طراحی برج اکسپریمنتا

معماری : MORINI Arquitectos

موقعیت: کوردوبا، آرژانتین

زیربنا: 1550 مترمربع

سال: 2015

Experimenta 21 Tower / MORINI Arquitectos

برج «اکسپریمنتا21» و یک آمفی‌تئاتر باز به مجموعه‌ای از ساختمان‌هایی می‌پیوندند که در طول زمان علاوه بر دشت، مرزی برای محوطه بزرگ طراحی شده توسط سزار پلی به عنوان مسترپلان برای دانشگاه سیگلو21 شده‌اند.

این ساختمان متشکل از مجموعه‌ای از کارگاه‌ها و آزمایشگاه‌هایی است که در آن برای آموزش از تکنولوژی‌ها و فنون پیشرفته و غیرمعمول استفاده می‌شود.

در نتیجه، ساختمان همچون یک ظرف بایستی کاراکتر نامتعارف خود را چه از بیرون و چه از درون معرفی کند.

همزمان، این ساختمان باید خود را بعنوان آیکون بصری دانشگاه معرفی کند، و رویکرد گسترش عمودی تناسبات باریک، در تضاد با گسترش افقی مجموعه دانشگاهی و نشانه‌گذاری دقیق محل آن در مقطع شهری را اتخاذ نماید.

تصویر طراحی شده متعلق به یک منشور بتنی است که بعنوان یک بدنه متخلخل به صورت اتفاقی دارای حفره‌‌هایی است که هیچ رابطه عددی‌ای بین آن‌ها درک نمی‌شود.

این تخلخل یک فضای داخلی شفاف و روشن را بوجود می‌آورد که پویایی تمام فعالیت‌های ساختمان در آن آشکار می‌گردند.

این تاثیر در شب با روشنایی حفره‌های غیرمعمول بدنه ساختمان در تضاد با زمینه تاریک آسمان بیشتر می‌شود.

طرح عملکردی ساختمان ساده است، اجزای گردش عمودی ساختمان دسترسی به یک سالن را تامین می‌کنند که ابعاد آن امکان گسترش کارگاه‌های برگزار شده در آن را می‌دهد و بنابراین امکان بالقوه جایگیری رشد آینده کارگاه‌ها در آن وجود دارد.

این فضا عملا شفاف است و متشکل از دو حیاط عمودی می‌باشد –فضای آزاد رها شده توسط سازه فلزی مسیر آسانسور و طبقات شیشه‌ای نگه‌داشته‌شده توسط یک شبکه فلزی که آن را تبدیل به یک حیاط بی‌نظیر و پرنور می‌کند، حیاطی که کارگاه‌ها از طریق آن روشنایی دریافت می‌کنند و بطور همزمان این امکان را فراهم می‌کند که دانشجویان تنوع فعالیت‌های انجام گرفته در آنجا را مشاهده نمایند.

تحلیل فنی ساختمان بر پایه استفاده غیرمتعارف از منابع موجود در بازار محلی صورت گرفت.

مسائل فنی-اقتصادی ناشی از باریکی ساختمان و لزوم قرار ندادن تکیه‌گاه‌های متوسط در فضاهای استفاده شده، منجر به استفاده از تکنیک بتن کشویی شد که اجرای یک نمای سازه‌ای را با فرم منشور در ارتفاع 41 متر در تنها 14 روز بتن‌ریزی میسر ساخت.

قطعات پیش‌ساخته و پیش‌تنیده‌ای که از سمت کارگاه‌ها دیده می‌شوند بر روی بست‌های فلزی متوالی موجود بر دیواره‌های محیط سوار شده‌اند.

مابقی ساختمان، از جمله نمای داخلی آن از طریق یک ساختار فلزی از مقاطع چرخیده که به کمک اتصالات پیچ‌ومهره روی سایت سوار شده‌اند حل شده‌است. این به تاکید مجدد بر تصویری نزدیک به تصویر یک کارگاه فعال کمک می‌کند.

ساختمان با ملاحظات ویژه نسبت به بازدهی انرژی طراحی شده‌است.

طراحی، از منظر پایداری ساختمان  آن را در چند سطح اداره کرده‌است. اولین آن داشتن بیشترین میزان نور طبیعی با حداقل دریافت یا هدررفت انرژی گرمایی است. حفره‌هایی که مستقیما رو به بیرون دارند با توجه به نیازهای فضای داخلی تنظیم شده‌اند و با روشنایی کامل از طریق حیاط‌های درونی و با دمای کنترل شده توسط روش‌های طبیعی تکمیل می‌شوند. از این جهت، و با در نظر گرفتن شرایط آب‌وهوایی سایت، یک سطح متخلخل در وجه داخلی دیوارهای بتنی حیاط‌ها قرار داده شد–جایی که هوای خارجی گرمای نهان را تامین می‌کند، خنک می‌کند و به طریقی کنترل شده از پنجره‌های کارگاه‌ها وارد و از دیوار مخالف به کمک پلنوم تخلیه تنظیم‌شده خارج می‌گردد.

تمامی آب باران در مخزنی در سقف ذخیره می‌شود که آب از آنجا و از طریق دیوارهای بتنی حیاط‌ها جمع‌آوری شده، در یک تانک شفاف که به عنوان سقف سالن ورودی ایفای نقش می‌کند، جمع‌آوری شده و در یک چرخه مداوم به مخزن بالاتر بازمی‌گردد.

دیوارهای بتنی خارجی مقاومت گرمایی خود را با عایق‌بندی و پرداخت‌های داخلی -که دوره‌های دماهای متوسط را تعدیل می‌کند- تکمیل می‌کند.

اگرچه ساختمان مجهز به سیستم تهویه مطبوع است، اما هدف این است که استفاده از آن حداقلی و در شرایط بسیار سخت دمایی باشد.

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو/فاطمه زنگی

منیع: archdaily