دکوراسیون میز ناهارخوری با سبک های معروف معماری
برای انتخاب دکوراسیون میز ناهارخوری تان دچار تردید شده اید؟ مسلما انتخاب بهترین گزینه از میان سبک های متعددی که این روزها وجود دارند، کار راحتی نیست. احتمالا بهترین کار برای ساده کردن انتخاب، توجه به سبک دکوراسیون منزل است. سبکی که شما در سایر فضاهای منزل تان به کار برده اید، می توانید راهنمای خوبی برای انتخاب میز ناهارخوری و متعلقات آن باشد، اما ممکن است با این وجود هم گزینه های مختلفی پیش روی تان قرار بگیرند. برای مثال، دکوراسیونی که سبک مدرن دارد، می تواند پذیرای میز ناهارخوری از میان سبک های مدرن، میدسنچری، مینیمال و صنعتی باشد. همین موضوع در رابطه با بسیاری از سبک های دیگر نیز صدق می کند. بنابراین، خوب است ویژگی های هر سبک را بشناسید تا بتوانید تصمیم بهتری اتخاذ کنید. در این راستا، میزهای ناهارخوری از سبک های مختلف را به شما معرفی خواهیم کرد. همراه پویانو باشید.
دکوراسیون میز ناهارخوری به سبک اسکاندیناوی، تجلی سادگی سبک زندگی ساده مردم شمال اروپا است. در سبک اسکاندیناوی، مبلمان استفاده شده به مانند یک اثر هنری ساده هستند. از جمله ویژگیهای سبک دکوراسیون اسکاندیناوی میتوان به پالت تمام رنگی سفید و ترکیب عناصری مانند چوب، پلاستیکهای روشن و استیل، کفپوشهای قطعهای، نورپردازی طبیعی و استفاده از لوازم جانبی کمتر اشاره کرد. شما می توانید برخی از این ویژگی ها را در میز ناهارخوری تصویر بالا ببینید.
دکوراسیون میز ناهار خوری به سبک ترنزیشنال، یکی از سبکهای محبوب به حساب میآید، زیرا این سبک را میتوان پلی بین طراحی دکوراسیون سنتی و مدرن دانست. این سبک به نوعی یک تعادل بین سبک سنتی و مدرن را بوجود میآورد. در سبک ترنزیشنال ممکن است از خصوصیات سبک مدرن و مبلمان سبک سنتی استفاده کرد. برعکس این موضوع نیز ممکن است. در این سبک از پالت رنگی نسبتا خنثی برای ایجاد حس آرامش استفاده میشود که در عین شیک و براق بودن، فضایی صمیمی و خودمانی را نیز به وجود میآورد.
سبک بوهمین نیز یکی از محبوبترین سبک های دکوراسیون داخلی است. در این سبک، پایبندی خاصی به قوانین وجود نداشته و شما قادر هستید همان طور که می خواهید دکوراسیون منزل خود را طراحی کنید. سبک بوهمیان با نام سبک کولیوار نیز شناخته میشود که به معنی نادیده گرفتن عرفها و قراردادهای معمول نیست؛ بلکه بازتابی از سلیقه شما است که میتواند پر از طرح و رنگهای متنوع باشد. با برگزیدن این سبک، دست شما در انتخاب رنگ ها و طرح ها باز می شود.
شاید تصوری که بیش تر افراد از سبک میدسنچری دارند، چیزی مشابه سبک مردن باشد، اما این دو سبک از یکدیگر متفاوت هستند. تفاوت اصلی این دو سبک در این است که سبک مدرن تفسیری از طراحی است که در قرن بیستم شروع شده است. از طرفی سبک امروزی یا معاصر انعطافپذیری بالایی داشته و پایبندی چندانی به سبک خاصی ندارد. برای طراحی دکوراسیون فضای غذاخوری به سبک میدسنچری می توانید از فرم های نرم یا گوشه دار استفاده کنید. همچنین می توانید تزیینات را به دلخواه خود کم و زیاد کنید.
یکی از سبک های امروزی دکوراسیون میز ناهارخوری ، سبک صنعتی است. همان طور که از نام این سبک پیداست، خصوصیات آن الهام گرفته از سبکهای دوره انقلاب صنعتی اروپا است. در بسیاری از دکوراسیونهای طراحی شده با این سبک دکور شاهد عناصری هستیم که حس ناتمام بودن طرح را به ما القا میکنند. استفاده از میز و صندلی فلزی که رنگ متریال اصلی را به نمایش می گذارند در کنار پس زمینه آجری می تواند تعریف خوبی از این سبک در فضای غذاخوری باشد.
