طراحی دیوار شیشه ای پاپا / شرکت معماری Hal Ingberg Architect

طراحی دیوار شیشه ای پاپا / شرکت معماری Hal Ingberg Architect

طراحی دیوار شیشه ای «پاپا» طرح پیشنهادی برنده در یک مسابقه «مجمع منظر و هنر عمومی» است که توسط کمیسیون عالی ملی کانادا برگزار شد. این اثر واقع در گاتینو، کبک، از طریق پل الکساندرا در اوتاوا قابل دسترسی است.

طراحی دیوار شیشه ای
طراحی دیوار شیشه ای

معماری : Hal Ingberg Architect

موقعیت: گاتینو، کبک، کانادا

سال: 2010

طراحی دیوار شیشه ای
طراحی دیوار شیشه ای
طراحی سازه شیشه ای
طراحی سازه شیشه ای

این اثر ضمن اشاره به کار نمادین «مامان» اثر لوییس بورجوییس واقع در روبروی نشنال گالری بر روی ضلع واقع در اتاوا، هم‌ردیف با یک بلوک آپارتمانی با کیفیتی متوسط، آن را با زمینه‌اش پیوند می‌دهد و فرمی آزاد از تقارن دوجانبه را با احترام به مرکز بولوار «دِز آلومتیر» معرفی می‌کند. این پروژه، چارچوبی را برای اثری شکل می‌دهد که اولین نمونه با هدف ایفای نقش به‌عنوان دروازه‌ای به شهر و پارک است.

طراحی سازه شیشه ای
طراحی سازه شیشه ای

یک دیوار شیشه ای در ضلع جنوب شرقی سایت به ارتفاع 14.4 متر دست می‌یابد. سپس با فرم مارپیچ ارتفاع آن کاهش می‌یابد تا به ارتفاع 2.4 متر در ضلع شمال‌ غربی سایت برسد. این اثر در مقیاسی سریع از یک تقاطع ترافیکی ایفای نقش می‌کند. در پشت سایت فضایی دنج پدید می‌آید، که در پاسخ به کاراکتر مسکونی و آرام زندگی منطقه است.

طراحی و معماری سازه شیشه ای
طراحی و معماری سازه شیشه ای

باریکه‌های عمودی شیشه‌های رنگی این اثر، ارتفاع و فرم آن را تشدید می‌کند. بخاطر جهت‌گیری جنوبی اثر، در روزهای آفتابی حجمی از نور رنگی از شیشه‌های آن عبور می‌کند و روی سایت می‌افتد. بازی شفافیت و بازتاب، یک تجربه ملموس و پیچیده را تشدید می‌کند- یک اتفاق بصری که- اگرچه چند لحظه- ما را به ظرفیت کودکیمان در شگفتی و حیرت از آن بازمی‌گرداند.

6در زمستان، این حجم نور با تندی آفتاب زمستانی به شیشه‌ها می‌خورد، در پاییز رنگ‌های اثر با رنگ‌های پاییز گاتینو پیوند می‌خورد. در بعد از ظهرها، با تابش نور غروب، «پاپا» همچون یک فانوس می‌درخشد.

طراحی و معماری سازه شیشه ای
طراحی و معماری سازه شیشه ای

در هر دو نقطه ورود به سایت، دیوار شیشه‌ای و یک نیمکت طولی و تاخورده به شکلی دعوت‌کننده عابران و دوچرخه‌سواران را به داخل این میدان محلی دنج فرامی‌خواند.

8این اثر قصد دارد مخاطبینش در جامعه را با یک تجربه ادراکی قوی مشغول کند. نیمکت چشمگیر آن عابران را به کند کردن سرعتشان و توقف و نشستن دعوت می‌کند تا یک حضور جمعی بیافریند و به‌تبع آن مجال مواجهه‌های اتفاقی با مناظری را ایجاد کند که در شرایط همیشه در حال تغییر ناشی از عبور نور در فضا بوجود می‌آیند. در این شرایط، این فضا آروزمند است تبدیل به فضایی شود که در آن گرایش معاصر به خصوصی کردن روابط اجتماعی – هرچند محلی و کوچک- برچیده شود.

9

منبع: archdaily

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو|فاطمه زنگی