طراحی استخر در ویلا

معماری : MESURA

مکان : Sant Mari , Girona , Spain

سال پروژه : 2016

Sant Mori Pergola / MESURA

خانه ها باید همگام با صاحبان خود تکامل پیدا کنند. Anna Maria و Manuel، صاحبان این خانه، تصمیم بر این داشتند که تا جایی که ممکن است، اوقاتشان را در خانه تابستانی خود در Sant Mari بگذرانند. این مکان که بین Girona و Figuere واقع شده است، روستایی است با هندسه ای نامنظم که چشم اندازی مدیترانه ای را برای ساکنین خود به وجود آورده است. این ناحیه بین کشتزارها  دشت ها و جنگل ها محدود شده است.

از زبان معمار : ” سایه ها تبدیل به پناهگاه می شوند … و به طور مناسبی میان فضاهای جدا از هم، همزیستی ایجاد می کنند. یک زوج، یک خانه با سبکی سنتی و تنها یک رویا ”

این خانواده، همواره در طول ماه های گرم سال، در این خانه اقامت داشتند؛ در نتیجه استخر همیشه جزیی مهم از زندگی تابستانه آن ها بوده است. با این وجود، بر فضای آب بیشتر از فضاهای دیگر تمرکز وجود داشته است، چرا که فضای مجاور استخر به میزان کافی برای استرحت ساکنین راحت نبود.

ایده اصلی، برگرداندن حیات به این فضا بود. با این هدف که به اصلی ترین بخش خارجی خانه تبدیل شود؛ یک فضای اجتماع و اتاقی در فضای خارجی برای افراد خانواده.

مکانی در زیر سایه سایبان، جایی که سه نسل متفاوت با یکدیگر یکی شده و به گفت و گو بپردازند و لحظاتی را در کنار هم سپری کنند.

فضای استخر در گذشته جایی برای جمع شدن خانواده در کنار هم و تفریح در تابستان بوده است؛ اما با گذشت زمان و عدم نگهداری و مراقبت از آن، به فضایی سرد و ناخوشایند تبدیل شده است.

یکی از لذت هایی که در فضای باز تجربه می شود، دراز کشیدن زیر نور آفتاب می باشد، اما اگر بخواهید از آن دور باشید، یک سایبان پناهگاه خوبی برای دوری از آفتاب مستقیم می باشد.

هدف این پروژه برگرداندن هویتی است که زمانی این فضا داشته است.

در سمت راست، استخر از دو طرف با دو دیوار احاطه شده بود، یکی دیوار اتاق اصلی خانه و دیگری دیوار خانه همسایه، با نمایی خشن و سرد. اما در جهات دیگر، استخر با گیاهانی احاطه شده بود که به زمین ها و جنگل های اطراف چشم انداز داشتند.

ما راهکار روشنی برای شروع کار داشتیم، ایجاد نمایی جدید با سطحی هموار و در عین حال نافذ، روی نمای معمولی موجود ساختمان، با هدف ایجاد حس پیوستگی و یگانگی در فضا.

چالش پروژه، چگونگی دستیابی به اهداف با استفاده از منابع موجود بود، به طوری که بسته بودن بصری فضا تا حد امکان کاهش یابد.

ضرورت کارآمدی که وجود داشت، ساختن یک انبار بزرگ با نمایی به فضای بیرونی بود که نه تنها مانعی برای اهداف پروژه نبود، بلکه اصول استراتژی به کار رفته در پروژه را به خوبی معنا می کرد.

بازیافت و استفاده از کاشی های قدیمی توسط خود صاحبان خانه، کمکی شایانی برای کاهش مخارج پروژه بود. حداقل سرمایه گذاری در تمامی زمینه ها و حداکثر تحول در تجدید حیات فضاها، بیانگر یک معماری پرمحتوی برای  یک سبک زندگی سخت و استوار.

پروژه از قطعه ای موجود (50*50 سانتی متر، با اتصالات باز) شروع می شود که با ساختن الگویی بسیار ساختاری، در جایی که خطوط هم تراز و قواعد ریاضی بسیار پراهمیت ظاهر شده اند، به سازماندهی توسعه پروژه کمک می کند.

فضاهای محبوب تر و با کارایی بیشتر، مانند اتاق نشیمن و فضای آفتاب گیری، با روکشی چوبی و محکم که گرمای لازم فضا را ایجاد کرده است، در محیط مشخص شده اند.

سایبان و انبار سقف مشترکی دارند: عنصر پشتیبان ساده ای که روی یک دیوار بتنی قرار گرفته است. سازه با دو مستطیل فلزی تشکیل شده و اصل کلیدی پروژه را دنبال می کند. انبار با ابعاد 2*8 مترمربع به وسیله UPN-240 (ناودانی) و سایبان با ابعاد 3*5 مترمربع به وسیله UPN-300 شکل گرفته اند و در گوشه ای توسط UPN-200 به یکدیگر متصل شده اند. این خط اتصال، عهده دار تمام خواسته های پروژه است (یک لبه ظریف و در عین حال میله ای پیچیده که از سه پروفیل تشکیل شده است که باعث کاهش انحراف و یا خمش در سازه می شوند.) در لبه پایینی آن درب های کشویی انبار قرار گرفته اند و در پروفیل بالا آبرو تعبیه شده است. عنصری واحد با سه هدف اجرایی.

نوری که از سایبان عبور می کند، دنباله ای از سایه های متغیر را روی زمین رسم می کند که گذشت زمان را به خوبی به تصویر می کشند.

ایده برای ساخت عنصری ساده بود که سایه ایجاد کند و به طور مهیجی متغیر حس فضای داخلی و خارجی باشد. این عنصر نه زیر اشعه خورشید بلکه زیر سایه سایبان تعریف می شود. بنابراین دیوارها یا بازشوها محدودیتی برای فضا نیستند، بلکه یک مانع ماهرانه و پر جنب و جوش هستند که توسط سایه های خود ساختمان خلق می شوند.

این پروژه مثالی است از اینکه چگونه می توان از یک ابداع کوچک به ایجاد تأثیری عمیق بر کاربری و حس معمارانه فضا رسید. تلاشی برای کاهش آنچه به شدت عملکردی و ساختاری است، برای دستیابی به بالاترین کیفیت فضا. مصالح از آن جایی که به دقت و سنجیده انتخاب شده اند، به طور همزمان حالتی پویا و آرامش بخش ایجاد می کنند.

تحریریه پویانو: جعفری

منبع : archdaily