طراحی استادیوم ورزشی پارنو / شرکت معماری کمپ
طراحی استادیوم ورزشی پارنو
معمار: گروه معماری کمپ (Kamp Arhitektid)
محل: پارنو، استونی
معمار مسئول: ژان اسکلیموسکی، پیتر لو، آنتوان آندرس
مساحت: 2500 متر مربع
عکس از : ترجی اوگاندا
از سال 1923، امکانات ورزشی مختلفی در محل ورزشگاه جدید در ساحل پارنو وجود داشته است.
سیمای جايگاه تماشاچيان بسیار مدرنی توسط معمار اُ. سین ما و مهندس اِن. لیدن طراحی شد و در سال 1933 افتتاح گردید. این جایگاه تماشاچی به یکی از شاهکارهای کارکردگرایی چوب استونیایی مبدل شده بود. در سال 1981، ساختمان جايگاه تماشاچيان خراب شد و دوباره توسط طرح معمار آ. پهنا جایگزین شد. در دهه های اول قرن 21 این بنا مستهلک شد و در سال 2015 مجدد تخریب گردید.
از نظر توسعه شهری، جایگاه تماشاچی جدید در موقعیت منحصر به فردی قرار گرفته است، در آنجا هیچ ساختمان دیگری در سمت غرب یا شرق به طور مستقیم قرار ندارد. در سمت شمال ورزشگاه ویلاهای چوبی تابستانی ساخته شدهاند که در ابتدای قرن گذشته ساخته شده بودند، اما به قدر کافی این ویلاها از جایگاه تماشاچیان دور هستند و ممانعتی برای ورزشگاه ایجاد نمیکنند. تنها ساختمانی که اثر مستقیمی بر جایگاه تماشاچیان دارد هتل پارنو در جنوب ورزشگاه است. این هتل در ساحل قرار دارد و معمار اُ. سین ما آن را طراحی کرده و مثالی از نمونه بناهای کارکردگرایی استونیایی است. در جنوب جایگاه تماشاچیان جاذبه توریستی مهمی – ساحل پارنو- قرار داد که حدود 120 متر از ورزشگاه فاصله دارد.
کل منطقه فضای منحصر به فردی در مسیر رفت و آمد تا شهر دارد که مشخصه شهر پارنو و گردشگاه ساحل پارنو است.
تلاش شد همین حس با ساخت جایگاه تماشاچیان منتقل شود. نسبت بلندی بنا به طول آن تقریبا یک به ده است و جایگاه تماشاچیان با فرمی باز، پویا، تیز، آراسته و سرزنده از کل فرم ساختمان میگذرد. نماها از بتن سفید ساخته شدهاند که از نماهای ظریف هتل ساحلی تبعیت میکند. اما ورزشگاه فقط با نماهای بتنی تکمیل نشده است بلکه نماهای چوبی نیز با آن ترکیب گردید. جدارههای چوبی با پیش آمدگی قدرتمند و در عین حال ظریفش ساختمان ورزشگاه کارکردگرایی چوبی به سبک کارهای معمار سین ما در زمانهای گذشته اشاره دارد.
خطوط اصلی بنا با چراغهای پنهان یا چراغ های روکار نورپردازی شده است و علاوه بر تامین روشنایی مورد نیاز، فرم بنا را برجستهتر نشان میدهد.
طرح عملکردی ساختمان ساده است. مسیرهای تماشاگر از مسیر حرکت ورزشکارها در اطراف همان ساختمان عبور نمیکند و با هم تداخلی ندارند.
در طبقهی همکف، اتاق رختکن و دوش ورزشکارها، اتاق مربی و اتاقهای جانبی قرار دارند، همچنین راهروی عریضی با عرض 4 متر پوشیده با کفپوش پارچهای و با 62 متر طول قرار دارد. آزمایشگاه کنترل دوپینگ و سرویس بهداشتی نیز در همان طبقه طراحی شد. تجهیزات فنی و انبار و یک فضای تجاری در امتداد خیابان کوز (Kuuse) برنامه ریزی شدند.
جایگاه تماشاچیان برای افراد تماشاچی مستقیم از خیابان له (Lehe) و خیابان کوز از طریق پلههای عریضی به جایگاه ساختمان استادیوم باز میشود. دید و منظر سقف کنسول شدهی سایبان بالایی موجب القای حس پرواز برای فرم پلههای قیفی شکل در مقیاس بزرگی میشود و مردم را به دیدن از داخل بنا جذب میکند. ورودی پلهها به سمت جایگاه تماشاچیان و فضای عبور و مرور پیادهی تماشاچیها هدایت میشود، در واقع جایی که اتاقهای اداری و جایگاه ویژهی خبرنگاران هم قرار دارد.
مجموعهی محل اقامت ورزشکاران در طبقه اول در سمت رانا پویستی (Ranna puiestee) طراحی شده است. این اتاقها از بالکن هایشان به سمت دریا باز می شوند. تمام 1500 صندلی تماشاچیها زیر سایبان معلق قرار دارد. سایهبان بدون هیچ ستون و نگهدارندهای به طول 28 متر کنسول شده است.
تحریریه پویانو: غفاری
منبع: archdaily