درباره سبک ویکتوریایی : ظرافت های ویکتوریایی راه خود را به زندگی مدرن باز می‌کنند

درباره سبک ویکتوریایی : ظرافت های ویکتوریایی راه خود را به زندگی مدرن باز می‌کنند

درباره سبک ویکتوریایی : چه چیزی سبک یک خانه را ویکتوریایی می‌کند؟ در این مقاله به خصوصیات معماری و جزئیات دکوری بارز این دوره نگاهی می‌اندازیم. در هر شهرستان بریتانیا و بسیاری از ایالت های متحده آمریکا خانه‌هایی متعلق به دوره های جرجی‌ها، تودور و اداوردین وجود دارند. تشخیص دادن یک دوره از دیگری ممکن است سخت باشد. معماری ویکتوریا بخش بزرگی از این ساختمان‌ها را به خود اختصاص داده است.

در این جا به نحوه تشخیص خانه‌های ویکتوریایی از بقیه و عناصر طراحی که امروزه سبک خاص خودشان را دارند می پردازیم.

معماری در یک نگاه

معرفی: معماری ویکتوریا-ساختمان‌هایی که در طول زمان سلطنت ملکه ویکتوریا احداث شدند

زمان: از سال 1837 میلادی تا 1901

نوع اصلی: خانه‌های تراس دار ردیفی مشابه به هم که به طور کلی برای اسکان کارگرانی که برای کار کردن در کارخانه های شهر می‌رفتند ساخته شده بود.

دوره ویکتوریا دوره‌ای است که در آن مکله ویکتوریا از سال 1837 تا 1901 میلادی بر بریتانیا حکمرانی می‌کرد.

پس از انقلاب صنعتی که حدود سال 1760 آغاز شد و تا حدود 1840 میلادی به طول انجامید، روش های تولید و فرایندهای ساخت و ساز به شدت تغییر پیدا کردند.

آغاز راه اندازی راه آهن بدان معنا بود که متریال‌های ساختمانی که قبلا به صورت محلی در دسترس بودند می‌توانستند در سطح کل کشور در دسترس باشند.

مردم برای اشتغال به شهرها هجوم آوردند. انفجار بازار املاک در دوره ویکتوریا رخ داد چرا که باید خانه‌های زیادی سریعا ساخته می شد تا جوابگوی انبوهی از کارگران باشد.

ویژگی‌های خانه‌های ویکتوریایی

یک آشپزخانه کوچک و مخفی

آشپزخانه‌ها به عنوان جای اسکان خدمتکاران افراد ثروتمند در نظر گرفته می‌شد و قطعا در خانه های کوچکتر نبایستی در معرض دید قرار می‌گرفت.

گذشته از بخش اصلی خانه، به طور سنتی بخشی به نام ایوان پشتی وجود داشت که در آن محل آشپزخانه و توالت بیرونی بود.

تنها اتاق‌هایی که باید در معرض دید قرار می‌گرفتند اتاق های پذیرایی رسمی بودند. این احتمالا یکی از بزرگترین تفاوت ها بین خانه های اصلی ویکتوریایی ساخته شده در قرن 19 و خانه های ویکتوریایی کنونی است و در این خانه ها چیزهایی مانند لوازم پخت و پز و ملزومات آشپزخانه در معرض دید دوستان و آشنایان قرار نمی‌گرفت.

ایوان های پشتی اغلب بیش از 20 فوت طول داشتند و امروزه می‌توانند از جوانب گسترده تر شوند تا مساحت 430 فوت مربع را فراهم کنند.

خانه‌های فاقد پارکینگ یا گاراژ

اتومبیل ها در پایان دوره ویکتوریایی اختراع شدند، بنابراین خانه‌های ویکتوریایی اولیه هیچ مکانی به عنوان گاراژ یا پارکینگ ندارند، از این رو املاک بسیاری امروزه صرفا دارای پارکینگ خیابانی هستند. مردم در آن زمان با پا، قطار بخار، اسب، گاری اسب کش و چنانچه ثروتمند بودند با درشکه سفر می‌کردند.

شومینه ها در تمام اتاق ها بودند

اکثر اتاق‌های خانه های ویکتوریایی شامل یک شومینه بودند چرا که در آن زمان آتش مستقیم تنها شکل گرمایش بود. به علاوه کمبود گرما روی اندازه‌های اتاق ها تاثیر گذاشته بود طوری که هیچ اتاق بزرگ و دلبازی به معنای واقعی کلمه وجود نداشت. پرده های سنگین در آن زمان متداول بود چون شیشه پنجره ها در آن زمان تک لعابی بودند.

پنجره های Sash و شاه نشین یا bay window

شیشه صاف که در سال 1832 ساخته شد امکان ساخت واحدهای شیشه‌ای بزرگتر از گذشته را امکان پذیر کرد. پنجره‌های معمولی ویکتوریایی از 4 تا شش واحد شیشه‌ای تشکیل می‌شدند که درون ریل های چوبی قرار گرفته بودند که به صورت عمودی باز و بسته می شدند که به این ها نام پنجره های Sash اطلاق می‌شد.

اغلب خانه ها دارای پنجره‌های هلالی(bay window) دایره‌ای یا مستطیلی بودند. پنجره‌های هلالی مشخصه بارز دوره ویکتوریایی هستند و حتی می‌توانند تا سه طبقه ارتفاع داشته باشند. در دوره ویکتوریا از تزئینات چه در کارهای ظریف و چه در طرح و قالب ساختمان ها استقبال می‌شد. در واقع آن ها هلال پنجره‌ها را برای ایجاد جذابیت بیشتر در گچ کاری ساختمان های شان به کار می‌بردند.

