شیشه هوشمند در معماری
شیشه هوشمند در معماری: از ابتکار تا انقلاب
شاید ندانید؛ اما چیزی در حدود یک سوم انرژی ساختمانها توسط پنجرهها از دست میرود. این از منظر پایداری در معماری یک فاجعه است و به همین علت، امروزه برای کاهش میزان مصرف انرژی در ساختمانها توجه طراحان و دستاندرکاران ساخت و ساز به پنجرهها معطوف شده است.
تا کنون در راستای دستیابی به روشهای ذخیره انرژی، مطالعات گستردهای صورت گرفته است. اهمیت ذخیره انرژی، نیازی است که برای برآوردهسازی آن از انواع جدید پنجرهها در معماری استفاده میشود. این فناوری نوین، کاملا کاربردی است و اتفاقا موارد استفاده فراوانی دارد. به عنوان نمونهای، شیشهای را در نظر بگیرید که میتوان وضعیتش را از شفاف به کدر و برعکس، تنها با زدن یک کلیک تغییر دارد. فوق العاده نیست؟ در این مطلب، با این متریال نوین بیشتر آشنا خواهید شد. همراه پویانو باشید.
شیشه هوشمند چیست؟
شیشه هوشمند به گونهای از شیشه گفته میشود که میزان جذب نور در آن با بهرهگیری از تکنولوژی روز قابل کنترل و تغییر به شکل دلخواه است. از انواع این شیشهها میتوان به شیشههای آفتابگیر اشاره کرد.
از این شیشه به عنوان پنجره خانه در مواقعی که حفظ حریم خصوصی مد نظر است، پوشش بدنه فروشگاهها در شب و نیز در جداره حمام و سرویس بهداشتی بهره گرفت. هر چند بهکارگیری این نوع شیشه هنوز آنقدرها رایج نشده، ولی هماکنون که شما در حال خواندن این مطلب هستید، ساختمانهای زیادی از مزایای آن استفاده میکنند. شیشههای هوشمند، از نمونه الکتروکرومیک گرفته تا انواعی که ذرات معلق دارند، همه از ابتکارات صنعت ساختمانند و با این هدف به وجود آمدهاند تا به صورت هوشمندانه، به ما در کنترل و بهینهسازی مصرف انرژی یاری برسانند.
شیشه الکتروکروماتیک، یک انتخاب ایدهآل
شیشههای الکتروکروماتیک، نوعی از شیشه هوشمند محسوب شده که در ساختارشان از الکتروکروماتیکها استفاده شده است. اما الکتروکروماتیک به چه چیزی گفته میشود؟
الکتروکروماتیکها موادیاند که جریان الکتریکی روی رنگ آنها تاثیر گذاشته و آن را تغییر میدهد. در واقع، جریان الکتریسته در این مواد سبب تغییرات خصوصیات آنها شده و سبب میشود امکان جذب یا انعکاس نور را داشته باشند. این صنعت الکترونیک، امروزه جهت تولید این شیشهها به کار میرود.
با تابش نور خورشید به شیشه ها، جریان الکتریکی ایجاد شده و این جریان، یونها را از لایه ذخیره به سوی لایه هدایت انتقال میدهد. به این شکل، شیشه حالت شفاف به خود میگیرد. وقتی الکتریسیته قطع شود، همین فرایند به شکل وارونه صورت میگیرد و شیشه به صورت مات در میآید.
شیشههای آفتابگیر
وقتی از شیشه آفتابگیر حرف میزنیم، منظورمان شیشهای است که امکان جلوگیری از جذب گرمای نامطلوب نور خورشید را دارد. درصد زیادی از شیشه مورد استفاده در ساختمان، واقع در جبهه بیرونی آن است و به این شکل، نور و حرارت ورودی به بنا تحت کنترل قرار میگیرد. این شیشهها نقش مهمی در دستیابی به آرمانهای معماری پایدار ایفا میکنند.
پژوهشهای صورت گرفته در زمینه بهبود کیفیت و کاربرد شیشهها با استفاده از فناوری ناو شامل چهار رویکرد است:
- بهکارگیری پوششی به شکل فیلم نازک: این پوششها به طیف خاصی از امواج دریافتی توسط خورشید حساس بوده و به شیشه این قابلیت را میدهند تا از ورود بسامدهای نامطلوب فروسرخ به داخل بنا جلوگیری کنند.
- فناوری ترموکرومیک: به کمک این فناوری، شیشه در مقابل گرما از خود واکنش نشان میدهد و به این شکل، نوعی ساز و کار عایقبندی حرارتی شکل میگیرد که مانع کسب نور کافی نمیشود.
- فناوری فوتوکرومیک: در این فناوری، شیشه با افزایش جذب خود در برابر نوسانات نور دریافتی واکنش نشان میدهد.
- فناوری الکتروکرومیک یا پوشش برقفام: عملکرد این روش، واکنش نشان دادن شیشه نسبت به تغییر ولتاژ ایجاد شده از طریف یک لایه تریاکسید تنگستن یا اکسید نیکل است. بدین صورت، با لمس یک دکمه، میزان تیرگی شیشه تنظیم میشود.
فناوری در راستای تولید شیشههای هوشمند به ما کمک میکند تنها با فشار دادن یک دکمه یا حتی به صورت اتوماتیک، شاهد تغییر وضعیت میزان نور ورودی به فضا و حریم خصوصی خود باشیم و این یک قدم دیگر به سمت آسودگی بیشتر با اتکا به روشهای مبتکرانه معماری است؛ مگر نه؟
امیدواریم از خواندن این مطلب و همراهی با پویانو لذت برده باشید.