوشش کف لابی و ورودی خارج، دیگر هیچ خطی بین داخل و خارج وجود ندارد. طراحی چهار ستون چوبی در انتهای ساختمان فضایی را برای نشستن و جمع شدن در کنار هم ایجاد می کند و همچنین باعث می شود عابران پیاده حرکت را پس از پایان ساختمان احساس کنند.
نگاه کردن به ورزش به عنوان فعالیتی که انرژی منفی زیادی را از دست می دهید و احساس آرامش و روحیه خوبی می کنید، به من کمک کرد تا با این نگرش توده ای طراحی کنم که به عنوان یک سالن ورزشی نیز درست عمل کند.
منبع: archdaily
تحریریه معماری دکوراسیون داخلی |پویانو