طراحی آمفی تئاتر باغ وحش ولینگتون یک فضای چند منظوره نمایش است. چالش اصلی در معماری این طرح ایجاد یک ساختمان مقتدر و نمادین با بودجه ای بسیار کم بوده است. سخت ترین و در عین حال نوآورانه ترین جنبه این پروژه ، بازکردن درب پشتی تئاتر به راهی بوده است که از لحاظ فنی ساده و قدرتمند به نظر بیاید در حالی که چه باز یا بسته باشد زیبا باشد.

معماران: Jasmax

موقعیت مکانی:

Wellington, New Zealand

کارفرما:

Wellington Zoo Trust

مساحت ساختمان:

500.0 متر مربع

سال اجرای پروژه : 2007

این ساختمان متشکل از محل های استقراری است که به صورت ردیفی توسط یک سقف ساده نازک پوشانده شده است و به دیوار متمایل پشتی طبقه طبقه تکیه داده است. سقف در پایین ترین گوشه آن کنسول شده است و دیوارهای پشتی به صورت پله‌ای طراحی شده‌اند تا کانسپت سنتی( شعاعی) سالن آمفی تئاتر را تدائی کنند. دو طرف به صورت نیمه بسته با لفاف‌های پلاستکی شفاف محدود شده اند. دیوارهای پشتی تا میشوند و به فضای عمومی گشوده می شوند و به تماشاگران و مراجعین این اجازه را می دهد که از لذت روزهای تابستانی خوب لبریز گردند.

زمینه و ذات وجودی یک باغ وحش طبیعتا خواستار  طراحی یک ساختمان قدرتمند می‌باشد. در پاسخ به این نیاز، ما با فن آوری‌های بسیار ساده و موثر ساختمان کار کردیم، اما آن ها را به یک طریق دستکاری شده به کار بردیم: مناطقی که از چوب مخطط استفاده شده است باعث ایجاد فضایی نرم و گرم شده است، به جزئیات مهم  توجه دقیق شده است. به لبه ها ظرافت بخشیده اند و ورق ‌های شفاف نور را به طرز تاثیرگذاری فضا را لطیف و مرموز می کنند و در هنگام شب نیز نیز مانند فانوسی در دل باغ وحش می درخشند.

منبع: archdaily

تحریریه پویانو| ترکمان زاده