طراحی داخلی رستوران Manhatta در طبقه آخر برجی در نیویورک به همراه چشماندازهای این شهر
رنگهای آسمان در مبلمان و اجزای این رستوران مرتفع در منهتن انعکاس یافتهاست. طراحی داخلی رستوران Manhatta توسط استودیوی معماری «وودز باگوت» به گونهای طراحی شده که چشماندازهای اطراف جذابترین چشماندازها را برای مشتریان فراهم کنند.
رستوران «منهتا» (Manhatta) در طبقه آخر برج 60 طبقهای 28 لیبرتی واقع شده، که قبلا بعنوان پلازای One Chase در منتهن شناخته میشد. این برج توسط شرکت سازنده اس او ام (SOM) در سال 1961 بعنوان اولین ساختمان به سبک اینترنشنال در منهتن جنوبی ساختهشد.
طراحی داخلی رستوران Manhatta بعنوان بخشی از بازسازی برج بازطراحی شد. این برج غالبا اختصاص به دفاتری دارد که معماران اصلی آن عهدهدارشان هستند.
این رستوران با ظرفیت 90 نفر به همراه فضای اجتماعات مجاورش به نام «بیروم» (Bay Room) مساحتی به میزان 3420 متر مربع و به عبارت دیگر تمام سطح ای نطبقه از برج را اشغال میکنند.
اختصاص تمام مساحت طبقه به این معنا است که برخی از چشماندازهای شناخته شده نیویورک از تمام چهار جهت در این مجموعه قابل مشاهده هستند. این چشماندازها شامل مرکز شهر تا شمال آن، رودخانه هودسون و مجسمه آزادی در جنوب و غرب، و پلهای منتهی به بروکلین در شرق میشود.
شرکت بینالمللی وودز باگوت –که اخیرا دفاتر خود را در این شهر بازطراحی کردهاست- به دنبال تاکید بر جشماندازهای متاثرکننده با استفاده از طراحی داخلی بود.
«وید لیتل» (Wade Little)، مدیر وودز باگوت، گفت: «هدف این طراحی خلق خانهای در آسمان بود که به اندازه کافی برای وعدههای خوردنی و نوشیدنی معمول روزانه گرم و آرام باشد و در عین حال برای این چشماندازهای حیرتانگیز، یک حس فضایی خلق نماید.»
بنابراین این تیم یک پالت رنگی نسبتا مات را بعنوان رنگ مکمل آسمان اطراف انتخاب کرد و این رنگ را در دیوارها با رنگ آسمان ابری و دیگر اجزای نازککاری که در طیفی از آبی آسمانی قرار داشتند، بکار برد.
صندلیهای چرمی آبی تیره که حول محیط فضا چیده شدهاند از جنس چوب گردو هستند تا با پیشخوان دوازده متری منتهی به آشپزخانه، هماهنگ باشند.
از این چوب تیره همچنین در صندلیهای به سبک نیمه قرن بیستمی فضا، رویه میزها، ریلهای دیواری و جزییات سقف به همراه بخشهایی از کف که با فرش آبی چرک پوشانده نشدهاست، بکار میرود.
در مقابل دیوارهای بزرگ پنجره دار مانعی قرار نگرفته و چراغهای برنجی حفرهدار آویز به گونهای طراحی شدهاند که بازتاب نور لامپ بر شیشهها را به حداکثر برسانند.
در طراحی داخلی رستوران Manhatta دیوارهای بخش غذاخوری خصوصی با کاغذ دیواری ابریشمی آبی و کف آن با ورقهای شیاردار چوب گردو پوشانده شده و با فرشی ضخیم بر این کفپوش تکمیل شدهاست. در سرویسهای بهداشتی، سایههای تیره از آبی در کاشیها، موزاییکها و دیگر سطوح حس و حال شب را ایجاد میکنند.
لیتل گفت: «رستوران منهتا فضایی است که آن محدودیتهای خوددارانه برای حفظ سادگی فضا رعایت شده تا در نهایت این مناظر شهر باشد که نظرها را به خود جلب کند.»
اتاق بیروم میتواند بر حسب رویدادی که در آن برگزار میشود به فضاهایی با سایزهای متفاوت تقسیم شود. این بخش دارای طراحیای خنثی است تا پسزمینهای مناسب برای کسانی باشد که آن را برای رویدادهایشان بکار میگیرند.
فضای رستوران و سالن اجتماعات از طریق یک لابی اختصاصی در طبقه همکف قابل دسترسی اند که مشابه فضای رستوران رنگهای بکار رفته در آن برای آمادهسازی ذهن بازدیدکنندگان پیش از ورود به رستوران، خنثی اند.
اثر پنلهای دیواری سنگی و رنگ دیوارهای گچی با نورپردازی مخفی، تشدید شدهاست، در حالی که یک قطعه مبل به رنگ قرمز، جلوهای نمایشی به فضا بخشیدهاست.
بیش از یکصد اثر هنری در سرتاسر این فضاها قرار گرفته که توسط «دنی میر» (Danny Meyer) انتخاب شدهاند.
طراحی داخلی رستوران Manhatta
گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو/فاطمه زنگی
منبع: dezeen