یک طراح داخلی خوب ارتباط بین طراحی و ارگونومی را به درستی درک می‌کند. اصول طراحی داخلی ارگونومیک برای تمام طراحی‍‌های داخلی چه برای طراحی تجاری و یا مسکونی را به خوبی برقرار می‌کند. ارگونومیک نوعی علم است که بر روی روش‌هایی تمرکز دارد که فاصله میان انسان و جهانی که در آن زندگی می‌‍کند را در جهت زندگی بهتر، کمتر و کمتر کند.

علم ارگونومیک وقتی در معماری و طراحی داخلی به کار برده می‌شود، به سادگی به طراحی کمک می‌کند که بیشتر از پیش کاربر پسند باشد. در نتیجه ، فضاها می توانند مفید تر گردیده و با افزایش بهره وری در فضا به طور قابل درکی مواجه خواهید بود و همچنین فضایی امن تر از نظر محیطی برای فردی که در تصرف آن است ایجاد می کند.

برنامه ریزی فضا بخش بزرگی از طراحی داخلی ارگونومیک می باشد.

قدم اول در ایجاد طراحی داخلی ارگونومیک این است که مطمئن باشید فضای کافی برای تطبیق پذیری با نیازهایتان را دراختیار دارید. اگر فضا شلوغ و تنگ باشد، شما احساس ناراحتی می کنید و به سختی توانایی کار کردن و یا استراحت تحت هر شرایطی را خواهید داشت. برای مثال ، هنگام طراحی یک دفتر کاری، لازم است که مطمئن باشید اتاق های کافی برای تمام تجهیزات و کار تمام کارمندان به راحتی وجود خواهد داشت. طراحی صحیح ، عملکرد افراد حاضر در اتاق را افزایش می دهد و بهره وری بالاتر ، احتمال بروز آسیب های فیزیکی و روحی ساکنین یا کاربران محیط را بالاتر می برد.

در منزل مسکونی ، فضاهای کافی برای حرکت و سرکولاسیون در اطراف به صورت آزادانه برای افراد لازم است ، مبلمان کافی برای اینکه حس راحتی و فضاهای ذخیره سازی مناسب باید تامین شود. در غیر این صورت ، همه چیز به زودی شروع به برهم ریختگی می کند و طولی نمی کشد شما احساس خواهید کرد که طراحی فضا و چیدمان فضا ناراحت کننده و کلافه کننده است.

مطمئنا ، همه این ها در طولانی مدت تاثیرگذار خواهد بود. اما به ندرت تماما مورد توجه قرار می گیرد، کاربرد ارگونومیک به صورت شهودی و عملی در طراحی مورد استفاده قرار می گیرد. طراحی داخلی با ذهنی ارگونومیک در فکر تولید فضاهای زندگی ای است که تنها درصدد ایجاد ویژگی “آسان تر” نمی باشد بلکه به موجب ویژگی های سهولت و آسودگی بیشتر، زندگی ” شادتر” ی را نیز به ارمغان بیاورد.

در مقاله منتشر شده در سال ۱۹۹۸ توسط مولر استوری و میس ، “The Universal Design File: Designing for People of All Ages and Abilities,” تحت عنوان ” فایل طراحی جهانی : طراحی برای افراد در تمامی سنین و توانایی ” ۷ اصل از طراحی جهانی را تعیین کرده اند که نشان می دهد چه مواردی به عنوان ” طراحی جهانی” در آمریکای شمالی ، ” طراحی فراگیر” و یا ” طراحی برای همه ” در سایر بخش های جهان شناخته می شوند.

این رویکرد طراحی در جستجوی خلق محیطی است که ” قابل استفاده برای تمام افراد با بیشترین حد ممکن “باشدکه از سال ۱۹۷۰ آغاز شده است.

با توجه به مقاله استوری و همکاران ، این فضاها باید شامل ۷ اصل به شرح زیر باشد :

استفاده عادلانه از فضا : طراحی مفید و قابل عرضه به مردم با توانایی های متنوع
انعطاف پذیری در استفاده از فضا : طراحی با بازه گسترده ای از توانایی های و ترجیحات فردی تطبیق پذیر است.
استفاده ساده و شهودی از فضا : استفاده از فضا با توجه به ویژگی هایی مانند تجربیات ، آگاهی ، مهارت های زبانی و یا سطح تمرکز جاری کاربر آسان و قابل درک است.
داده های قابل درک: طراحی با اطلاعات و داده های لازم و موثر بر کاربر، بدون توجه به شرایط محیطی و یا توانایی های کاربر در فضا ارتباط برقرار میکند.
تورلانس( تحمل) خطا: طراحی خطرات و عواقب نامطلوب از اقدامات تصادفی و یا ناخواسته در محیط را به حداقل می رساند.
تلاش فیزیکی پایین: طراحی میتواند موثر و به راحتی با حداقل میزان خستگی افراد در محیط مورد استفاده قرار بگیرد.
ابعاد و فضا برای مجاورت و کاربری: اندازه و ابعاد مناسب در جهت مجاورت ، رسیدن ، اعمال نفوذ و استفاده ، صرف نظر اینکه ابعاد بدنی کاربر ، وضعیت و تحرک او چگونه است رعایت می شود.

درک این موضوع دشوار نیست که چطور فضای زندگی که که در تلاش برای تجسم این ویژگی ها درون خود می باشد ، نه تنها سهولت استفاده از فضا را میسر می سازد بلکه به احتمال زیاد بهره وری از فضای زندگی را نیز بالا می برد. برای مثال یک اتاق نشیمن را تصور کنید که استفاده از روشنایی لامپ ها متفکرانه طراحی شده است به طوری که در محل های مناسبی از فضا با توجه به کاری که در آن نقطه انجام میشود روشن می گردد. صندلی ها ، میز ها و زیرپایی ها به راحتی قابل جابجایی باشند در نتیجه در صورت لزوم امکان وسیع کردن فضا برای کاربر وجود داشته باشد و هر مورد از مبلمان توانایی تغییر در ابعاد را با توجه به اندازه و سایز افراد مختلف را داشته باشد.

در خانه مسکونی ، نیاز است که از کابینت آشپزخانه گرفته تا مبلمان سفارشی طراحی گردند. برای مثال ، اگر آشپز اصلی خانه به سختی قد او تا ۱۵۵ cm میرسد ، لازم است که آشپزخانه ای برای او طراحی گردد که ارتفاع کابینت آشپزخانه و کانترها برای او راحت باشد حتی اگر سایر اعضای خانواده از او بسیار بلندتر باشند. به این دلیل که بیشترین زمان استفاده از آشپزخانه به او اختصاص یافته است و نه دیگران.

برای قامت زنانه ریزجثه دشوار است که بتواند بر روی مبل های حجیم و بزرگ به راحتی بنشیند چرا که استاندارد نشستن بر روی صندلی به نوعی است که باید کف پاهای انسان با زمین در تماس باشد و در این صورت برای اینکه پاها به زمین برسد امکان تکیه دادن به پشتی صندلی وجود ندارد. از طرف دیگر این معضل برای قامت مردانه ای که بلندتر از ۱۸۵ سانتیمتر می باشد نیز بر روی صندلی های کوچک وجود دارد. به همین دلایل است که انتخاب وسایل و مبلمان زندگی سفارشی در طراحی و معماری داخلی ارگونومیک ضروری است. طراحی مبلمان هنگامی که با ابعاد و اندازه هر فرد انجام پذیرد ، مطمئنا میزان رضایتمندی انسان را بالا برده و بهره وری و آسایش او را نیز فراهم می کند.

تحریریه پویانو | پردیس ترکمان زاده