هشت پروژه کلیدی طراحی شده توسط برنده امسال جایزه معماری پریتزکر ، آراتا ایسوزاکی

جایزه معماری پریتزکر ، آراتا ایسوزاکی

هشت پروژه کلیدی طراحی شده توسط برنده امسال جایزه معماری پریتزکر ، آراتا ایسوزاکی

در این مطلب نگاهی خواهیم‌داشت به پروژه‌های قابل توجه طراحی شده توسط «آراتا ایسوزاکی» (Arata Isozaki)، معمار ژاپنی‌ای که بعنوان برنده جایزه معماری پریتزکر Pritzker Prize در سال جاری معرفی شد.

ایسوزاکی 87 ساله، بعنوان تاثیرگذارترین معمار ژاپن پس از جنگ جهانی دوم شناخته می‌شود، و هیات داوران جایزه پریتزکر او را بعنوان «یک معمار تطبیق‌پذیر، تاثیرگذار و بین‌المللی» توصیف نمودند.

این معمار پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه توکیو و با مدرک معماری و مهندسی کار خود را در سال 1954 نزد معمار برنده پریتزکر، «کنزو تانگه» (Kenzo Tange) آغاز نمود.

9 سال بعد، او شرکت خود را تاسیس نمود و شهرت خود را با ساخت بناهایی با سبک‌های متنوع در آسیا، اروپا، آمریکای شمالی، خاورمیانه و استرالیا آغاز نمود. ایسوزاکی هم مدال طلای RIBA برای معماری و هم جایزه «لئون دورو» (Leone d’Oro) را در دوسالانه معماری ونیز بابت آثار معماری‌اش دریافت کرده‌است.

ایسوزاکی چهل و ششمین دریافت‌کننده جایزه ارزشمند پریتزکر است، و هشتمین معمار ژاپنی است که به دریافت این جایزه نائل آمده‌است.

 

 

جایزه معماری پریتزکر ، آراتا ایسوزاکی

«آرک نووا» (Ark Nova)، ژاپن، 2013

ایسوزاکی در همکاری با «آنیش کاپور» (Anish Kapoor) هنرمند این سالن کنسرت قابل جابجایی را طراحی کرد. این سالن کنسرت به این منظور طراحی شد که به مناطقی که در زلزله و سونامی مهیب 2011 آسیب دیدند جابجا شود.

این حجم یک سالن اجرایی با ظرفیت 500 صندلی را در خود جای داده‌است، و از یک پوسته پلاستیکی کشسان ساخته شده که می‌توان به سرعت آن را باد و همچنین جمع‌آوری نمود و به محل جدیدی انتقال داد.

 

 

 

 

مرکز مجمع ملی قطر، قطر، 2013

مرکز مجمع ملی قطر، برنده جایزه معماری پریتزکر ، قطر، 2013

ستون‌های عظیم و درخت‌مانند، سقف معلق این مجمع ملی را نگه می‌دارند. ایسوزاکی این فرم را برای اشاره به درخت مقدس «صدر المنتها» در اسلام طراحی نمود.

این ستون‌ها در جلوی نمای شیشه‌ای مستطیل‌شکل و بزرگ این ساختمان قرار دارند. پشت این نما بزرگترین مرکز نمایشگاهی در خاورمیانه قرار دارد، به گونه‌ای که ظرفیت پذیرش 7000 نفر را در سالن‌های اصلی خود دارا است.

 

 

 

 

سالن «نارا سنتنیال» (Nara Centennial)، ژاپن، 1999

سالن «نارا سنتنیال» (Nara Centennial)، ژاپن، 1999

این فضای چندمنظوره طرح پیشنهادی برنده در یک مسابقه بین‌المللی است که در سال 1992 برگزار شد. این ساختمان برای برگزاری جشن‌های بزرگداشت یکصدساله شدن به رسمیت شناختن نارا بعنوان یک شهر ساخته‌شد.

این ساختمان با مقاطع بزرگ منحنی‌اش و نمای ساخته شده از روی و کاشی‌های سرامیک خاکستری متمایز شده‌است. این فرم اشاره به سقف معابد تودائیجی در این شهر دارد.

 

 

 

 

«پالائو سنت جوردی» (Palau Sant Jordi)، اسپانیا، 1992

«پالائو سنت جوردی» (Palau Sant Jordi)، اسپانیا، 1992

یکی از شناخته‌شده‌ترین ساختمان‌های ایسوزاکی، پالائو سنت جوردی در بارسلونا است. این ساختمان یک فضای ورزشی است که برای بازی‌های تابستانی المپیک سال 1992 ساخته‌شد.

این سالن ورزشی با 17 هزار صندلی با یک سقف گنبدی‌شکل پوشانده شده که متشکل از طاق‌های سنتی کاتالان است و مصالح نازک‌کاری آن مصالح بومی از جمله آجر، کاشی، روی و تراورتن است.

 

 

 

 

سالن سمفونی شانگهای، چین، 2014

سالن سمفونی شانگهای، چین، 2014

این سالن کنسرت معتبر توسط ایسوزاکی و در همکاری با مهندس آکوستیک، «یاسوهیسا تویوتا» (Yasuhisa Toyota) و بعنوان خانه جدید ارکستر سمفونی شانگهای ساخته‌شد.

این سالن کنسرت با ظرفیت 1200 نفر، در داخل یک بدنه زین‌مانند و پوشیده شده از آجرهای سفالی جای گرفته‌است. این ساختمان بر روی فنرهای بسیار بزرگی قرار گرفته که آن را از سیستم متروی شهری در زیرش حفاظت کند.

 

 

 

 

موزه هنر مدرن «گانما» (Gunma)، ژاپن، 1974

موزه هنر مدرن «گانما» (Gunma)، ژاپن، 1974

این موزه که بعنوان یکی از شاهکارهای ایسوزاکی شناخته شده، دارای ظاهری مینیمال است تا از رقابت معماری آن با نمایشگاه‌های برگزارشده در آن جلوگیری شود.

این موزه متشکل از چینش چند مکعب در کنار یکدیگر به گونه‌ای است که یک قطعه مستطیلی بزرگتر را با جناح‌های بیرون‌زده شکل دهند. ایسوزاکی این موزه را در سال 1994 توسعه داد.

 

 

 

موزه «داموس» (Domus )، اسپانیا، 1995

موزه «داموس» (Domus )، برنده جایزه معماری پریتزکر ، اسپانیا، 1995

موزه داموس که قبلا «کازا دل هومبر» (Casa del Hombre) نام داشت، یک موزه علوم است که توسط ایسوزاکی و در همکاری با «سزار پورتلا» (César Portela) طراحی شده‌است.

این ساختمان دارای دیوارهای بزرگ گرانیتی و یک نمای منحنی منفرد است که از 6600 عدد قطعه کاشی ساخته شده‌است. این موزه در بردارنده مجموعه‌ای از فضاهای نمایشگاهی است که بر روی مجموعه‌ای از سکوها قرار گرفته‌اند و به کمک رمپ به هم مرتبط می‌گردند.

 

 

 

پارک سرامیکی «مینو» (Mino)، ژاپن، 2002

پارک سرامیکی «مینو» (Mino)، ژاپن، 2002

این پارک متشکل از یک پل پیاده‌رو سرپوشیده با سقف بتنی و متشکل از قطعات شکسته سفالی است که رو به یک میدان روفتاپ در پارک سرامیکی مینو گشوده می‌شود.

 

 

 

جایزه معماری پریتزکر

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو/فاطمه زنگی

www.dezeen.com