معمار ژاپنی «کنگو کوما» (Kengo Kuma) در همکاری با استارباکس یک طراحی خانه قهوه را به انجام رسانید که دارای سقف هایی شبیه به قطعات اوریگامی و دنباله‌هایی از شکوفه‌های مصنوعی گیلاس است و قرار است برای مشتریان تجربه‌ای بصری  بیش از تنها صرف یک قهوه خلق کند.

قهوه فروشی «رزرو» (Reserve Roastery) استارباکس در توکیو یکی از پنج شعبه آن در جهان است که به رست قهوه می‌پردازد. شعب دیگر در سیاتل، شانگهای، میلان و نیویورک قرار دارند.

برخلاف فروشگاه‌های متداول این برند، این خانه‌های بزرگ قهوه که به رست قهوه می‌پردازند تجاربی اعلا را به همراه فرصت تست کردن نوشنیدنی‌های کمیاب کافئین‌دار برای مشتریانش فراهم می‌کنند.

خانه قهوه واقع در «ناکامگورو» (Nakameguro)، قرار است به چشم‌انداز طبیعت ژاپن و صنایع دستی سنتی آن اشاره داشته‌باشد.

کنگو کوما این ساختمان چهارطبقه را به گونه‌ای طراحی کرده که دارای الوار چوبی بیرون نشسته از نما برای ایجاد تراس است. «لیز مولر» (Liz Muller)، مسئول ارشد طراحی در استارباکس، مسئولیت آماده‌سازی این فضای داخلی را برعهده داشته‌است.

در طراحی خانه قهوه یک بشکه بزرگ مسی پر شده از دانه‌های قهوه در بالای ورودی این فضا قرار دارد و تا انتهای طبقه چهارم این ساختمان امتداد می‌یابد.

این حجم استوانه‌ای که 16 متر ارتفاع دارد، دارای سطحی با تورفتگی‌های نقطه‌ای تصادفی است که در فرآِیندی شکل گرفته که در آن یک چکش کوچک به سطح برخورد کرده و طرح تورفتگی‌های متراکم ایجاد می‌کند.

این مس همچنین در ساخت صدها گل شکوفه گیلاس نیز بکار رفته‌است و شبیه به شکوفه‌هیی است که هر بهار در راستای رودخانه «مگورو» در نزدیکی این فضا می‌رویند.

این شکوفه‌ها مستقیما در جلوی بشکه مسی دانه‌های قهوه و به کمک نخ‌هایی باریک آویخته شده‌اند، بنابراین اینطور به نظر می‌رسد که در هوا معلق مانده اند.

در طراحی خانه قهوه ترکیب‌بندی طبقه همکف به صورت پلان آزاد است، تا «مشتریان ار غرق در یک تجربه قوی کند». همانطور که قسمت‌های مختلف با میز و صندلی های ناهارخوری پر شده‌اند، یک فضای تجاری کوچک نیز وجود دارد که محصولات استارباکس را می‌فروشد. همچنین یک نان‌پزی محصولات ایتالیایی همچون «فوکاسیا» (focaccia) و «کورنتی» (cornetti) ارائه می‌دهد.

کف‌ طبقات و دیوارهای این فضا با سنگ خاکستری پوشانده شده‌اند، در حالی که سقف آن با قطعات سه گوش چوب مختط پوشانده شده‌است. این قطعات در سقف قرار است تداعی‌کننده شکل کاغذهای تاشده اوریگامی باشند.

این استایل زیبایی‌شناسی تا طبقه بالا ادامه می‌یابد. طبقه اول به چای‌های ژاپنی اختصاص یافته‌است، در حالی که در طبقه دوم یک پیشخوان نوشیدنی‌‌های متنوع دربردارنده کافئین را ارائه می‌دهد.

طبقه چهارم این مجموعه یک سالن بزرگ را در خود جا داده که «آمو» (Amu) ناگذاری شده‌است. این کلمه در زبان ژاپنی به معنای «به هم بافتن» است –که میتوان از آن برای بحث‌ها و رویدادهای اجتماعی استفاده نمود. در نهایت این طبقه بعنوان فضایی برای آموزش کسانی مورد استفاده قرار خواهدگرفت که به دنبال واردشدن به حرفه‌های مرتبط با قهوه هستند.

اولین شعبه استارباکس که در آن قهوه رست می‌شود در سال 2014 و در سیاتل افتتاح شد. این شعبه تنها چند بلوک از اولین شعبه این کافی شاپ فاصله داشت. اخیرترین شعبه با این قابلیت نیز شعبه‌ای است که در نیویورک قرار دارد. این شعبه در محله «میت پکینگ» قرار گرفته و شبکه‌ای از لوله‌های مسی در آن بکار رفته که دانه‌های قهوه توسط آن‌ها میان اتاق‌ها جابجا می‌گردد.

کنگو کوما یک انتخاب قطعی و درست برای اجرای اولین شعبه این برند در ژاپن بود، چرا که این معمار پیش از این نیز با این برند در سایر شعبه‌های استارباکس نیز همکاری کرده‌بود.

در سال گذشته، این معمار 29 قطعه کانتینر بازیافت شده حمل کالای کشتی را به گونه‌ای سازمان داده‌بود که یک شعبه برای استارباکس با قابلیت عبور اتومبیل در تایوان طراحی نماید. کوما علاوه بر این، یک شعبه استارباکس در مجاورت یک معبد شینتو در دازائیفو نیز خلق نمود.

طراحی خانه قهوه

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو/فاطمه زنگی

www.dezeen.com