بازسازی بیمارستان کودکان فنیکس / معماری HKS

بازسازی بیمارستان کودکان فنیکس در آریزونا که توسط معماران HKS انجام شده است، یک ساختمان 11 طبقه است که یکی از بزرگترین دانشکده های پزشکی مخصوص اطفال در این کشور محسوب می شود. این ساختمان بخشی از یک مجموعه بزرگ تر و جزیی از جامعه فنیکس است که عامل تعیین کننده زیبایی‌شناسی معماری جدید بوده است. تیم طراحی با چند چالش روبرو بود: ارتقای محوطه مجتمع، بهبود برنامه ریزی فضاها و انعطاف پذیری آن، و حفظ دیدگاه مرکز مراقبت درباره نگهداری و مراقبت از کودکان در فضایی راحت.

مفهوم کلی طراحی و بازسازی بیمارستان کودکان فنیکس ایجاد یک واسطه بود که از لحاظ بصری به چشم انداز اطراف آن وصل باشد و به رقابت با کوه ها و بیابان اطرافش بپردازد. این برج مناظر خیره کننده ای را برای اتاق های بیماران و بسیاری از فضاهای عمومی بیمارستان مانند راهروها و فضاهای انتظار فراهم کرده است. طراحی پلان مجتمع بر اساس یک محور شمال – جنوب و شرق – غرب پایه ‌ریزی شده تا حرکت در فضاها را راحت تر کنند. همچنین شامل علائمی رنگی می ‌باشد که مسیر را به سمت فضاهای مختلف مشخص می ‌کنند. این علائم شامل پالت های رنگی، نقاشی ها و آثار دیواری می شود که راه را به سمت فضاهای مختلف موجود نشان می‌ دهند و همچنین حسی زیبایی ‌شناسانه و متعالی را به فضا می افزایند.

از لحاظ برنامه ریزی فضایی، عملکرد های گردشی / حرکتی و عملکردهای مربوط به بیمار در یک برج واقع شده‌ اند. جمع کردن و دسته بندی برنامه ها درون این برج باعث کاهش فاصله حرکت بین بخش ‌های مختلف مجتمع شده و از طرف دیگر نیز جهت یابی و خوانایی را بهبود بخشیده است.

از نظر زیبایی شناسی این برج یک شکوفه در میان بیابان است که به سه بخش مختلف تقسیم شده است. نمای ساختمان توسط یک سازه بادبان مانند شاخص شده که فضاهای داخلی را به دو بخش تقسیم کرده و همچنین وارد آتریوم سه طبقه ساختمان نیز شده است. این سازه بادبان مانند شبیه به یک چراغ و نشان می باشد که خانواده ها را راهنمایی کرده و به آن ها خوشامد می ‌گوید. از آن جایی که با رنگ‌ های روشن نور پردازی شده است فضای داخلی را از درون درخشان می ‌کند و از بیرون در تاریکی شب ساختمان نورانی دیده شده و مردم می ‌توانند آن را به راحتی پیدا کنند. یک ویژگی اصلی این تسهیلات دسترسی بصری آن می‌باشد که از درون فضا به بیرون وجود دارد. این دسترسی توسط مناظری پدید آمده که از اتاق های بستری و فضاهای عمومی مانند آسانسور ها، اتاق‌های بازدید، کافه ها، فضاهای انتظار و راهروها دیده می‌شوند.

هدف اصلی این مرکز ارائه خدمات برای فراهم کردن مراقبت های لازم و راحتی برای تمام اعضای خانواده می باشد و نه فقط برای بیمار. بنابراین معماران در راستای ایجاد یک محیط راحت و آرامش بخش با محوطه سازی انبوه و سبز تلاش کرده اند؛ شکل های سرگرم کننده با رنگ های روشن و یک فضای سبز از گیاهان بومی. از نور روز نیز برای آرام بخش کردن و راحت‌تر کردن فضاهای اصلی مانند فضاهای انتظار و فضاهای متمایزکننده مانند راهروها استفاده شده است.

آتریوم ساختمان به عنوان یک دیوار سبک و روشن نیز عمل می کند که یک ورودی را برای بازدیدکنندگان فراهم کرده است. باغ بازی، فضای غذاخوری، باغ های مدیتیشن روی سقف همگی فضایی را برای خانواده ها جهت دور شدن از اتمسفر بیمارستان پدید آورده اند. این برنامه ها همچنین برای پیوند ساختمان جدید با ساز ه های پیشین نیز در نظر گرفته شده‌اند. بیماران دارای اتاق های بستری تک نفره و خصوصی هستند که به آن ها امکان کنترل محیط اطرافشان را می دهد. همچنین هر اتاق نیز دارای کاناپه های تختخواب شو و فضاهای نشیمن می باشد، بنابراین خانواده های همراه بیمار نیز می توانند در کنار کارکنان بیمارستان از بیمار خود مراقبت کنند.

علاوه بر اولویت قرار دادن مراقبت از بیمار، گروه طراحان توجه بسیاری به استراتژی ‌های پایدار مورد نیاز برای به حداقل رساندن ضایعات کربن داشتند. این برج به گونه ‌ای طراحی شده است که استفاده از نور را به حداکثر و دریافت حرارت را به حداقل برساند و در نتیجه بار وارده بر سیستم های مکانیکی را کاهش دهد. در بیرون ساختمان نیز در تمام فضاهای تجمع و استراحت سایه اندازی انجام شده است.

متریال هایی برای طرح انتخاب شدند تا اتلاف گاز را به حداقل رسانده و به کارگیری متریال های بازیافتی و یا تولیدات محلی و بومی را به حداکثر برسانند. بازیابی حرارت و مصرف آب نیز برای استفاده بهتر از محیط آنالیز شد. نتیجه نهایی باعث صرفه جویی انرژی بیش از 750,000 دلار در سال شد با بازپرداختی به مدت 4.5 سال و صرفه جویی در زمینه آب نیز به 5,500,000 گالون در سال رسید.