طراحی مدرسه ابتدایی ایوانهوئه

معماری : McBride Charles Ryan

موقعیت: ایوانهوئه، استرالیا

مساحت: 2870 مترمربع

سال: 2015

Ivanhoe Grammar School / McBride Charles Ryan

مدرسه ابتدایی ایوانهوئه یک مدرسه با آموزش مشارکتی است که در سال 1920 در ایوانهوئه تاسیس شد. این مجموعه تا همین اواخر توسط یک مجموعه روستایی محصور شده‌بود که با درختان «رد ریور گامز» (از زیرمجموعه درختان اکالیپتوس) شاخص می‌شد. علیرغم پیشروی خانه‌های حومه شهر، این مدرسه ویژگی‌هایی را که این منظر روستایی زمانی به آن می‌بخشید حفظ کرده‌است. در مرکز مجموعه، ساختمان‌های اصلی بر اساس تشبیهی به میدان تاون اسکوئر قرار گرفته‌اند. الحاقیات بعدی به مجموعه که در گستره‌ای از سبک‌ های معماری قرار دارند، دارای ارتباط ضعیف‌تری با مرکز فرمی آن می‌باشند.

هدف تیم طراحی، ایجاد یک مرکز جدید برای دانش‌آموزان بزرگتر و یک مرکز علوم بود. این برنامه شامل گستره‌ای از قسمت‌های عمومی آموزشی، پیش‌بینی قسمت‌هایی برای مدرسین دانش‌آموزان بزرگتر و یک مرکز علوم بود که بتواند توسط دانش‌آموزان کم سن‌تر نیز در مدرسه مورد استفاده قرار گیرد.

فرم پلان دایره‌ای شکل برای ساختمان انتخاب شد؛ این شکل دارای کیفیت شهری مناسبی برای ساخته شدن بر مبنای طرح جامع اصلی مدارس بود. این پلان دایره‌ای، پلانی وسوسه‌انگیز برای معماران است، چرا که به وضوح یک نشان انسانی بر دل منظر است و در عین حال سوابق آن، از گراندز تا استون‌هنج، که برای جمع‌ کردن افراد در معماری‌ های بومی بوده است، نشان‌دهنده آن است که می‌تواند علیرغم ظرفیت همزیستی با یک منظر بومی، خللی به آن وارد نکند.

با این حال، به‌جای تطبیق یک الگوی دایره‌ای یا شعاعی که توسط شکل پلان بر مجموعه تحمیل شده‌باشد، تیم طراحی تصمیم گرفت که یک هندسه زاویه‌دار را روی مجموعه پیاده نماید. این هندسه برای تعریف حیاط‌های مرکزی، منابع نور و به هم وصل کردن فضاهای آموزشی مورد استفاده قرار گرفت. این هندسه با الگوی دایره‌ای ساختمان در تضاد است، آن را قطع می‌کند، فضاهای کلیدی ورودی را مورد تاکید قرار می‌دهد و یک تمایز میان دنیای بیرونی (منفرد، شهری، دوار، اجرا شده در یک منظر خنثی) و دنیای درونی (پیچیده، پویا، پرمعنی و رنگارنگ) تامین می‌نماید.

اهمیت زیادی به پیکربندی این فضاهای آموزشی داده‌شد. برخی از ویژگی‌های کلیدی در مواردی از جمله: سیالیت دید به داخل فضاها و میان فضاها، گستره‌ای از تیپ‌های فضایی، اتصال، استفاده‌های متعدد، انعظاف‌پذیری و تطبیق‌پذیری فضاهای آموزشی بوده‌است.

محل کار کارکنان در سرتاسر مجموعه پخش است: طبقات پایینی‌تر عموما فضاهای آموزشی چندعملکردی هستند و طبقات بالاتر اغلب متمرکز بر علوم هستند. اجتماعات دوستانه دانش‌آموزان در فضای باز در سرتاسر مجموعه پیش‌بینی و امکان آن مهیا شده‌است.

طبقات مجموعه، ساخته شده از بتن پیش‌تنیده به همراه تیرهای نواری‌ای است که توسط ستون‌های بتنی و استیل حمل می‌شوند. سقف متشکل از قاب‌های استیل است. پوشش خارجی Colorbond Longline بوده و پوشش داخلی ویتراپنل (Vitrapanel) است. سایه‌اندازهای خارجی دارای پوششی از جنس چوب گام نقطه‌دار کوینزلندی می‌باشند. پنجره‌ها دارای قاب آلومینیومی، دوجداره و عایق حرارتی هستند. درب‌های با کیفیت شیشه‌ای آکوستیک در میان فضاهای آموزشی استفاده شده‌اند.

تضادی چنین آشکار در زبان ساختمان، رویکردهای آموزشی معاصر را برای یک آموزش جامع در بر می‌گیرد. فرم دایره‌ای نمودی اصیل و با قدمت از نظم، دقت و قاطعیت دانش است– دنیای درونی ساختمان، با فضاهای تکه‌تکه به هم پیوسته شده‌اش که با طرح، رنگ و بازتاب‌های متعدد تقویت شده‌است، عدم قطعیت و پیچیدگی زندگی مدرن و فهم علمی را نشان می‌دهد و اهمیت کیفیت تخیل و اعجاب را برای آن که از طریق آن مشاهده و پیشرفت کنیم بیان می‌کند.

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو/فاطمه زنگی

منبع: archdaily