طراحی شهری ساندوِیو ؛ گروه معماری «پندا» اخیرا یک مجسمه منظر را در شهر شیانگ‌یانگ در چین، به اتمام رسانده‌است که متشکل از بیش از 500 پره حفره‌دار است. این پره‌ها از جنس استیل با رنگی سرزنده هستند و در ارتفاع‌های گوناگون ساخته شده‌اند.

معماری : Penda

موقعیت: شیانگ‌یانگ، چین

مساحت: 5000 مترمربع

سال: 2015

The Soundwave / Penda

این مجسمه، دروازه ورودی بزرگ‌ترین باغ درخت «میرتل» در آسیا را شاخص می‌سازد. موسیقی، ریتم و جنب‌وجوش در ترکیب با منظر اطراف، اجزای اصلی‌ای هستند که «ساند ویو» یا همان «موج صوتی» را شکل می‌دهند.

ریتم/موسیقی

به محض ورود بازدیدکنندگان به باغ درخت میرتل، با بیش از 800 پره محاصره می‌شوند که همچون درخت در یک منظر توپوگرافیک متشکل از سنگ و آب جوانه می‌زنند. طبق تعریف گوته «معماری، موسیقی منجمد است»، تجمع پره‌ها لحظه‌ای متبلور از یک موج صوتی در حرکت را نشان می‌دهد. بازتاب شهر زنده، ریتم موسیقی و رنگ طبیعت در لحظه حال وجود دارد.

جنب‌وجوش دسته‌جمعی

این میدان همچون بسیاری دیگر از میدان‌های عمومی در کشور چین، در طول عصر توسط گوره‌های محلی ورزش اشغال می‌شود. هر یک از پره‌ها رو به سمت بالا دارای حفره و باریکه‌های LED است. ارکستری از پانصد پره، نوری را تولید می‌کند که متصل به سیستم صوتی میدان است و به طرزی بسیار مستقیم به حرکت‌های روی میدان واکنش نشان می‌دهد. هرچه موسیقی بلندتر باشد، جنب‌وجوش درون میدان بیشتر، و نورپردازی روی میدان درخشان‌تر خواهد بود.

منظر اطراف

«ساندویو»، واقع در شهر شیانگ‌یانگ چین، پایتخت قدیمی جنوب، ورودی یک باغ بزرگ را تعریف می‌کند. منظر اطراف که متشکل از تپه‌ها و دره‌های ملایم است، خط زمینه مجسمه را شکل می‌دهد و آن را به شکل افقی به زمینه وصل می‌کند. این پانصد پره در حالت عمودی محیط اطراف را برش می‌دهند، و منظر اطراف در ترکیب با این پره‌های سرزنده، نقطه عطفی برای این ناحیه خلق می‌کند.

چهار سایه متخلف بنفش که رنگ درخت میرتل است، به عنوان رنگ اصلی به کار گرفته‌شد. زمین این پره‌ها به بازدیدکنندگان حسی از محاصره شدن توسط تنه‌های درختان، قدم زدن میان جنگل و برای لحظه‌ای گم کردن راه را می‌دهد، اما این امکان را نیز می‌دهد که از میان چندین گشایش در میان پره‌ها نهایتا راه خود را بیابد. همچون راه رفتن در میان درختان جنگل، ما فضاهای متنوعی را میان این پره‌ها –از مسیرهایی بسیار باریک تا فضاهایی باز و بدون مانع- می‌یابیم، فضاهایی که به بازدیدکنندگان و گروه‌های محلی ورزش این فرصت را می‌دهد که به این اثر در طول روز و شب زندگی ببخشند.

این میدان می‌تواند بعنوان فضایی انتقالی میان شهر و منظر دیده‌شود. با نگاه کردن به این اثر از فاصله دور، تصویری همچون خط آسمان یک شهر را به افق دیدمان می‌دهد، اما هنگامیکه وارد میدان می‌شویم، نور و رنگ بازدیدکنندگان را به طریقی حسی به منظری طبیعی از باغ درختان میرتل دعوت می‌کند.

مصالح/ نور

پره‌ها، که ریتم اثر را شکل می‌دهند با روکشی از پانل‌های حفره‌دار ضدزنگ فولادی به رنگ بنفش پوشیده شده‌اند. از طریق یک پروسه غیرفعال الکترولیتی (آنودایز کردن)، پانل‌ها در دریای الکترولیت و الکتریسیته رنگ گرفته‌اند، و به این ترتیب ویژگی‌های اصلی استیل و خاصیت ضدزنگ آن حفظ می‌شود.

در طول روز روکش مات پانل‌ها محیط اطراف را بازتاب می‌دهد و حالت آن با تغییر موقعیت خورشید، تغییر می‌کند تا از اثر منظری متغیر در طول روز دیده شود. علاوه بر سطح فلز بنفش که روشنایی منقطعی دارد، پره‌ها در چهار برکه آب متفاوت قرار دارند. بازتاب نور خورشید به بازی آب افزوده می‌شود. در شب، نور درون پره‌ها تصویری مدام در حال تغییر از اثر را به بیننده ارائه می‌کند، که در اثر واکنش مستقیم به حرکات گردشگران داخل فضای میدان است.

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو/فاطمه زنگی

منبع: archdaily