طراحی اقامتگاه در کوه ؛ استودیو بروکلینی Tack یک مهمانخانه قدیمی دهه 1960 را که در شمال ایالت نیویورک قرار گرفته است، به یک هتل بوتیک با فضای داخلی گرم و نرم و چشم اندازهای چشمگیری از کوه تبدیل کرده است.

مهمانخانه Scribner در آبگیر Catskill در فاصله کمی از دامنه های اسکی کوه های Hunter قرار گرفته است؛ کوه هایی که از داخل این ساختمان قابل دیدن می باشند.

تاریخ ساخت این ساختمان به سال های دهه 1960 میلادی برمیگردد، زمانی که به عنوان اتاق اجاره ای بین راهی بود و به میهمانان این امکان را می داد که وسایل نقلیه خود را تا وسط فضای داخلی بیاورند. فضایی که در گذشته محل دسترسی وسایل نقلیه بود، در حال حاضر به عنوان ورودی اصلی عمل می کند.

به گفته تیم طراحی: ” مهمانان از فضای با ابهت بیرونی ساختمان که نمایانگر جلال و شکوه مدرنیته اخیر می باشد، به یک فضای کاملا غیرمنتظره وارد می شوند. ”

در پشت درها، استودیو فضای غار مانند داخلی را به پذیرش هتل تبدیل کرده است. جایی که سنگفرش سنگی آن به وسیله نورگیر سقفی بالای فضا روشن می شود.

عقب تر از آن، آنچه که از ورودی خودروها باقی مانده است، درحال حاضر به عنوان فضایی عمومی کاربرد دارد. در اینجا کف کمی بالاتر آمده تا فضایی دنج تر را خلق کند و دارای یک شومینه مرکزی و دیوارهایی پوشیده شده از قفسه های کتاب می باشد.

در پایین ترین سطح ساختمان، رستوران و بار واقع شده اند که دیوارهایشان با پانل هایی از جنس چوب و با رنگی خنثی و روشن که به صورت مورب قرار گرفته اند، پوشیده شده اند.

این دیوارها با تخته هایی که به رنگ سیاه رنگ آمیزی شده اند، قاب گرفته شده و با صندلی ها و نیمکت های موجود در فضا و همچنین با نمای بیرونی ساختمان هماهنگ شده اند.

فضای غذاخوری به یک عرشه گسترده باز می شود که منظره ای بی انتها از کوه های Catskill در طرف دیگر دره دارد. در طول زمستان میهمانان می توانند این چشم انداز را از طریق نمای شیشه ای و در فضای نشیمن در کنار آتش تماشا کنند و از آن لذت ببرند.

همچنین بیشتر 38 اتاق این هتل، به ترکیب چیدمانی که در سه طبقه دارند، به این چشم انداز دسترسی دارند. هرکدام از این اتاق ها به صورت مینیمال و با دیوارهای سفید رنگ و کفپوش های چوبی تیره رنگ و فرش های نقش دار، دیزاین شده اند.

تیم طراحی این مهمانخانه چنین بیان کرده است که: ” اتاق ها با دیوارهایی کاملا سفید و با دیزاین غیرمتعارف و راحتی که دارند، به شکلی تمیز و مدرن به نظر می رسند؛ در حالی که با جزییات ناهماهنگی از گذشته، که اشاره به صنعتگری ناحیه دارد، ترکیب شده اند. ”

اتاق ها ترکیب بندی و ابعاد متفاوتی دارند؛ همگی دارای سقف هایی بلند، فضاهای خواب یکپارچه با فضای کلی و فلت مانند و شومینه هایی در فضای نشیمن می باشند. دیوارهای حمام نیز با کاشی هایی به رنگ قرمز مایل به قهوه ای پوشیده شده اند.

در مقابل ساختمان اصلی، که نمای پشتی آن نیز که از جنس چوبی سیاه رنگ می باشد بازسازی شده است، میهمانان می توانند دور یک آتشدان جمع شوند و مارشمالو سرخ کنند و وقت بگذرانند.

به گفته طراحان این پروژه: ” گروه قصد داشت که این مکان را به جایی سرزنده و دعوت کننده تبدیل کند، در حالی که به طور همزمان یک نوع تمایز و غیرعادی بودن را در فضا حفظ کند که حس فریبندگی و درواقع شخصیت به ساختمان می دهد.

به طور کلی بخش شمالی نیویورک یک مکان محبوب برای شهرنشینان محسوب می شود که می توانند از فضای شهری به آنجا فرار کنند.

تحریریه پویانو: جعفری

منبع : dezeen