توانمندسازی جامعه از طریق توسعه شهری، جزیره هرمز در ایران موضوع صحبت امروز ما است. هرمز یک بندر تاریخی با شکوه سابق در تنگه استراتژیک هرمز در خلیج فارس، جنوب ایران است که حمل و نقل نفت از خاورمیانه را کنترل می کند. این جزیره دارای مناظر سورئال رنگارنگ است. عجیب است که ساکنان محلی این جزیره زیبای توریستی و استراتژیک سیاسی از نظر اقتصادی مبارزه می کنند و با استفاده از قایق های خود درگیر فعالیت های قاچاق غیرقانونی می شوند. حضور در هرمز مجموعه ای از تحولات شهری توسط یک موسسه عمومی نیمه دولتی است که معماران ZAV را به منظور توانمند سازی جامعه محلی جزیره استخدام کرده است. مرحله دوم آن یک اقامتگاه فرهنگی چند منظوره به نام اقامتگاه Majara (به معنای ماجراجویی) است که زندگی مردم محلی و بازدید کنندگان را از نظر فرهنگی و اقتصادی بهم پیوند می دهد.

معماری فرهنگی ، مسکن ، جامعه • ایران

معماران: معماران ZAV

مساحت پروژه: 10300 متر مربع

سال ساخت: 2020

عکس ها: سروش مجیدی ، تهمینه منزوی ، DJI ، پیمان برخورداری

چه چیزی به نفع من است، به سود همه چیست؟ در کشوری که دولت در خارج از مرزهای خود با اختلافات سیاسی دست و پنجه نرم می کند، هر پروژه معماری به عنوان پیشنهادی برای گزینه های داخلی حاکم مطرح می شود و سوالات اساسی را می پرسد: محدودیت معماری چیست و چگونه می تواند جایگزینی سیاسی برای زندگی مشترک ارائه دهد؟ چگونه می تواند به نمایندگی اجتماعی دست یابد؟

تحت فشار اقتصادی تحریم ها، افزایش تولید ناخالص داخلی باعث ایجاد تغییرات اجتماعی می شود که در این پروژه با استفاده از این موارد حاصل می شود: 1. ساخت اقتصادی ، به نفع مشتری.

2. اختصاص سهم بیشتری از بودجه به جای هزینه های وارداتی گران بهای کار، به نفع مردم محلی، با ارائه آموزش مهارت های ساخت و ساز، آنها را توانمندتر کنید.

3. یک سناریوی فضایی سازگار و ضد آینده که می تواند به نیاز پیش بینی نشده، به سود مشتری و جزیره پاسخ دهد.

4- استفاده از مواد و منابع انسانی از ایران ، برای کاهش هزینه های ساخت و ساز و حمل و نقل و افزایش تولید ناخالص داخلی، به نفع کل کشور.

حضور بی نهایت نادر خلیلی – این پروژه در روند مداوم با هدف اعتماد ساختن بیش از ابجکت معماری شکل گرفته است، به منظور تشویق مشارکت مردم محلی و در منافع آنها در هر نوع مداخله در این جزیره انجام شد. این پروژه تعداد زیادی از گنبد در مقیاس کوچک است که با تکنیک فوق خشتی نادر خلیلی ساخته شده است، تکنیک ابتکاری و ساده با استفاده از خاک و شن و ماسه درشت می باشد. سازنده گنبدهای سازمانی در منطقه وجود دارد. مقیاس کوچک آنها، آنها را با توانایی ساخت صنعتگران محلی و کارگران غیر ماهر، که با پروژه های قبلی برای این پروژه آماده شده اند، سازگار می تواند کند. امروز آنها استادکارهای فوق العاده خشتی آموزش دیده شده اند ، گویی نادر خلیلی به نوعی تکرار و باز تکرار شده اند.

برآمدگی زمین – تعداد بی نهایت ذرات رنگارنگ، اعم از خاک، شن، شن یا سنگ، روی هم انباشته شده و توپوگرافی رنگین کمانی جزیره هرمز را تشکیل می دهند. در این پروژه فرشی با گره های دانه ای با الهام از ذرات سازنده اکوتون جزیره بافته شده است. کیسه های ماسه ای که ذرات فضایی (گنبدهای معروف) را ایجاد می کنند، با شن های لایروبی اسکله هرمز پر می شوند، گویی که زمین متورم شده و فضایی برای اسکان ایجاد می کند.