طراحی فضاهای داخلی ساختمان مسکونی : استودیوی آمریکایی «ادموندز پلاس لی» (Edmonds + Lee)  لابی این ساختمان مسکونی در سان‌فرانسیسکو را طراحی کرده‌است که شامل یک بخاری بزرگ با پوشش فلزی، پنل‌های چوبی و یک فرش ظریف است.

ساختمان «آستین» (Austin) یک ساختمان مسکونی 100 واحدی است که دارای حجمی سه طبقه و شیشه‌ای و محصور شده با قاب‌های سفیدرنگ است. این ساختمان توسط یک شرکت آمریکایی به نام گروه معماری بی دی ام (BDM) در یک منطقه تجاری پرطرفدار طراحی شده که واقع بر لبه دو محله «پاسیفیک هایتس» و «نوب هیل» در این شهر است.

ادموندز پلاس لی که همچنین یک شرکت آمریکایی است، برای طراحی فضاهای داخلی ساختمان مسکونی آستین اعلام آمادگی نمود، که شامل طراحی داخلی یکصد واحد مسکونی، یک لابی و یک اتاق پست می‌شد- و مجموعه‌ای از مصالح گرم را در این طراحی بکار برد که در تضاد با فضای خارجی شیشه‌ای این ساختمان است.

چوب، چرم قهوه‌ای و فلزات خاکی‌رنگ در سرتاسر لابی جمعی و اصلی وجود دارند و اهالی ساختمان را دعوت به نشستن در این بخش می‌کنند. این طراحی، ایده معمارانه مدرنیسم ارگانیک کالیفرنیایی را به تصویر می‌کشد –که در میانه قرن بیستم پرطرفدار شد- و شامل جزییاتی می‌شود که با محیط طبیعی ترکیب شده‌اند.

پنل‌های چوبی کف را می‌پوشانند، در حالی که دیوارها با صفحاتی چوبی با الگوهای متنوع راه‌راه پوشانده شده‌اند. بعنوان مثال، روی یکی از دیوارها تخته‌هایی باریک از بلوط سفید در میان چوب یکدست جاسازی شده‌اند.

روکش‌های برنجی تکمیل‌کننده این رنگ‌های طیف طلایی، بخاری بزرگ موجود در وسط فضا را می‌پوشانند. علت انتخاب فلز توسط معماران، اشاره به تاریخچه محل این ساختمان بود، چرا که پیش از این در این محل یک تعمیرگاه اتومبیل دائر بوده‌است.

مبلمان راحتی شامل یک نیمکت چرمی تزیین‌شده با یک روکش خزدار شیری رنگ، و صندلی‌های مطابق با ان، یک مبل راحتی آبی‌رنگ و یک جفت صندلی با فریم چوبی است. تمامی این‌ها حول یک جفت میز چوبی و در بالای یک قالی طرحدار سازمان یافته‌اند تا قدیمی بنظر برسند.

یک چیدمان مشابه در سمت دیگری از این فضا مشاهده می‌شود که چشم‌اندازهای رو به باغچه‌ای در بیرون فضا از طریق پنجره‌های بزرگ مهیا گشته‌است.

از دیگر مبلمان فضا می‌توان به یک مبل راحتی L شکل خاکستری‌رنگ در یک گوشه اشاره کرد که گوشه‌ای دنج را مهیا می‌کند. همچنین می‌توان به چراغ‌های مشبک مشکی‌ای اشاره نمود که در بالای سر آویخته شده‌اند.

یک نیمکت طویل پوشیده با چرم بژ در طول دیوار امتداد یافته‌است. در پشت سر، قفسه‌های نگهداری وسایل درون شبکه‌ای از نوارهای چوبی جای گرفته‌است.

علاوه بر این، در اتاق یک میز بلند چوبی به همراه چهارپایه‌هایی در حولش، میز کاری را برای اهالی ساختمان فراهم می‌کند.

در مقابل این فضا، تیم معماری ادموندز پلاس لی اتاق پست را بصورت تک رنگ طراحی نمود. چوب بلوط خاکستری کف‌ را می‌پوشاند، جعبه‌های پست مانند یک روبان دور فضا می‌چرخند و نورپردازی‌های توکار دیوارهای سفیدرنگ را روشن می‌کنند.

در طراحی فضاهای داخلی ساختمان مسکونی آستین تیم طراح در توضیحی گفت: «اتاق پشت با سقفی سفید و مرتفع و بافت ملایم کفپوش‌های چوبی، هم مینیمال و هم لوکس است و گرمای رنگ و طراحی را به مدرنیسم وارد می‌کند.»

یک تم رنگی متشابها خنثی در دکوراسیون واحدهای مسکونی این مجموعه نیز بکار رفته‌است؛ واحدهایی که اندازه آن‌ها از یک سوییت کوچک تا واحدهای دوخوابه تغییر می‌کند.

هر یک از این واحدها دارای آشپزخانه‌ای با پلان آزاد، غذاخوری و سالنی برای نشیمن و تفریح هستند که با نور طبیعی وارد شده از پنجره‌های بزرگ ساختمان روشن می‌گردند. ستون‌های قطور بتنی ساختمان به صورت نمایان باقی مانده‌اند و از میان فضا عبور می‌کنند.

در طراحی فضاهای داخلی ساختمان مسکونی آستین شرکت طراح گفت: «ستون‌های سنگین بتنی که تکیه‌گاه سازه داخلی را شکل می‌دهند، به عنوان یک عنصر فضایی و بصری نیز ایفای نقش می‌کنند، در محل جدایی فضاها قرار می‌گیرند و در عین حال تمام توجه را به چشم‌اندازهای وسیع شهر که درست در پشت آن‌ها قرار گرفته جلب می‌کنند.»

ساختمان آستین دارای یک تراس روی بام نیز هست که در آن مبلمان حول یک آتشدان چیده شده‌اند.

گروه معماری ادموندز پلاس لی توسط «رابرت ادموندز» و «ویویان لی» تاسیس شد. این دو معمار یکدیگر را در حین تحصیل معماری در دانشگاه کلمبیا در نیویورک ملاقات نمودند.

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو/فاطمه زنگی

منبع: dezeen.com