معماری ساختمان جدید ایستگاه قطار شهر بیرمنگام / گروه معماری AZPML
معماری ساختمان جدید ایستگاه قطار شهر بیرمنگام ؛ ایستگاه جدید قطار در بیرمنگام یک مرکز مهم حمل و نقل در شهر بیرمنگام است و جنبهای کلیدی در فضاهای عمومی این شهر دارد . این ایستگاه قطار یکی از نقاط مهم شهر را به خود اختصاص داده است و مرکزی برای مدیریت حجم گستره ترافیک شهر محسوب میشود. این ایستگاه اولین برداشت و دید از شهر بیرمنگام را در ذهن تعداد فراوان بازدیدکنندگانی که وارد میدلندز میشوند، بوجود میآورد.
معماران: AZPML
مکان پروژه: بیرمنگام، وست میدلندز، انگلستان
مساحت: 91500 مترمربع
سال ساخت: 2015
طرح پیشنهادی برای ایستگاه قطار جدید شهر بیرمنگام، به دنبال ایجاد یک معماری نمادین است که این معماری در ورای ایجاد تصویری مطلوب از شهر، قادر خواهد بود تا پاسخ مناسبی به نیازهای عملکردی ساختمان بدهد و همچنین میتواند با ویژگیهای محلی که در آن قرار گرفته است (مرکز شهر بیرمنگام)، ارتباط مناسبی برقرار کند. برای دست یافتن به این هدف، پیشنهاد شده است تا تصویری از ماهیت پویای راهآهن در طرح معماری در نظر گرفته شود.
هندسههای مربوط به حرکت و اعوجاج و تحریف مشاهدات انسان که در نتیجهی حرکت بوجود میآید؛ موضوعات الهامبخش برای بیان معماری این پروژه بودهاند. فرمهای خطوط راهآهن که نرم، مواج، و تقسیم بندی شده به شاخههای مختلف هستند به طرح معماری این ساختمان انتقال یافته و در آن گنجانیده شدهاند. استفاده از این ایده با هدف افزودن فرمی زیبا به شهر و بیان ویژگیهای تاریخی آن به عنوان یک مرکز حمل و نقل قدیمی، صورت گرفته است. در این منطقه در گذشته سیستمهای حمل و نقل مختلفی وجود داشتهاند؛ مانند: کانالهای معروف و خیابانهای رومی. یکی از اهداف این طرح ایجاد درکی جدید از مناطق شهری اطراف ایستگاه قطار بوده است و این هدف بوسیله ایجاد بازتاب از مناطق منتخب محیط شهری اطراف ایستگاه در طرح، تامین شده است.
یکی از اهداف این طرح ایجاد سازگاری مجدد، میان فرم و بیان ظاهری ساختمان جدید ایستگاه قطار بوده است. این سازگاری میبایست هم در ارتباط با پوشش ساختمان و هم در زمینه برنامهریزی مجدد ساختمان، بوجود میآمد. سازه قدیمی ساختمان برای عملکردی متفاوت نسبت به چیزی که قرار بود در آن ساخته شود، در نظر گرفته شده بود. این تفاوت در نوع سازماندهی و ویژگیهای بصری نیز وجود داشت. از آنجا که پوشش سازه به دلایل عملکردی، نمیتوانست هماهنگ با فضاهای داخلی ساختمان باشد؛ طراحی نمای ساختمان بر اساس ویژگیهای فضای خارجی انجام شد. و به این ترتیب ساختمان به وسیلهای برای درک بهتر زندگی شهری در بیرمنگام تبدیل شد، به طوری که در تضاد با تلاش برای آشکار نمودن ساختار داخلی ساختمان است.
استفاده از این رویکرد، تکاملی ضروری در اصول معماری مدرنیستی است و یکی از این اصول استفاده از شفافیت در ساختمان است، در حالی که استفاده از رویکردهای مبتنی بر عملکردگرایی و استراتژیک امروزی امری ضروری است تا با پیچیدگیهای فرهنگ معاصر، انطباق مناسبی ایجاد شود.
با تبدیل سطوح ضد آب خارجی به سطوح فلزی بازتاب کننده و ضدزنگ که دارای پیچ و تاب هستند، ساختمان جدید ایستگاه قطار شهر بیرمنگام برای ایجاد بازتابی کنترل شده طراحی خواهد شد. این نمای جدید تصاویری مانند آنچه که ذکر میشود را بازتاب خواهد کرد؛ ازجمله: تاریکی و روشنایی آسمان شهر بیرمنگام، جمعیت مسافران، قطارهایی که وارد ایستگاه میشوند و یا از آن خارج میشوند، رنگهای غروب و طلوع خورشید، و سایر عوامل پویایی که در سایت وجود دارند. برای برجسته نمودن چهار نقطه اصلی دسترسی به ساختمان، صفحههای نمایش بزرگی که به شکل چشم هستند در نمای ساختمان گنجانیده شدهاند.
زمینه بازتابهایی که نمای خارجی ساختمان را بوجود آوردهاند و هویتی منسجم و پایدار را شکل دادهاند. این تصاویر بازتاب شده در عین حال و بر اساس شرایطی که در هر سمت ساختمان وجود دارد، تمایزهایی را نیز خلق کردهاند.
(دیاگرام)
منبع: archdaily
گرداوری و ترجمه در تحریریه پویانو|علمی