شرکت معماری «دلتااستودیو» (Deltastudio) مجموعه‌ای از مصالح تک‌رنگ را برای خلق اتاق‌هایی پرنور با چشم‌اندازهایی از مناظر اطراف در این خانه بازسازی شده‌ روستایی مدرن در نزدیکی شهر ایتالیایی «کاپرارولا» (Caprarola) بکار برده‌است.

شرکت محلی دلتااستودیو بر تبدیل این خانه روستایی سنتی به یک خانه بازسازی شده‌ امروزی بود نظارت کرد. این تبدیل برای یک خانواده شهری صورت می‌گرفت که از شهر به حومه آن برای شروع زندگی‌ای جدید نقل مکان کرده‌بودند.

مشتری این خانه بازسازی شده‌ ایتالیایی ، مارتینا، و خانواده‌اش مزرعه را از داخل خانه مدیریت می‌کنند؛ خانه‌ای که بازسازی شد و توسعه یافت تا برای یک زندگی مدرن مناسب باشد.

مجموعه‌ای از فضاهای فشرده این خانه برای پاسخگویی به نیاز کاربران آن اصلاح شدند و به گونه‌ای طراحی گشتند که پس‌زمینه‌ای ساده و خنثی را به منظور ارتقاء چشم‌اندازهای طبیعت اطراف، فراهم کنند.

استودیوی طراح این پروژه گفت: «این خانه روستایی قدیمی بازسازی می‌شود، گسترش می‌یابد، و تبدیل به یک خانه و یک پناهگاه می‌شود. در عین سادگی و فشردگی، پاسخگوی تمام نیازهای یک زندگی مدرن در تماس نزدیک با طبیعت است.»

این ساختمان از داخل به سه نوار مجزا تقسیم شده‌است. نوار نخست یک قسمت جدید است که به بخش جنوبی خانه افزوده شده و قسمت‌های اصلی نشیمن را در خود جای می‌دهد.

پنجره های بزرگ که دیوارهای فضای نشیمن و غذاخوری را می‌پوشانند، چشم‌اندازی پانورامیک از زمین‌های اطراف تا دریاچه‌ مجاورشان را مهیا می‌کنند، و در عین حال درب‌های شیشه‌ای کشویی اتاق را به فضای خارجی مرتبط می‌سازند.

فضای اتاق نشیمن از یک سو توسط دیوار اصلی خارجی احاطه شده‌است. در این دیوار بعد از بازسازی بازشوهایی با قاب مشکی نصب شده تا ورود جریان نور طبیعی به این قسمت از طریق این پنجره‌ها و نفوذ آن‌ها تا آشپزخانه که در نوار مرکزی خانه قرار دارد، تضمین گردد.

در سمت دیگر این فضا، هسته فضاهای خدماتی قرار دارد که شامل رختشویخانه، آبدارخانه و یک کمد برای اتاق خواب مستر می‌باشد. این بخش خدماتی به همراه اتاق خواب دیگر در لایه سوم نسبت به شمال خانه قرار گرفته‌اند.

ناحیه ورودی ساختمان در فضایی با ارتفاع دو طبقه در جوار آشپزخانه واقع است. این ناحیه شامل نیمکت‌های توکار چوبی و یک راه‌پله می‌باشد که گام‌های آن از یک سمت به دیوار تکیه دارند و نرده آن شبکه توری مینیمال است.

پلکان این خانه به طبقه بالا می‌رسند که یک اتاق مطالعه، یک اتاق خواب بزرگ برای دو فرزند دختر این خانواده و یک حمام را شامل می‌شود. اتاق خواب موجود در این طبقه دارای یک پنجره سقفی، قفسه‌های توکار و فرورفتگی‌هایی برای نشستن در زیر قسمت شیبدار سقف است.

در سرتاسر خانه، تمرکز قوی بر ارتباط میان مصالح و تضاد میان رنگ‌ها برای تعریف نواحی مختلف عملکردی فضا بکار گرفته شده و این ویژگی‌ها یک تضاد بصری جذاب را میان سطوح همجوار در این خانه پدید آورده‌است.

معماران گفتند: «در این پروژه فضای داخلی اهمیت پیدا می‌کند. مصالح و رنگ‌ها با چشم‌انداز فضای خارجی تعامل برقرار می‌کنند، چشم‌اندازی که بعنوان بیانیه‌ای در باب علت ترک شهر توسط ساکنین این خانه، به درون اتاق‌های این خانه نفوذ می‌کند.»

کفپوش سطح ورودی ساختمان از سیمان یه کاشی‌های مشکی شش‌ضلعی ای تغییر می‌کند که از آشپزخانه بیرون می‌زنند و تا فضای غذاخوری ادامه می‌یابند.

اتاق‌های خواب دارای پارکت چوبی هستند و سادگی‌ای آرامش‌بخش را به نمایش می‌گذارند تا حضور تقریبا رهبانی روستایی‌ها و دهقان‌ها را در این منطقه تداعی کنند که بطور سنتی این منطقه را از آن خود کردند.

به کارگیری اتصالات چوبی در سرتاسر فضای داخلی بافت و رنگی گرم را به این فضای تک‌رنگ می‌بخشد و با فضای طبیعی اطراف این خانه یک ارتباط لامسه‌ای برقرار می‌کند.

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو/فاطمه زنگی

منبع: dezeen