طراحی مرکز تحقیقات پزشکی مولکولی ؛ پس از ساخت اولین آزمایشگاه تحقیقاتی در محوطه‌ی بیرون ساختمان اصلی در سال 1980، ساختمان‌های تحقیقاتی آنا اشپیگل، و مرکز تحقیقات انتقالی دانشگاه علوم پزشکی وین (Med Uni Wien) و آکادمی علوم اتریش در همگی در مجموعه‌‌ی بیمارستان عمومی وین واقع شدند. این مجموعه از قبل پیش بینی شده بود که کنار هم باشند، بیشترین ساخت و ساز ها در بخش شرقی سایت واقع شده‌اند.

معماری : شرکت معماری کوپر

محل: دانشگاه فرانسوی فرانسه د وین، وین، اتریش

مشاوره سازه : رابرت کراپ فنبور (DI Robert Krapfenbauer)

مدیر پروژه و کارفرما : BIG

مساحت: 690 متر مربع

سال اجرای پروژه : 2010

عکس از : پیتر کوگلر

سایتی، که در حال حاضر به عنوان ساختمان تحقیقاتی آنا اشپیگل به کار می‌رود، در سال‌های متمادی بسیاری کلینیک دندانپزشکی جدیدی بود. تا قبل از بازسازی و توسعه کلینیک دندانپزشکی ، این ساختمان وجود نداشت تا اینکه به طور رسمی مجور توسعه و عمران برای ساخت و کاربری‌های جدید در اواخر سال های 1990 صادر شد.

بعد از این توافق، مطالعات پیش از طراحی به منظور تعیین نوع دقیق کاربری انجام شد، حدود دو سوم زمین برای MUW، دانشگاه پزشکی وین، تعیین شد، و یک سوم زمین به OAW، آکادمی علوم اتریش تخصیص داده شد. هدف از این کار تطبیق و همسازی دو عملکرد متفاوت در دو ساختمان مستقل و خودگردان بود، و در عین حال هم افزایی با به کاربردن ساختارهای مشترک دو ساختمان بیشتر شود و نتایج بهتری حاصل گردد.

نقطه شروع اصلی، اتصال سازه‌ی آزمایشگاه بر اساس فرمول سه گانه‌ی کاملا متقارن بود. ضمن اینکه با توجه به این دوره از ساخت و سازها و کاربری‌های تعریف شده، هر ساختمان در جهت و محور خودش توسعه یافت.

نظر به توسعه شهری سمت راست در مرکز فعالیت سیستم محوری AKH و اسپیتالگس با جانمایی دقیق، خیابان شیبداری به شمال شرق، و منطقه ی یکپارچه‌ی شرقی با ساختمان‌های صد ساله اش (ساخته شده در سال 1910) مبنا و مرجع سمت قرارگیری ساختمان مشخص شد. جداره سازی سمت شرق ساختمان CeMM با شکل بنا قالب ریزی و هماهنگ شده است، مورد دیگری که باعث شکل گیری و تاکید بیشتر نما و روسازی ساختمان شد، توجه به مجرای چرخش هوای ساختمان موجود بود.  

این جداره سازی و نمای شرقی با شرایط و بیانی معمارانه معمولا به شکل دیوار پوسته‌ای طراحی می‌شوند تا از طریق این غشاء نماهای طولی‌، مجاور هم قرار گیرند. در واقع نمای ساختمان، تحقق اثری هنری توسط پیتر کوگلر را به نمایش می‌گذارد که کاملا با مضمون معماری هماهنگ است. برای مثال، طراحی 400 متر مربع مساحت نما که با ساختار سلولی و خانه به خانه، ساخته شده است.

با تراس‌ها و جداره سازی‌های مورب، اجرای بالای ساختمان ضمن حفظ کاربری سمیناری و منطقه‌ی ارتباطی، مبنایی با خطوط برش خورده، دقیق و ویژگی‌های عملکردی ایجاد می‌شود و به این معنی است که جنبه‌های رسمی ساختمان بصورتی پایدار و قوی در جوانب کاربردی و با هر تاریخچه‌ی زمانی حفظ می‌شود.

با توجه به نیازهای کاربران، طراحی داخلی نسبتا در مقیاس بزرگی ساخته شده است و با قوانین و ضوابط معمارانه‌ای طراحی گردیده‌اند، برای مثال، اتاق‌های بزرگ و عریض و قابل توجه با پنجره‌های مرتفع، احساس بودن در فضاهایی دلباز و با روح را تداعی می کند. علاوه بر این، دیوارهای شیشه ای یا پنجره‌های سقفی شفافیت، هماهنگی تقاطع‌ها و ترکیب‌ها را خلق می‌کنند. ساختمان با نمایی که اثری هنری به حساب می‌آید تقویت شده و جداره سازی‌ها، اثرات عمق نمایی دارد.

منبع: archdaily

تحریریه پویانو| غفاری