طراحی سازه مجسمه ای ورودی

معماری :  Brooks + Scarpa

مکان: Pembroke Pines، فلوریدا، آمریکا

سال پروژه: 2017

از زبان معمار: هنر عمومی نباید صرفا تزیینی باشد و باید برای آن ایده ای در نظر گرفته شود، این هنر باید بر تجربه کاربران از فضا تأثیرگذار باشد و به عنوان تجلیلی از مکانی که در آن گرفته شناخته شود.

مرکز جدیدی که برای شهر Pembroke Pines طراحی شده است، شامل یک پلازای عمومی، یک سالن نمایش 3500 نفره، سالن اصلی شهر و گالری هنری Frank می باشد. معمار سازه ورودی و همچنین لنداسکیپ موجود را به عنوان بخشی از این مجموعه عظیم، به گونه ای طراحی کرده است که مکمل فعالیت ها و برنامه های آن باشند.

درواقع Pembroke Pines شهری بدون مرکز شهر و یا فضایی برای اجتماع عموم بود، و این مرکز جدید و سازه ورودی آن مرکز اجتماعی را برای شهر ساخته اند که پیش از این وجود نداشت. معمار با توجه به بودجه محدود موجود، با ساخت یک سازه مجسمه ای هم به عنوان نماد ورودی و هم یک عنصر محیطی، برای پلازای جدید یک ورودی شاخص خلق کرد و باعث ایجاد حس شناسایی و راه یابی در بازدیدکنندگان شد.

  این سازه که از جنس فولاد ضدزنگ می باشد و به عنوان یک اثر هنری عمومی طراحی شده است، دارای شکلی شبیه به تنه درخت است که در بالای آن تعدادی صفحه با الگوی سوراخ سوراخ قرار گرفته اند؛ به نظر می رسد که این صفحات با نسیم همواره در وزش جنوب فلوریدا، پیوسته در چرخش هستند. نجربه ای که حضور در زیر این سازه در افراد ایجاد می کند، مانند نور لکه ای و خال خالی می باشد که هنگام قدم زدن در میان تپه هایی از گیاهان Bromeliad وجود دارد – تجربه ای شبیه به یک جنگل نیمه استوایی.

این سازه، فضایی سایه دار برای نشستن فراهم می کند، و همچنین قابلیت ورپردازی برنامه ریزی شده را نیز دارد که باعث افزایش حضور افراد در فضا هم در شب و هم در روز می شود. در طی اجراها و رویدادهای هنری این سازه ورودی به عنوان فضای ملاقاتی برای فعالیت های پیش و پس از نمایش کاربرد دارد و همچنین محل گردهمایی های اجتماعی نیز می باشد.

اهداف پایداری – در عین حال که سازه مجسمه ای شکل ورودی Pembroke Pines هیچگونه سیستم مکانیکی یا امکانات اینچنین دیگری ندارد که نیازمند منابع مستمری از شبکه برق رسانی باشند، این سازه به گونه ای طراحی و ساخته شده است که تا مدتی طولانی به خوبی دوام داشته و بی نیاز از هرگونه نگهداری و رسیدگی باشد.

رویکرد سه گانه TBL ( Triple-Bottom-Line: یک چارچوب کاری متشکل از عوامل اجتماعی، زیستی و مالی ) این پروژه، کارکردن با توجه به توانایی ها و بودجه مستری بود. دسترسی به این هدف با استفاده از متریال های مقاوم امکان پذیر شد، برای مثال، استفاده از فولاد ضدزنگ روی فولاد معمولی که عمر سازه را تضمین می کند. رنگی بادوام و حساس به محیط زیست نیز روی سازه به کار رفته است.

با این درک که موقعیت مکانی این سازه، داخل یک مسیر پیاده رو و فضای اجتماع به شدت پر رفت و آمدی قرار گرفته است، امکان استفاده از پوشش های سنتی وجود نداشت،چرا که نگهداری از آن و همچنین در صورت بروز هر گونه خسارت و مشکلی، تعمیر آن کار سختی بود. این آگاهی باعث شد تا در حال حاضر کارکنان شهرداری قادر باشند در صورت لزوم این سازه را به راحتی تعمیر کنند، و درواقع می توان آن را کلید پایداری و تداوم اقتصادی سازه دانست.

یکی دیگر از اهداف اساسی این طرح، خلق یک فضای سایه بان شکل در این آب و هوای گرم و مرطوب فلوریدای جنوبی بود. این پلازای عمومی دارای پیچیدگی های بسیاری است، و در کنار تمام فعالیت های شکل گرفته داخل آن، سازه ورودی سایه کافی را به منظور حفظ راحتی در محیط فراهم کرده است.

درنهایت می توان به فضاهای وسیع گیاهکاری شده اطراف این سازه اشاره کرد که با آب باران جمع آوری شده از کل ساختمان و زمین ناهموار پلازا، آبیاری می شوند. این گیاهان مواد طبیعی گوناگونی را شامل می شوند و همچنین رنگ هایی جذاب و چشمگیر دارند؛ و به طور کلی در تجربه ای که افراد از این فضا دارند تأثیر بسزایی می گذارند و پناهگاه و زیستگاهی حیاتی را برای حیات وحش بومی این منطقه پدید آورده اند.

طراحی سازه مجسمه ای ورودی

تحریریه پویانو: جعفری

منبع: archdaily