طراحی داخلی رستوران دریایی : استودیوی «سانس‌آرک» در این رستوران دریایی در آدلید استرالیا از موزاییک سیمانی مرمر آبی، تراورتن خاکستری لکه‌دار و چوب رنگ‌شده برای القاء حس‌وحال ملایم ساحلی به مشتریان استفاده نموده‌است.

این استودیوی محلی، که بطور اختصاصی به طراحی فروشگاه و رستوران می‌پردازد، این رستوران دریایی گرانقیمت را برای مشتریانی طراحی نموده که کارمندان رسمی نه صبح تا پنج عصر در مرکز پایتخت استرالیای جنوبی می‌باشند.

طراحی «اسمال‌فرای» به حس‌وحال نوستالژیک رستوران‌های دریایی نزدیک می‌شود، اما از مصالح امروزی از جمله موزاییک‌های سیمانی مرمر که همواره پرطرفدار اند استفاده نموده تا زیبایی رستوران‌های دریایی سنتی را به‌روز نماید.

استودیو در مورد طراحی این رستوران و تمایز آن با سایر رستوران‌های منطقه اظهار داشت: «سفارش‌دهنده پروژه می‌دانست که چیزی متفاوت می‌خواهد، چیزی که در میان سایر رستوران‌های دریایی متداول منطقه منحصربفرد و متفاوت باشد.»

«اسمال‌فرای عقلانیتی بی‌نظیر را در برنامه‌اش لحاظ می‌کند و آن را با رویکردی فکرشده و منحصربفرد به مصالح و تجربه پدیده‌شناسانه همراه می‌نماید.»

«مصالح و فرم، بسط پیچیده یک کانسپت را نشان می‌دهند که ضمن ریشه داشتن در سنت رستوران‌های دریایی استرالیایی، آن را با بازتعریفی تصحیح شده و مدرن همراه می‌سازد.»

استودیو تصمیم گرفت یک حس‌وحال اقیانوسی ملایم و زیرپوستی را از طریق بافت و رنگ مصالح استفاده شده در فضای داخلی بر فضا حاکم نماید، که مستلزم بودجه‌ای معادل یکصد و پنجاه هزار دلار بود.

انتخاب مصالح، علاوه بر توجه به غذاهای ساده سان‌فرانسیسکویی، با رجوع به رستوران‌های غذای دریایی ژاپنی به نوعی به میراث مالک رستوران نیز نزدیک می‌شد. با پیشنهاد ساشیمی و تمپورا در کنار خوراک‌های سنتی‌تر دریایی، در منوی رستوران نیز سرنخ‌هایی از سابقه ژاپنی مالک ساختمان در منو قرار گرفته‌است.

این رستوران پنجاه مترمربعی دارای نمایی چوبی است که قصد دارد برخلاف سایر ویترین‌های سرد فولادی و بتنی در خیابان «وایموث» ظاهری گرمابخش داشته‌باشد. یک پنجره تاشو به رهگذران این امکان را می‌دهد که به داخل آشپزخانه نگاه کنند، درحالی که حریم قسمت صرف غذا با یک پرده در ارتفاع پایین از نگاه رهگذران حفظ شده‌است.

یک پیشخوان با کاشی‌های آبی‌رنگ این فضای کوچک را به دو بخش تقسیم کرده و بعنوان بخش سرو غذاها، پرداخت و همچنین میز غیررسمی صرف غذا ایفای نقش می‌کند. یک قفسه معلق در بالا، بشقاب‌ها را در خود جای می‌دهد و علاوه بر آن جداکننده ناحیه صرف غذا و ناحیه پخت‌وپز نیز می‌باشد.

یک لبه باریک از جنس موزاییک سیمانی مرمر با گوشه‌های گرد از پیشخوان مقابل قسمت یخچال بیرون‌ زده تا محل نمایش محصولات روزانه رستوران باشد.

بیرون‌زدگی‌های دیگر دیوارهای قسمت صرف غذا، نیمکتی پارچه‌ای را که محلی برای نشستن و صرف سریع غذا است قسمت‌بندی می‌کنند، در حالی که یک میز طویل‌تر با نیمکت‌های چوبی در مقابل پیشخوان قرار گرفته‌است.

درحالی که دیوارها و کف با سنگ تراورتن پوشیده شده‌اند، میزهای بیرون‌زده از دیوار و نیمکت پارچه زیر آن‌ها در فرورفتگی‌ای محاط شده‌اند که با ورقه‌های چوبی پوشانده شده‌است.

چراغ‌های آویز کروی که از رشته‌های بلند مشکی آویخته ‌شده‌اند روشنایی فضای آشپزخانه و غذا خوری را بر عهده دارند.

برخلاف مجموعه رنگی‌ای اقیانوسی که در فضای غذاخوری بکار رفته، در فضای آشپزخانه با استفاده کاشی‌های سفید و لوازم فلزی، فضایی روشن‌تر خلق شده‌است.

در مورد مصالح بکار رفته در طراحی فضا، استودیو چنین توضیح می‌دهد: «در مصالح بکار رفته در فضا، کیفیت‌های لمسی و تجربی اقیانوس لحاظ شده، چه مانند زمان صرف یک غذای گاه‌وبیگاه در ساحل باشد و چه مانند شنا در زیر آب و در میان موجودات دریایی.»

«رنگ و بافت با اشاره به چنین لحظاتی از تجربه اقیانوس، ارتباطی قوی اما قالبا انتزاعی را با محلی دیگر (اقیانوس) برقرار می‌سازند.»

تنها یک بلوک آنسوتر، استودیوی سانس‌آرک با الهام از کلبه، یک کافه و آشپزخانه را طراحی نموده‌است. این رستوران یک طبقه با سقف شیبدار که در میان دو ساختمان بلندتر قرار گرفته، دارای روکش‌هایی چوبی است تا حس‌وحالی دنج را برای مشتریانش فراهم نماید.

طراحی داخلی رستوران دریایی

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو/فاطمه زنگی

منبع: dezeen