بازسازی آپارتمان با مصالح کلاسیک : استودیوی نیویورکی “وورل یونگ”  (Worrell Yeung ) آپارتمانی بدترکیب را در یک هتل شاخص در این شهر نوسازی کرده‌است. این کار با افزودن سنگ مرمر و اجزای برنجی انجام گرفته تا به تاریخچه این فضا اشاره شود. یک راهروی منحنی گچی نیز برای دگرگونی در ترکیب‌بندی این فضا بکار رفته‌است.

آپارتمان دوطبقه نوسازی شده «نومد» (NoMad) که در ساختمان مسکونی «گیلزی» (Gilsey) قرار دارد. این ساختمان در محله نومد در منهتن قرار دارد و در سال ۱۸۷۱ ساخته شده‌است.

این ساختمان به سبک امپراطوری دوم ساخته‌شد که شامل دوره رنسانس فرانسوی و شکوفایی‌اش در آمریکا در پایان قرن هجدهم می‌شود. ویژگی‌های کلیدی آن شامل یک سقف شیروانی چهار ترک‌دار و اجزای دکوراتیو آهنی قالب‌ریزی‌شده در نما می‌باشد.

این ساختمان با در نظرگرفتن میراث معماری‌اش، بعنوان یکی از ساختمان‌های شاخص نیویورک شناخته شده و در فهرست ملی اماکن تاریخی جای دارد.

ساختمان گیلزی که ابتدا بعنوان یک هتل لوکس 300 اتاقه ساخته شده‌بود، در دهه 1980 به مجموعه آپاتمان‌های مسکونی تبدیل گشت. بخاطر کاربری سابق آن که هتل بود، اتاق‌ها به فرمی نامناسب در کنار هم ترکیب یافته‌بودند.

«مکس ووردل» (Max Worrell) بنیان‌گذار این استودیو گفت: «چالش طراحی برای این پروژه خلق ترکیب‌بندی‌ای بود که بتواند مساله نامناسب‌بودن سلسله‌مراتب ورود این مجموعه و فضای محدود زندگی واحدهای مسکونی‌اش را حل کند.»

برای ارتقاء ورودی این آپارتمان 241.5 مترمربعی، وورل یونگ یک حجم انحنادار و گچی را تعبیه نمود که دربرگیرنده سه بخش است.

یکی از بخش‌ها مسیر ورود به آپارتمان را شکل می‌دهد. بخش دیگر در جهت‌های مخالف دارای بازشوهایی است تا فضاهای خدماتی از جمله سرویس بهداشتی، رختکن و پیشخوانی برای نگهداری ظروف میهمانی را در برگیرد. به این طریق، فضای اصلی نشیمن آزاد می‌ماند و از شلوغی محفوظ می‌شود.

وورل گفت: «راه حال ما برای ترکیب‌بندی نامناسب این آپارتمان خلق یک حجم سه بخشی بود که در لحظه ورودی ساختمان را بصورت فشرده عرضه می‌کند، تجربه ورود به فضا را کیفیت می‌بخشد و فضای اصلی را بزرگ‌تر به نظر می‌رساند.»

«این حجم با بکارگیری رنگ و گچی که ماله آن بصورت دستی اجرا شده از حیث ماده با سایر بخش‌های آپارتمان متفاوت است. این بافت حجم خوانا از سایر بافت‌های بکار رفته در این آپارتمان متمایز است و فضای انبار لوازم، پیشخوان و حمام متمایزی را در خود جای می‌دهد.»

در یک سمت درب‌های ساخته شده از چوب بلوط سفید پیشخوان توکار ذکرشده را در جلو می‌پوشانند. این در حالیست که درب حمام این قسمت از جنس گچ و رنگ است. در داخل حمام، دیوارها به رنگ سبز تیره رنگ‌آمیزی شده‌اند تا با کاشی‌های کف که طرحی با راه‌راه‌های سیاه و سفید را به نمایش گذاشته‌اند تضاد برقرار کنند.

تیم طراحی برای فضای پلان‌آزاد نشیمن، آشپزخانه و فضای غذاخوری از مجموعه رنگی ساده‌ای استفاده نموده تا مکمل رنگ‌ خاکستری دیوار منحنی ورودی باشند. در میان این جزییات می‌توان به پیشخوان‌های مشکی‌رنگ آشپزخانه با رویه‌ای از سنگ مرمر سفید، قفسه‌ها دارای دسته‌های برنجی و یک میز غذاخوری چوبی مشکی‌رنگ اشاره نمود.

مصالح این فضا به گونه‌ای انتخاب شده‌اند که جزییات فضای اولیه همچون استیل‌های مشکی و دیوارهای آجری را که اکنون به رنگ سفید در آمده‌اند تکمیل کنند و در عین حال به ویژگی‌های دکوراتیو ساختمان نیز اشاره داشته‌باشند.

تیم معماری در مورد مصالح این پروژه گفت: «مصالح بکار رفته در این نوسازی، مصالح کلاسیکی هستند که به طریقی امروزی اجرا شده‌اند. چوب بلوط سفید، استیل مشکی، برنج قدیمی و سنگ مرمر به خوبی مکمل دیوارهای نمایان آجری و تیرهای نمایان فولادی این ساختمان قدیمی شده‌اند.»

یک پلکان با گام‌های چوبی و نرده‌های مشکی‌رنگ فولادی ما را به طبقه بالا هدایت می‌کند. در این طبقه طی این نوسازی یک اتاق خواب جدید افزوده شده‌است. دو تا از اتاق‌های خواب این آپارتمان دارای یک حمام مشترک اند اما اتاق مستر دارای سرویس اختصاصی است.

بازسازی آپارتمان با مصالح کلاسیک

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو/فاطمه زنگی

منبع: www.dezeen.com