استودیوی ATAH در شهر شانگهای، این مرکز هنری را در شهر شوآشینگ در چین طراحی کرده‌است. این مرکز هنری به شکل یک استوانه شیشه‌ای است که با اجرای پلکان مارپیچ با آن تقاطع پیدا کرده‌است و در نقش یک استیج نیز ظاهر شده‌است.

این استودیو که توسط دو معمار به نام‌های «گوآنگ شو» (Guang Xu) و «لیلاس وانگ» (Lilas Wang) تاسیس شده‌است، پروژه «هلی استیج» (Heli-stage) را بعنوان مرکز یک مجموعه تجاری به نام مرکز پارچه پین (CTC) طراحی نمود. این مجموعه شامل ترکیبی از فضاهای هنری و تجاری در قلب شهر علم «کگیائو» (Keqiao) است.

کگیائو، با توجه به موقعیت استراتژیکش در جنوب دلتای رودخانه یانگ‌تسه، یکی از از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین قطب‌های جهان در حوزه تولید، تجارت و توزیع محصولات نساجی است.

گروه معماری ATAH مسئولیت طراحی مسترپلان و کلیه فازهای طراحی مجموعه CTC را برعهده داشت. این فازها شامل یک مرکز خرید، دفاتر اداری و آپارتمان‌های اقامتی می‌شود که با یک کیفیت جدیدی شهری به یکدیگر مرتبط شده‌اند.

محل اصلی پروژه هلی استیج که در ورودی اصلی به سمت این مجموعه هنری و تجاری قرار دارد، نیاز به یک سازه منحصربفرد و شاخص داشت.

در پاسخ به این نیاز، گروه معماری ATAH طرحی را ارائه داد که به لطف ترکیب‌بندی طراحی حلقه‌مانند منظر اطراف، باعث جذب بازدیدکنندگان به مجموعه می‌شود. فرم استوانه‌ای این ساختمان با یک بازشوی مارپیچی تراشیده شده‌است تا هسته گردش فضایی این مجموعه که حول محور مرکزی ساختمان تا بالا امتداد می‌یابد را برای بیننده آشکار سازد.

این استودیو گفت: «کانسپت طرح شامل یک فرم مارپیچ است. با محوکردن مرز میان طبقات، فضای خارجی را با فضای داخل مرتبط ساخته‌ایم و یک فضای نمایشگاهی پیوسته پدید آورده‌ایم.»

یک پلکان که محور سازه استوانه‌ای این ساختمان را دنبال می‌کند از طبقه همکف آغاز می‌شود تا ذره ذره به طبقات دیگر بپیوندد. این فضای حرکتی خارجی می‌تواند برای پرفورمنس‌های هنری مورد استفاده قرار گیرد و از سرتاسر پلازای اطراف قابل مشاهده است.

سازه اصلی این ساختمان از یک هسته فولادی تشکیل شده که داکت هوای مرکزی ساختمان و یک آسانسور نیز در آن تعبیه شده‌اند. یک سازه فضاکار که به کابلی معلق متصل گشته متضمن بدون ستون بودن طبقات این ساختمان است.

گروه معماری ATAH گفت: «هندسه متغیر این پلکان از طبقه اول تا طبقه سوم مستقیما مماس بر این هسته فولادی است. در عین حال، اجزای افقی سازه فولادی بصورت معلق فضای خالی طبقات را تضمین می‌کنند.»

نمای خارجی ساختمان هلی استیج با یک دیوار پرده‌ای یکدست متشکل از پنل‌های شیشه‌ای دوجداره و به فرم مثلثی منحنی پوشانده شده‌است. این سطح مجهز به تکنولوژی‌ای است که قادر است بدنه ساختمان را تبدیل به صفحه‌ای برای نمایش نقوش و گرافیک‌های مختلف کند.

نمای داخلی این ساختمان شامل یک واحد مدولار منفرد است که در سرتاسر دیوارها و زیر سقف‌های مارپیچ بکار گرفته شده‌است. در قسمت‌های مواج، نورپردازی‌های مخفی این سطوح را روشن می‌کنند.

تیم معماری افزود: «طراحی فضاهای داخلی با بکارگیری اجزای طراحی انتزاعی همچون چرخ‌، از کانسپت در هم تنیدگی استفاده کرده‌است.»

«به محض ورود، بازدیدکنندگان به سمت معماری‌ای متشکل از حرکات چرخش، پخش‌شدگی، و حرکات در هم تنیده هدایت می‌شوند که فضا را شکل می‌دهد.»

این ساختمان دارای سه طبقه فضای نمایشگاهی است که هسته مرکزی را محاط می‌کنند و علاوه بر آسانسور موجود در این هسته، از طریق پلکان مارپیچ ساختمان نیز قابل دسترسی اند.

در بیجینگ، گروه معماری «پندا» (Penda) یک سالن اجتماعات برای یک مرکز هنری ساخت که در آن قوس و آینه یک لنداسکیپ سورئال با مقاطع منحنی بوجود آورده‌اند. گروه معماری «استیون چیلترن» اکنون در حال ساخت یک سالن تئاتر گرد در شهر «ووکسی» (Wuxi) است که با جنگلی از ستون‌های باریک و سفیدرنگ محاصره شده‌است.

اجرای پلکان مارپیچ حول ساختمان

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو/فاطمه زنگی

منبع: www.dezeen.com