کاشی های کف

در خانه‌های ویکتوریایی اغلب از کاشی های کفپوش در ایوان جلویی و راهرو استفاده می‌شد. کاشی‌های سفالی رنگ نوع رایج بود و بعد از آن کاشی‌های مشکی و سفید محبوبیت داشتند. اشکال هندسی نظیر آن چه در تصویر می‌بینید نیز متداول بود.

ایوان ها

ساختمان های ویکتوریایی به طور معمول دارای یک ایوان جلویی هستند که ورودی اصلی خانه محسوب می‌شود. ظاهر و ویژگی های این ایوان ها بسیار به ارزش آن ملک بستگی دارد.

 

خانه های ردیفی هم شکل معمولا دارای ایوان کوچکی هستند درحالی که خانه‌های گران قیمت دارای پله، دیوار کناری و حکاکی در اطراف ایوان شان می باشند.

گچ کاری

کیفیت گچکاری و تزئینات چوبی هر خانه نیز معمولا به طور مستقیم به وضعیت آن ملک بستگی داشت. گچکاری‌ها به هر اتاق شکل و فرم می‌دهند و ویژگی مهم طراحی داخلی سبک ویکتوریایی محسوب می‌شوند. خانه های گران قیمت تر گچکاری های دقیق تر با جزئیات تزئینی تر دارند و شامل حکاکی‌های حاشیه و وسط سقف می‌شدند که برای گرفتن دود حاصل از شعله آتش طراحی شده بودند. در این سبک شما می‌توانید درجات مختلفی از قوس ها، تزئینات و شومینه‌ها را داشته باشید.

انواع خانه های سبک ویکتوریا

خانه های تراس

این خانه‌ها که به صورت ردیفی و هم شکل در کنار هم بودند برای خانواده‌های طبقه کارگر طراحی شده بودند که بسیار کوچک بودند و به جای حیاط یک تراس کوچک داشتند و با دیوار به دیوار همدیگر و بسیار شبیه هم بودند.

اغلب خانه‌های این مدلی دارای دو اتاق در بالا و دو اتاق در زیرزمین بودند. گاهی اوقات در کل یک خیابان فقط یک توالت وجود داشت که به صورت اشتراکی استفاده می‌شد. در آن زمان برخی از خانواده ها تا 12 فرزند که در آن زمان به عنوان منبع درآمد شمرده می‌شد داشتند و برای شان اهمیتی نداشت که فضای شان کوچک باشد.

علی رغم کمبود فضا در خانه های ویکتوریایی آن‌ها تناسب داشتند و این فضاهای زندگی راحتی را برای افراد ساکن در آن می‌ساخت. آن ها دارای فضای متناسب با سقف های بلند و زیرزمین‌های عمیق بودند.

ترکیب ویکتوریایی و مدرنخانه‌های ویکتوریایی دارای دیوار حائل

افراد طبقه متوسط در خانه‌های بزرگتر و از هم تفکیک شده زندگی می‌کردند برعکس خانه‌های طبقه کارگر که مجاورهم بودند.

این خانه ها در اکثر موارد بسته به وضعیت درآمد ساکنان دارای توالت های سیفون دار و اقامت گاه خدمه در زیرزمین بودند. ظاهر داخلی این خانه‌ها به خصوص در اتاق‌های عمومی پرظرافت تر بود.

درباره سبک ویکتوریاییعمارت‌های ویکتوریا

عمارت‌های ویکتوریایی به طور سنتی به خانه های مرفه و مجلل اطلاق می‌شد. این خانه ها بسیار بزرگ بودند و در زمان ساخت شان از آخرین اسلوب طراحی آن زمان پیروی شده بود و شامل پرده‌های سنگین، کاغذ دیواری های گلدار و مبلمان شگفت انگیز بود.

رنگ‌های تیره و باشکوه و همینطور مبل های راحتی پشت دکمه ای، پاف ها و شزلون ها دوباره در صدر انتخاب ها قرار گرفته بودند. در این خانه ها از رنگ ها بیشتر از آن چه که انتظار می رفت استقبال می‌شد. کارکنان و خدمه در طبقه پایین زندگی می‌کردند و مسئولیت آشپزی، تمیزکاری، روشن کردن آتش، گرم کردن آب برای شست و شو و کمک کردن به اعضای خانه را داشتند.

ترکیب ویکتوریایی و مدرن ، خانه های ویکتوریایی امروزی

امروزه  نیز در بریتانیا معماری ویکتوریا بسیاری از چشم انداز معماری آن ها را تشکیل می‌دهد. بسیاری از خانه‌های بزرگتر به چند آپارتمان تقسیم شده اند و این گسترش ها هم در خانه‌های کوچک و بزرگ انجام شده تا از حداکثر فضای ممکن استفاده شود. روش های متعددی برای ارتقاء خانه‌های ویکتوریایی وجود دارد. برای مثال می‌توانید آن را با سیستم گرمایش زمینی و پنجره های مدل جدید مجهز کنید. اگرچه بسیاری از خانه های ویکتوریایی اصلی همچنان تا قرن 21 ام خود باقی مانده اند اما بسیاری از جنبه های تاریخ و شاخصه‌های شان حفظ شده است.

 

 

 

درباره سبک ویکتوریایی

تحریریه پویانو: سجادی