شرکت معماری «دنیل ایبسکیند» (Daniel Libeskind) نقشه‌های طراحی موزه باستان‌ شناسی در شهر ایکوییک در شیلی را ارائه داده‌است. ویژگی این موزه دیوارهای بتنی خاکی رنگ و دندانه دندانه است که قرار است تداعی کننده چشم‌انداز بیابان آتاکاما باشند.

استودیو لیبسکیند این ساختمان را طراحی کرده تا جایگزین موزه «Museo Regional de Tarapacá » (MAR) شود که ترجمه آن معادل «موزه منطقه‌ای ایکوییک» است و در این شهر بندری در شمال شیلی اجرا گردد.

این موزه که متشکل از حجم‌های زاویه‌دار و نمایی بتنی با تم رنگی سرخ است، قرار است چشم‌انداز اطرافش، از جمله بیابان آتاکاما را به تصویر بکشد. این بیابان که در شرق ایکوییک قرار دارد و یکی از خشک‌ترین مکان‌ها در جهان است، علاوه بر منطقه داخلی، 1000 کیلومتر از زمین‌های در طول ساحل پاسیفیک و کوهستان آندس را نیز می‌پوشاند.

استودیو لیبسکیند در توضیح این پروژه گفت: «در طراحی این پروژه –که ملقب به اژدهای تاراپاکا است-  از منظر طبیعت سرسخت بیابان آتاکاما و صخره‌های عظیم و توده شنی شهری ایکوییک الهام گرفته‌ شده‌است.»

دنیل لیبسکیند، موسس این شرکت گفت: «هر حجم ساخته شده در این موزه اشاره به منظر اطرافش دارد –تپه‌های شنی، کوه‌ها، بیابان، اقیانوس. نتیجه، یک ترکیب موسیقیایی بی‌صدا از تناسبات، مصالح و نور است.»

رندرهای طرح این موزه نمایانگر دیوارهای عظیم شیبداری اند که یک حجم شیشه‌ای را در بر می‌گیرند. این استودیو گفت:«ساختمان موزه متشکل از سه جفت دیوار عمودی موازی است که بخش عمده فضای این موزه را تشکیل می‌دهند.»

مصالحی همچون بتن خاکی‌رنگ و کفپوش‌های چوبی هاردوود قرار است در ساخت این موزه بکار روند تا اشاره به بافت و طیف رنگی چشم‌انداز طبیعی اطراف داشته‌باشند.

این ساختمان که زیربنای آن 3760 مترمربع است و قرار است در بلوار اصلی این شهر، «آونیدا لا تیرانا» (Avenida La Tirana) ساخته‌شود، ارائه بزرگتری از موزه منطقه‌ای ایکوییک خواهدبود، که در سال 1892 ساخته‌شد و برای مجموعه‌های عظیم این موزه بیش از حد کوچک بود.

آثار به نمایش گذاشته‌شده دربرگیرنده بیش از شش هزارسال تاریخ شیلی شمالی، تاریخ استعماری شیلی، سالهای معدنکاری و تاریخ معاصرش است.

اشیاء به نمایش گذاشته شده در این موزه آثار بازمانده قابل توجه زمین‌شناسی است که در تپه «امرالد» (Emerald Hill) در ایکوییک کشف شده‌اند. این تپه متعلق به یک رشته‌کوه ساحلی در آندس است. بسیاری از آثار ساخته شده توسط انسان نیز از فرهنگ‌های «چینکورو» (Chinchorro)، «پیکا» (Pica)، «تاراپاکا» (Tarapacá) و «اینکا» (Inca) هستند.

در حال حاضر، موزه فعلی قادر به نمایش تقریبا بیست درصد از کل کلکسیون مد نظر است.

در طراحی لیبسکیند، این آثار در فضاهای نمایشگاهی‌ای به نمایش گذاشته خواهندشد که به ارتفاع دو طبقه کنسول شده و در طول ساختمان حرکت می‌کنند. در یک سر قسمتی بعنوان دیوار آینه‌ای در نظر گرفته‌شده تا تصویر صخره‌ها و تپه‌های اطراف را نمایش دهد.

فضاهای دیگر این ساختمان یک کافی‌شاپ مشرف بر ساحل موجود در جنوب به همراه فضاهایی برای آموزش و برگزاری رویدادهای گوناگون را شامل می‌شود.

ساخت این موزه جدید در شیلی قرار است در ابتدای سال 2020 آغاز گردد.

استودیو لیبسکیند یک ساختمان فرهنگی دیگر با اجزای شیبدار نیز در کانادا طراحی کرده‌است: یادمان ملی هولوکاست در اوتاوا.

در عین حال، در سال 2001، عملکرد این شرکت برای ساخت دیوارهای نازک در طراحی غرفه سرپنتین در لندن و درگالری سرپنتین این شهر در هاید پارک به نمایش گذاشته‌شد.

دنیل لیبسکیند یک معمار آمریکایی-لهستانی است که استودیوی معماری لیبسکیند را در سال 1989 به همراه همسرش «نینا» راه‌اندازی کرد.

این شرکت که دارای دفاتری در نیویورک و زوریخ است، موزه‌های متعددی را طراحی و اجرا کرده‌است که از جمله آن‌ها می‌توان به موزه یهود برلین و مرکز آموزشی مکمل آن، موزه MO در لیتوانی، و موزه تاریخ ارتش در درسدن اشاره نمود.

در ماه جولای سال 2018 استودیو لیبسکیند طرح موزه‌ای در چین را ارائه داد که اولین پروژه این شرکت در این کشور نیز بود.

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو/فاطمه زنگی

www.dezeen.com