از حوض های سنتی تا استخرهای مدرن: نوستالژی در حیاط های نقلی امروز!

از حوض های سنتی تا استخرهای مدرن: نوستالژی در حیاط های نقلی امروز!

نسل حوض ها دیگر دارد منقرض می شود، البته اگر خانه های بافت قدیم را در نظر نگیریم که آن ها هم چندان زیاد نیستند. با نبودشان چه باید کرد؟ حوض ها را نمی توان به همان شکل به خانه های معاصر آورد، ولی نوستالژی ها را می توان. برای آوردن آن حس و حال خوب و دوست داشتنی به حیاط های مدرن خانه هایمان که زیبا هستند، اما هرگز مثل حیاط خانه مادربزرگ نمی شوند، باید معماری سنتی را مدرنیزه کرد و این کار هر کسی نیست. ساده ترش کمک گرفتن از عناصر نوستاژیک است. می خواهید بیش تر بدانید و حیاط نقلی خود را محل تجدید خاطره های بچگی کنید؟ در ادامه به شما خواهیم گفت چطور، پس همراهمان باشید.

نوستالژی و کاشی های فیروزه ای!

اگر به شما بگویند یک حوض ایرانی را تصور کنید (از آن قدیمی های پر از ماهی قرمز)، چه تصویری در ذهنتان نقش می بندد؟ کاشی های فیروزه ای! غیر ممکن است که این خصوصیت را از قلم بیندازید. کاشی های فیروزه ای، امضای حوض های سنتی ایران هستند و باید جدیشان بگیرید. اگر حال و هوای قدیم را می خواهید، فیروزه ای یادتان نرود!

و دیگر چه؟ دور تا دور حوض ها چه می گذرد؟

  • فواره: فواره ها جزو لاینفک حوض های سنتی بوده اند. آن زمان ها تقریبا هر حوضی، چه کوچک و چه بزرگ، چه گرد و چه چهارگوش، یک فواره داشت.
  • شمعدانی: شمعدانی از آن گل هایی است که در خاطرات همه مان جای دارد. هر حوض سنتی ایرانی، چند گلدان شمعدانی می خواهد که دور تا دورش را بگیرند و چه بهتر که رنگ قرمزشان با رنگ ماهی ها هماهنگ باشد.
  • فانوس یا چراغ: چراغ های نفتی که دیگر این روزها کمیاب شده اند، اما تا دلتان بخواهد فانوس هست و آن هم از چه مدل ها. فانوس ها یک حس دنج و خودمانی را به فضای حیاط می آورند.
  • زیلو: زیلوها در دنیای حیاط های امروزی جایی ندارند، اما شما برایشان جا باز کنید. زیلوها حس خوب نشستن روی زمین را به ما هدیه می دهند.
  • تخت: تخت های چوبی را نباید از قلم انداخت. تخت، پایه ثابت همه حیاط های قدیمی بود و اگر در حیاط های نقلی جا نشود، می تواند جای خود را به صندلی های جمع و جور دهد.

استخر و آبنما در حیاط های نقلی؛ شدنی یا یک رویا؟

همان طور که در مقدمه گفته شد، حوض ها به گذشته تعلق دارند و حضورشان در حیاط، این روزها دیگر چندان مرسوم نیست. با این حال، آب به نوع دیگر، نقش خود را در فضای حیاط ایفا می کند. حوض های قدیمی، جای خود را به آبنماهای مدرن و استخرها داده اند. با توجه به این که حیاط های امروزی خیلی کوچک تر از نمونه های قدیمی اند، اجرای استخر در اکثر آن ها امکان پذیر نیست، اما حتی در حیاط های نقلی هم می شود رویاها را حقیقی کرد. این هم چند راهکار برای شما و حیاط نقلیتان:

  • پل بزنید و از فضای روی پل برای تردد استفاده کنید. این راه در مواقعی که استخرتان محوطه بزرگی را اشغال کرده، به کار می آید.
  • برای استخرتان درب در نظر بگیرید. یک درب کشویی می تواند کمک کند هر وقت که نمی خواهید از استخر استفاده کنید، سطح روی آن را برای چیدن میز و صندلی، مورد استفاده قرار دهید.
  • تابع فرم حیاط باشید و استخر را بر اساس فضایی که دارید، بسازید. برای مثال، اگر حیاط طویلی دارید، شاید بهتر باشد استخر را نیز طویل در نظر بگیرید.
  • به جای استخر، آبنما و حوضچه های کوچک درست کنید. آبنماها می تواند تا حدی نبود حوض و استخر را جبران کند و حس خنکی مطبوعی نیز برای حیاط به ارمغان می آورند.

تحریریه معماری و دکوراسیون | پویانو