طراحی موزه ملی قطر ، معماران: Atelier Jean Nouvel

مساحت: 52000 متر مربع

سال ساخت: 2019

عکسبرداری: Iwan Baan

تامین کنندگان: Goppion

مصالح مورد استفاده در این پروژه: Display Case – Q-Class و Display Case – Fuoriclasse

معماران منظر: Michel Desvigne Paysagiste Principal: Michel Desvigne Lead Landscape Architect: Ana Marti-Baron

طراح نورپردازی: Scherler (Interior Lighting) AIK (Exterior Lighting)

طراحی نمایشگاه Ajn: Renaud Pierard EMA: General Manager: Eric Maria

طراحی موزه ملی قطر با الهام گیری از یک فرم معدنی که بیش تر در صحراهای منطقه Gulf دیده می شود، صورت گرفته است.desert rose یک صخره است که شکل گیری آن در اثر متبلور شدن مواد معدنی، درست زیر سطح یک رودخانه نمک کم عمق انجام می پذیرد. سیستم متشکل از صفحه های در هم قفل شده که قصر تاریخی را در بر گرفته اند، شبیه به گردنبندی است که به صورت ارگانیک انتشار پیدا کرده است.

این بخش، فضاهای نمایشگاه را در خود جای می دهد که حول یک نقطه مرکزی گرد هم آمده اند. این نقطه مرکزی Howsh نام دارد و در واقع، محیطی است که میزبان ایونت های فرهنگی در فضای باز می باشد. فرم desert-rose، یادآور فرهنگ و اقلیم قطر است. این فرم از دل زمین بر آمده و در نهایت نیز با آن یکی می شود. سایه هایی که توسط المان های معلق این بنا ایجاد شده اند، محیط مناسبی برای قدم زدن بازدید کنندگان در فضای بیرون ایجاد می کنند و در عین حال، فضای داخل را نیز از نور و گرما مصون نگه می دارند. پوشش بتنی این ساختمان که رنگی شبیه به رنگ ماسه دارد، در هارمونی با محیط بومی این منطقه قرار گرفته است.

بازدید از موزه طی یک حرکت بیضی شکل و به صورت آرام به سمت بالا و پایین صورت می گیرد و حرکت موج مانند سایت موزه را در ذهن تداعی می کند. پنجره های بزرگ، دید ناظر را به سمت فضای Howsh، باغ های موزه و Doha Bay باز می کنند. نمایشگاه های دائمی این موزه درباره تاریخ زیست محیطی، فرهنگی و سیاسی قطر در یازده گالری برپا هستند. گشت و گذار بازدید کننده در قصر تاریخی و قدیمی به اوج خود می رسد؛ یعنی بخشی که یکی از جواهرات NMoQ به شمار می رود و در حال حاضر به جایگاه اصلی خود بازگردانده شده است.

این موزه توسط یک پارک احاطه شده است که ظاهر آن تفسیری از صحراهای قطر به نظر می رسد، یعنی تپه های کم ارتفاع، گیاهان طوفان زده و باغ ها. این پارک که تنها گیاهان بومی دارد، قصه قطر را می گوید و همچنین قصه مردمی که در این آب و هوای خشن زندگی کرده اند. این پارک، شامل یک باغ قدیمی با گیاهان سنتی و زمین های پوشیده از علف است. در ضمن، یک پارکینگ با ظرفیت 430 ماشین نیز در محیط این پارک وجود دارد.

ساختمان از صفحه های بزرگ در هم قفل شده شکل گرفته است که در مقطع، شکل کروی دارند، اما با قطرهای مختلف و انحناهای متفاوت. برخی از صفحه ها افقی هستند و روی صفحه های دیگر قرار دارند. صفحه های عمودی، نقش سازه ای دارند و بارهای عناصر افقی را به زمین انتقال می دهند. مثل بیرون، فضای داخل نیز محیطی است شامل همین صفحه های در هم قفل شده. پرداخت نهایی سطوح، تک رنگ و خنثی است. کف فضاها از جنس بتن هم رنگ ماسه با دانه بندی ریز مواد معدنی است. دیوارهای عمودی، پرداخت گچی دارند و ظاهر سنگ را به نمایش می گذارند. در پوشش سقف ها نیز از گچ با خاصیت آکوستیک استفاده شده که به روش اسپری به سطح اضافه شده است.

معماری و دکوراسیون داخلی پویانو / اکبری

منبع: Archdaily