معمار: Mabire Reich

مکان پروژه: فرانسه

مساحت: 906 مترمربع

سال ساخت پروژه: 2014

این آسایشگاه در ارتفاعات شهر کورون(Couëron) و در نزدیکی نانتز واقع شده است، که 19000 نفر در آن سکونت دارند. اقامتگاه فویر لا گرانج (foyer la Grange)، در اوایل سال 2000 به طور کامل بازسازی شد. این مجموعه دارای دید به شهر کورون، درختان کاجی که در نزدیکی آن قرار دارند و از طبقات بالا دارای دید به رودخانه لویر است.

طرح توسعه این مجموعه مربوط به قسمت بیمارانی است که از بیماری آلزایمر رنج می‌برند. این بخش در قسمت جنوبی طرح واقع شده است و شامل اتاق‌های استراحت و دارای ناحیه مشترکی با طبقه همکف فضاهای اقامتی است و در طبقه زیرزمین دارای محوطه پارکینگ است. این مجموعه دارای دیوار حائلی است که امکان گسترش مجموعه و مسطح کردن زمین را بوجود آورده است و در نتیجه آن دسترسی به فضای آزاد برای افراد مسن فراهم شده است.

با وجود اینکه حجم ساخته شده بنا، فضای باغ را شامل نمی‌شود و از طبیعت موجود در داخل بنا استفاده نشده است، پنجره‌های بیرون زده از حجم ساختمان در تراس وسیعی که در طرح توسعه ساخته شده است، دید مناسبی را به فضای باغ بوجود آورده است و به نوعی طبیعت را وارد ساختمان کرده است. دید به فضای بیرون ترکیبی از درختان کاج در نزدیک‌ترین فاصله به نما و برج بلند کلیسا در فاصله دورتر است و این دو عنصر به دید این ساختمان به مرکز شهر عمق قابل توجهی می‌دهند. علاوه بر جذابیت بصری موجود در دید‌های ساختمان به فضای بیرون و بهره‌گیری مناسب از نور خورشید، این پنجره‌های بیرون زده از حجم ساختمان نشانه‌های آشنایی برای ساکنین این مجموعه هستند که از بیماری آلزایمر رنج میبرند و سردرگم هستند. نقطه اوج در زنجیره فضاهای این مجموعه که شامل: ساختمان موجود، فضای سبز، فضای الحاقی در طرح توسعه، و تراس هستند، بنایی است که اخیرا ساخته شده است و از ارتفاع زیاد سایت بهره می‌برد و دیدی پانوراما و همه جانبه به محیط اطراف دارد.

طرح این ساختمان در اطراف یک هسته مرکزی قرار گرفته است تا امکان پیاده روی و پرسه زدن در یک مسیر دایره‌ای برای بیمارانی که از سندروم آلزایمر رنج می‌برند، وجود داشته باشد. پرده‌ای متشکل از ریسمان‌هایی که در کنار هم نصب شده‌اند، و بوسیله تعدادی لامپ LED روشن می‌شوند از حجم فضا می‌کاهند و نمایی متنوع را در فضای داخلی ایجاد می‌کند. در نتیجه استفاده از این ریسمان‌ها، سالن آرایشگاه که در بخش جلویی هسته مرکزی قرار دارد از این دید آرامش بخش هم در فضای عمومی و هم از بیرون آن، بهره می‌برد.

فضاهای داخلی این آسایشگاه بازتابی است از رویکرد طراحی داخلی آن و کیفیت فضاهای داخلی که در نتیجه انتخاب مصالح و رنگ و الگوی مناسب، شکل گرفته اند. مصالح استفاده شده در این مجموعه شامل: قاب‌های چوبی، بتن با روکشی از وکس شده، و روکش‌های PVC است که الگوها و رنگ‌های متفاوتی را بوجود آورده‌اند و همچون نشانه‌ها و محرک‌هایی آشنا برای ساکنین این مجموعه عمل می‌کنند.

بررسی ویژه‌ای در مورد سکونت پذیری اتاق‌ها، انجام شده است. حمام‌ها در ردیف‌هایی به شکل متناوب قرار گرفته‌اند تا از اشغال فضاهای قابل استفاده اتاق‌های خواب جلوگیری شود. ای شیوه همچنین امکان استفاده از نور طبیعی را برای نیمی از حمام‌ها ممکن می‌سازد. سقف‌های کاذب بتنی با طرح کلی این مجموعه هماهنگی دارند و به آسایش حرارتی بنا کمک می‌کنند و این عمل بوسیله اینرسی حرارتی که بنای ساخته شده از دیوارهای بتنی و قاب‌های چوبی داخلی و خارجی، خواهد داشت، صورت می‌گیرد.

منبع:archdaily

گردآوری و ترجمه در تحریریه پویانو |علمی