استودیوی معماری نیویورکی “دش مارشال” (Dash Marshal) دو خانه تریبکایی را از طریق یک راه‌پله مارپیچ فولادی مشکی‌رنگ با هم ادغام و تبدیل به یک خانه کرده‌است. خانه “رفت لافت” (Raft Loft) دو آپارتمان یک طبقه در طبقات همکف و اول یک ساختمان صنعتی را در محله منهتن جنوبی با هم ترکیب کرده‌است. استودیوی معماری دش مارشال این دو خانه را از نو ترکیب‌بندی و نوسازی کرده و با ادغام دو آپارتمان یک خانه بزرگ را برای خانواده‌ای رو به رشد مهیا کند.

یک بازشو در کف آپارتمان بالا راهی برای راه‌پله جدید می‌گشاید. این راه‌پله یک فضای نشیمن، آشپزخانه و اتاق غذاخوری طبقه پایین را با آشپزخانه اصلی و اتاق غذاخوری، و در اتاق خواب موجود در طبقه بالا با هم مرتبط می‌سازد.

استودیو دشمارشال گفت: “ما تمام طبقه همکف را بازسازی کردیم، مداخلات محدودی را را در طبقه اول اجرا نمودیم و یک راه‌پله جدید را برای ارتباط این دو دبقه به همراه مجموعه‌ای از مراحل واسط ایجاد کردیم.”

راه‌پله جدید به عنوان یک عنصر مهم در پروژه دش مارشال، دربرگیرنده ترکیبی از مصالح و دو جزء منحصربفرد است.

در طبقه پایین دیوارها بصورت آجرکاری اجرا شده‌اند و برای همخوانی با دیوارهای دست نخورده این آپارتمان، با رنگ سفید رنگ‌آمیزی شده‌اند. کف پله‌ها با رنگ صورتی مشخص شده و با دستگیره‌های برنجی همراه شده‌است.

بدنه فولادی مشکی‌رنگ پلکان به شکل مارپیچی از بخش آجری پله‌ها امتداد می‌یابد و تا رسیدن به کف طبقه بالا با حالت مارپیچی بالا می‌رود. این بدنه توسط میله‌های ظریف فولادی که که از سقف آویخته شده‌اند نگه داشته‌ می‌شود.

این تکیه‌گاه‌ها یک فرم قفس‌مانند را حول راه‌پله شکل می‌دهند، در حالی که حفاظت‌های ایمنی دیگر توسط نرده‌هایی برنجی که حول بازشوی کف طبقه بالا کشیده شده صورت می‌گیرد.

دیگر مداخلات اصلی دش مارشال شامل یک سکوی مرتفع چوبی در میان طبقه همکف می‌شود که برای شکستن پلان کشیده و باریک طبقات این خانه و تبدیل آن به سه بخش مجزا اجرا شده‌است.

در یک طرف این سکو و در جلوی خانه یک فضای نشیمن ایجاد شده و دو پنجره بزرگ حجم زیادی از نور طبیعی را وارد این فضا می‌کنند. قاب‌های چوبی عمق‌دار و تیره این پنجره‌ها کنج‌های مطلوبی را برای نشستن و مطالعه پدید اورده‌اند.

گیاهانی در گلدان‌های سفالی با سایزهای متفاوت در طول کف و کنسول چوبی قرار گرفته‌اند و رنگ‌های سبز و صورتی موجود در مبل‌ها و فرش بزرگ فضا را تکرار می‌کنند.

پله‌ها از این قسمت به بخش مرکزی طبقه بالا که با میز ناهارخوری اشغال شده می‌رسند. سکوی چوبی، یک آشپزخانه کوچک و قفسه نوشیدنی را در خود جای داده‌است.

این امکانات در یک مکعب جاسازی شده‌اند که یک حمام را در خود جای می‌دهد و با دو درب چوبی قابل دسترسی است.

در داخل، دیوارها و کف‌ها با کاشی‌های خال‌دار پوشانده شده‌اند.

استودیو گفت: ” سقف حمام و توالت به گونه‌ای طراحی شده‌اند که فرم‌های انتزاعی ابرها را تداعی می‌کنند.”

در بیرون، یک درب چوبی بزرگ می‌تواند گشوده‌شود تا یک فضای خصوصی را در پشت خانه برای میهمانان فراهم کند.

این بخش از طبقه وقتی در دست استفاده میهمانان نیست می‌تواند به عنوان فضای مطالعه و درس‌خواندن اهالی خانه مورد استفاده قرار گیرد، کما اینکه مجهز به قفسه‌های چوبی کتاب و نردبانی برای دستیابی به قفسه‌های بالایی نیز می‌باشد.

درب‌های شیشه‌ای نیمه‌شفاف کشویی رو به یک اتاق پیانو باز می‌شوند که از بالا به یک سقف شیبدار شیشه‌ای محدود می‌گردد. یک فرش بزرگ قرمز رنگ و حجم زیاد گیاه، به دیوارهای آجری سفیدرنگ این اتاق لکه‌هایی از رنگ را می‌افزاید.

تیم طراحی مجموعه مصالح طبیعی‌تری را برای طبقه اول انتخاب نمود تا دیوارهای سفیدرنگ و کغپوش های چوبی تیره مکملی برای تیرهای چوبی سقف و ستون‌های این طبقه باشند.

کابینت‌های سفیدرنگ در دیوار عقبی آشپزخانه نصب شده‌اند که در مقابلشان جزیره مرکزی آشپزخانه با رویه بتنی مشاهده می‌شود. یک فضای غذاخوری نزدیک به گوشه و در جوار پنجره‌ها قرار گرفته‌است.

ادغام دو آپارتمان

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو/فاطمه زنگی

منبع: dezeen