یکی از سبک های لوکس و شاید کم تر شناخت شده در دکوراسیون داخلی، آرت دکو است. آرت دکو یا هنر تزیینی ، یک سبک و جنبش هنری در معماری، هنرهای تجسمی و طراحی است که برای نخستین بار در فرانسه پیش از جنگ جهانی اول ظاهر شد. شناسه این سبک بکارگیری اشکال هندسی دقیق و جسورانه و رنگهای روشن است و آمیختهای است از نوگرایی و طراحیهای زینتی و گرانبها. شما می توانید با استفاده از یک میز و لوستر متالیک و به کارگیری لوازم دکوری لوکس و چشمگیر با تم مشابه، چنین سبکی را در اتاق غذاخوری خود حاکم کنید.
از دیگر سبک های اصیلی که این روزها دوباره زنده شده و نظرها را به سوی خود جلب کرده می توان به سبک مراکشی اشاره کرد. در سبک مراکشی که برگرفته از معماری اصیل و سنتی کشور مراکش است، دو رنگ آبی و سفید به عنوان رنگ های اصلی شناخته می شوند. در این سبک از چراغ های سنتی استفاده می شود. اغلب وسایل از جنس چوب هستند و فضا تم اصیل و آرامش بخش دارد. شما می توانید با استفاده از یک سفره با تم آبی و سفید و به کار بردن چراغ ها و تزیینات این سبک و همچنین، ظروف سنتی، چنین سبکی را اجرا کنید.
سبک ویکتوریایی، سبکی برگرفته از خانواده سلطنتی و اشرافیت نیست، بلکه یک پاسخ در مقابل عوامل و بازتابهای زیبایی شناسانه اجتماع آن دوران بود. پیروان مکتب ویکتوریایی به تزیینات بیش از حد علاقه مند بودند. این سبک به گونهای از آسایش تزلزل ناپذیر خبر میداد و به عبارت دیگر شلوغی این سبک را نشان میداده است. در این سبک از کاغذ دیواری های عموما تجملاتی، میز و صندلی های کلاسیک و دارای تزیینات زیاد و پرده های نفیس استفاده می شود.
سبک دکور روستیک یا همان روستایی معمولا با استفاده از عناصر طبیعی مانند چوب و سنگ، و ایجاد سبکی شبیه به سبک زندگی آرام روستایی، شناخته میشود. در طراحی داخلی به سبک روستیک، فضایی بیتکلف به وجود آمده و پلی به گذشته ساده و بیآلایش ما ایجاد می شود. در این سبک از تزیینات هیچ خبری نیست و اکثر لوازم در شکل ساده و طبیعی خود کاربرد دارند. به کار بردن میز و صندلی چوبی صیقل داده نشده و دارای ظاهر طبیعی و رنگ نخورده می تواند به اجرای این سبک در سالن غذاخوری کمک کند.
سبک کلاسیک از دیگر سبک های محبوب و شناخته شده در طراحی داخلی است. در این سبک، برخلاف سبک مدرن که شامل کم ترین مقدار تزیینات است، تزیینات تا حد زیادی نقش دارند. فرم های آزاد و مختلف، لوسترهای مجلل، صندلی های دارای تزیینات، پارچه های عمومی نفیس، فرش های قدیمی و لوازم دکوری لوکس از جمله مواردی هستند که در طراحی فضای غذاخوری مطابق این سبک به چشم می خورند.
سبک مدرن یک سبک گسترده است که در زمینه دکوراسیون میز ناهارخوری ، معمولا به یک خانه که با خطوط صاف و منظم، پالت رنگی ساده و موادی مانند استیل و شیشه طراحی شده است اطلاق میشود. در دکوراسیون مدرن، حس سادگی در همه المانهای منزل از جمله مبلمان مشاهده میشود. صاف، صیقلی، براق و شفاف از جمله ویژگیهایی هستند که در سبک مدرن شاهد آن هستیم. استفاده از میزهای ساده با فرم مکعبی و گوشه های نود درجه و صندلی های اسپرت و بدون تزیینات، چنین سبکی را ایجاد می کند.
سبک مینیمال یکی از سبکهای پرطرفدار در بین انواع سبک های دکوراسیون داخلی جدید است. این نوع سبک تقریبا همانند سبک مدرن است، با این تفاوت که فاکتور سادگی در آن به حداکثر میزان ممکن می رسد. در سبک مینیمالیسم، پالتهای رنگی استفاده شده معمولا خنثی بوده و هیچ یک از لوازم موجود نیز دارای تزیینات اضافه و بیش از حد نیستند. استفاده از میز و صندلی های کاملا ساده و عاری از هر گونه تزیین در کنار لوسترهای حبابی شکل و به کار بردن حداقل رنگ های ممکن و حداقل مصالح در فضا منجر به خلق این سبک می گردد.
دکوراسیون داخلی پویانو / اکبری