نما، اولین جلوه بصری هر ساختمانی است؛ همان بخش گویای بنا که می تواند با کاربر و مخاطب ارتباط برقرار نماید. اما این نما باید چگونه طراحی شود؟ برخلاف تصور عموم، نما باید طوری باشد که صرفا یک صفحه دو بعدی بدون ارزش بصری تلقی نشود. نمای ساختمان باید با فکر قبلی و بر اساس اصول طراحی شود و صد البته طراحی به این شکل، دارای نکته های زیادی است که پویانو بعضی از آن ها را در این مطلب با شما در میان خواهد گذاشت، آن هم مواردی که فقط یک معمار می داند! پس در این مطلب با وبسایت ما همراه باشید.

اصول کلی طراحی نما

طراحی نمای ساختمان باید به گونه ای صورت بگیرد که در عین حفاظت فضای داخل از بیرون، ارتباط بین این دو محیط را حفظ کند و این امر، ابدا کار راحتی نیست. گذشته از این، هر بنا جزئی است از فضای شهری و مسلم است که زشتی نمای یک ساختمان روی سیمای کلی شهر تأثیر گذار است. به عبارت دیگر، ساختمان را نباید یک موجود منزوی و مستقل دانست. ساختمان باید در عین حفظ شخصیت و اعتبار خود، جزئی از یک کل واحد یا بخشی از یک جامعه وحدت یافته باشد. این موضوع نیز تنها با طراحی صحیح نما امکان پذیر است. آیا می دانید این طراحی صحیح چگونه صورت می گیرد؟ برای رسیدن به پاسخ این سوال به ادامه این مطلب توجه کنید.

تلفیق مصالح

هر کسی که دستی در طراحی داشته باشد یا حداقل به عنوان یک کارفرما وسواس به خرج دهد، می داند که دیتیل ها چقدر در طراحی نما اهمیت دارند. این دیتیل ها هستند که یک پروژه را حرفه ای جلوه می دهند، اما نباید فراموش کرد که پیش از توجه به اجرای دیتیل ها باید در انتخاب مصالح دقت کرد. برای این که یک نمای خوب طراحی کنید، باید از درست یا غلط بودن ترکیب مصالح مورد نظر سر در بیاورید. مصالح هماهنگ، نمای هماهنگ می سازند و نمای هماهنگ زیباست.

طراحی اصولی نما

یک نما باید به شکلی طراحی شود که در کنار متفاوت بودن با بناهای مجاور، نوعی هماهنگی و یکپارچگی با آن ها داشته باشد. شما با نگاه کردن به یک نما باید خطوط نماهای اطراف را نه به صورت واضح، اما به طور ناملموس مشاهده کنید. این نکته به معنای کپی کردن نما از ساختمان های مجاور نیست، بلکه روی اهمیت یکدست بودن ظاهر ساختمان ها تاکید می کند. مسلم است که اضافه کردن مقداری ایده و به قول معمارها نمک به نمای در دست طراحی، لازمه ایجاد ظاهر متمایز برای ساختمان می باشد.

خوانایی طرح

چیزی که طراحی یک نما را از حرفه ای بودن دور کرده و آن را بازاری و به اصطلاح چیپ جلوه می دهد، استفاده بیش از حد از مواد و مصالح مختلف است. تنوع در معماری حد و اندازه دارد.

اگر این حد و اندازه را رعایت نکنید، سطح کار خود را پایین می کشید. این را به عنوان یک کارفرما نیز به خاطر داشته باشید. شما با متریال های بیش تر به نمای زیباتر دست پیدا نخواهید کرد. یک طرح، زمانی زیباست که در نهایت سادگی حرفی برای گفتن داشته باشد. با یک یا دو المان شاخص هم می توان تنوع بصری ایجاد کرد، پس لزومی به رنگارنگ کردن نما نیست.

تعریف کاربری

یک نمای خوب باید بتواند در کنار زیبایی، تعریف کننده کاربری ساختمان نیز باشد. ساده ترش این می شود که بهتر است رهگذران با نگاه کردن به نمای ساختمانی که طراحی کرده اید به صورت حدودی از آن چه در فضای داخلی جریان دارد، سر در بیاورند. شما می توانید با طراحی نما کاربری های مختلف یک بنا را نیز شاخص کنید، اما یادتان باشد که ظاهر ساختمان را شلوغ نکنید.

نورپردازی صحیح نما

نورپردازی، حکم آخرین ترفند معمار در طراحی را دارد. صد البته ساختمانی که ذاتا زیبا نباشد، با نورپردازی به یک اثر هنری تبدیل نخواهد شد، اما چه بسا ساختمان های درخور تحسین که به خاطر نورپردازی اشتباه، آن طور که باید زیبا به نظر نمی رسند. نورپردازی، جلوه ساختمان ها در شب است. اگر می خواهید نمای خیره کننده ای خلق کنید، باید روی نورپردازی نیز وقت بگذارید و این را هم بدانید که نورپردازی باید در راستای تاکید روی طرح نما باشد.

پویایی بصری

یک نما زمانی از نظر بصری ارزش دارد که سیال و پویا باشد. رسیدن به این سیالیت و پویایی با استفاده از روش های مختلف امکان پذیر است. تغییر ابعاد بازشوها، تلفیق متریال های گوناگون، ترکیب عناصر عمودی و افقی و … از جمله موارد هستند که به شما کمک می کنند سیالیت و پویایی نمای طراحی شده را افزایش دهید.

در ادامه این مطلب تصاویری از انواع  مشاهده خواهید کرد.

معماری و دکوراسیون داخلی پویانو / اکبری