بازسازی و نوسازی خانه روستایی ؛

معماری : Arquitectura -G

موقعیت: سانتامارگاریدا دومونتبویی، بارسلونا، اسپانیا

زیربنا: 200 مترمربع

سال: 2016

زمینی که تیم طراحی در آن دخل و تصرف نمودند، قطعه‌ای به مساحت 7000 مترمربع در حومه سانتامارگاریدا دومونتبویی بود.

Farmhouse Refurbishment in Santa Margarida de Montbui / Arquitectura -G

قطعه زمین در ابتدا ساختمانی برای استفاده کشاورزی در وضعیتی مخروبه داشت و از تیم طراحی خواسته شده‌بود که این ساختمان را به خانه‌ ای برای یک خانواده تغیییر دهند.

قوانین ساخت‌وساز، طبق آنچه که ساختمان اولیه بعنوان یک خانه روستایی در نظر گرفته بود با وجود اینکه تنها کلبه‌ای با پشت‌بام سیمان آزبست‌دار بود، هیچگونه تغییری را در گشایش‌ها و بازشوهای نما و حجم مجاز نمی‌دانست.

این حجم دارای رابطه‌ای مستقیم با محیط بود و هیچ مقدمه‌ای در انتقال از زمین کشاورزی به فضای داخلی نداشت. تغییر برنامه عملکردی نیازمند تعریف محیط بی‌واسطه خانه بعنوان فضایی محدودتر و محافظت‌شده در ارتباط با دشت باز اطراف آن بود. دلیل آن که زمین 1 متر حفر شد تا به ارتفاع تراسی برسد که دسترسی اصلی به خانه را مهیا کند و ارتباط با باقی شهر را تسهیل کند نیز همین بود. به این طریق، طرح پیشنهادی یک منظر مصنوعی جدید را ارائه می‌دهد که به عنوان بنیان اصلی تعامل میان خارج و داخل خانه شناخته می‌شود.

نقشه عملکردی از طریق سکوهای پلکانی که حول یک هسته باربر چیده‌ شده‌اند بسط یافته‌است. این هسته، که همچون یک ستون بزرگ ایفای نقش می‌کند شامل انواع خدمات و پلکان است، و فضاهای زندگی را به هم مرتبط می‌سازد. مرکزیت این ستون به قطعات استیل امکان آن را می‌دهد که بر دهانه‌های کوچکتر فائق آیند و به این ترتیب بتوانند ضخامتی کمتر داشته‌باشند و بر تضاد میان حجیم بودن آنچه که حمل می‌کنند و سبکی آنچه که این حجم را حمل می‌کند تاکید بورزند.

مصالح استفاده شده در این خانه این ایده را در مورد تضاد تقویت می‌کند، بنابراین اجزای اصلی باربر سخت، زبر و درشت هستند، در حالیکه اجزای دیگر و دیوارهای جداکننده داخلی پرداخت‌های نرم‌تر و سبک‌تری دارند و با تکنیک‌های سازه‌ای سبک‌تری ساخته شده‌اند. مصالح استفاده شده دارای پالت رنگی‌ای از رنگ‌های خاکی هستند که گرایش به ارتباط با محیط اطراف دارند.

توسعه این خانه در ارتفاع به صورت توالی‌ای از نیم‌طبقه‌ها با ارتفاع‌های گوناگون است که از فضاهای جمعی در پایین به فضاهای خصوصی در بالا می‌رسند و منتهی به بالکنی می‌شوند که رو به مزارع غلات بیرون می‌زند.

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو/فاطمه زنگی

منبع: archdaily