برج نمادین استادیوم المپیک مونترال توسط شرکت معماری کانادایی «پروونچر روی» (Provencher Roy) در حال تبدیل شدن به فضاهای اداری است. پروونچر روی در حال نوسازی برج و تغییر نمای برج مونترال برای شرکت AccèsD است که یک پلتفرم آنلاین برای گروه Desjardins -یک گروه مالی تعاونی برجسته در کانادا- می‌باشد.

این سازه نمادین بخشی از استادیومی را شکل می‌دهد که توسط معمار فرانسوی، «راجر تایبرت» (Roger Taillibert) برای بازی‌های المپیک 1976 طراحی شده‌بود.

این برج که در یک انتهای استادیوم بیضوی‌شکل واقع شده‌است، با ارتفاع 165 متر شیب پیدا می‌کند و کابل‌هایی را نگه می‌دارد که سقف کششی و جمع‌شدنی استادیوم را ساپورت می‌کنند.

این قسمت از ساختمان همچنین از ابتدا دارای یک ریل بود که در آن واحد می‌تواند پنجاه نفر را تا بالا ببرد و چشم‌اندازهایی از پارک المپیک مونترال را برای آن‌ها فراهم کند.

این برج بمدت سه دهه خالی بوده‌است، تا این که پروژه نوسازی پروونچر روی در سال 2015 آغاز می‌گردد.

«آنیک ماندالیان» (Anik Mandalian)، مدیر پروژه و یکی از معماران موسس این شرکت گفت:« پس از سی سال حضور این برج در خفا و سکوت، ما تصمیم به نمایان ساختن ساختار برج مونترال برای جهانیان گرفتیم.»

این پروژه که شامل تغییر نمای برج و نوسازی نماهای بتنی برج در کنار بازطراحی فضاهای داخلی آن می‌شود، قرار است امسال به اتمام برسد.

یکی از نقاط قوت این بازسازی، دیوار پرده‌های شیشه‌ای خواهد بود که در دو سوی این برج جای خواهند گرفت و جایگزین پوسته پیش‌ساخته بتنی فعلی آن خواهندشد.

در توضیحی از سوی این شرکت در تغییر نمای برج گفته‌شد:« بزرگترین چالش پیش رو، بی‌شک خالی کردن نماهای بتنی در راستای پیداکردن راهی برای ایجاد شفافیت مهیاشده از طریق دیوارهای پرده‌ای شیشه‌ای بود که شصت درصد نما را تشکیل می‌دهند و یک عنصر ضروری برای ایجاد یک محیط کاری دلپذیر اند.»

«استفاده از شیشه منحنی عایق‌بندی شده در نمای اولیه که نه کاربردی و نه از لحاظ اقتصادی ممکن بود، این ضرورت را به وجود آورد که از طریق امتداد دادن لایه‌های موجود، انحناهای مذکور حذف شوند و در تمامی طبقات با نما موازی گردند.»

احیای این ساختمان که متعلق به دهه 1970 است از طریق مدلسازی اطلاعات ساختمان (BIM) ممکن شد. اسکن‌های لیزری از سازه این ساختمان نقشه نقاط مختلف این فرم را مهیا نمود و به کمک آن یک مدل سه بعدی از برج با کیفیت بالا ساخته‌شد.

این شرکت که برای کار بر روی این پروژه برنده جایزه طراحی و مهندسی CanBIM شد در ادامه افزود: «این نحوه جمع‌آوری اطلاعات به تیم این امکان را داد که تصویری بسیار طبیعی از پروژه و چالش‌های بدست آورند و همچنین کمک کرد که طرح‌های کشیده شده ‌از آن در دهه 1970، به روز گردد.»

این تکنولوژی بینشی عمیق نسبت به سازه داخلی برج فراهم نمود –سازه‌ای که امکان شیب 45 درجه‌ای برج را فراهم می‌کند و آن را به بلندترین برج مایل در جهان تبدیل می‌کند.

در کل پروژه سطحی به میزان 29485 مترمربع به نما و سطحی به میزان 25761 متر مربع به دیوار شیشه‌ای اختصاص دارد.

در داخل، نوسازی‌ها شامل 40000 متر مربع از فضا می‌گردد که از جمله اقدامات آن می‌توان بروزرسانی سیستم‌های مکانیکی برج را نام برد.

رندهای داخلی این پروژه حاکی از ترکیب رنگی خاکستری و سفید برای دفترهای مدرن، به همراه پنجره‌های جدیدی است که نسبت به طراحی اولی هنوز طبیعی بیشتری را وارد فضاهای کاری می‌کنند.

برج مونترال بر روی استخر المپیک این مجموعه و در کنار ساختمان «ولودروم» (velodrome) قرار گرفته که اکنون مجموعه «بیودوم» (Biodome) را در خود جای می‌دهد، مجموعه‌ای متشکل از یک باغ وحش داخلی، یک آکواریوم و یک باغ گیاهشناسی.

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو/فاطمه زنگی

منبع: dezeen.com