طراحی معماری خانه خاطره

معماری خانه خاطره

طراحی معماری خانه خاطره

طراحی معماری خانه خاطره

معمار: baukuh

محل: میلانو ، ایتالیا

زیربنا: 2500 متر مربع

سال پروژه: 2015

خانه خاطره
خانه خاطره

«خانه خاطره» خانه ایست اشتراکی که شهروندان میلانی امیدوارند در آن از خاطراتی که می خواهند، محافظت کنند. هیچ کس در این خانه سکونت ندارد، و لفظ خانه بر یک پوشش، یک فضای امن، و یا پناهگاهی دلالت دارد که در میان جریان یک کلانشهر به بدنه خاطرات شکل می دهد. بنابراین، این خانه خود اثری خواهد بود برای محافظت شدن و به نمایش گذاشته شدن، گنجینه ای با پوششی که هم از محتوای خود محافظت کرده و هم آن را به نمایش می گذارد.

خانه خاطره
خانه خاطره

رابطه میان خاطره و این خانه رابطه ای با ترجمه مستقیم نیست. میلان معاصر دارای یک خاطره کاملا مشترک و ثابت نیست که بتوان آن را روی سنگ حک کرد. به جای آن که خانه خاطره را بیانی از خاطره ای مشترک بدانیم، ترجیح داده شد که به عنوان ابزاری برای بحث حول عناصر گوناگونی در نظر گرفته شود که در میان خاطرات جمعی مردم شهر با یکدیگر همزیستی دارند.

خانه خاطره«خانه خاطره» در تلاش است تا سرپناهی را برای یادگار های متعدد و متنوعی تامین کند که نه تنها با جامعه معاصر آمیخته شده اند، بلکه با ذهن تک تک افراد نیز گره خورده اند. به این ترتیب خاطرات دراز مدت و ثابت در میان تمام شهروندان و از زاویه دید خود آن ها وجود دارد، خاطرات حساس، خاطرات جمعی دست در دست خاطرات فردی پیش می روند. تیپ های مختلفی از خاطرات در موضوعی با یکدیگر همزمان می شوند که برای ایجاد دیالوگی با مخاطبین گوناگون می باشد، بدون آن که انکار کند ارائه یک مثال واحد ممکن است. به این ترتیب یک پایه ثابت در کنار یک صحنه در حال تغییر شکل می گیرد، توسط آن ماشین خاطره ای خلق می شود که هم پیچیده است و هم یکصدا، هم آرام است و هم تاثیرگذار، هم چندگانه است و هم ثابت و پایدار.

خانه خاطره
خانه خاطره

«خانه خاطره» تماما با تصاویر بزرگی پوشانده شده که تاریخ متاخر میلان را تصویر می کنند. کالبد این ساختمان به عنوان یک تصویر چند لایه شناخته می شود. این مجموعه تصاویر با میانجیگری ای عمیق تلاش می کند همزمان هم پیچیدگی و هم اتحاد ایده آل خاطره مشترک میلان را تلقین کند. نمای تزیین شده، بیش از آن که یک خاطره مشترک را تشریح کند، نیاز به چنین اشتراکی را نمایش می دهد. به همین منظور، مجموعه تصاویر موجود بر پوسته بنا به طور همزمان هم آشکارا جنبه یادبود دارند و هم تعمدا با ظرافت هستند. در واقع، تصاویر از دور واضح تر به نظر می رسند و با نزدیک شدن بیننده به آن ها، وضوحشان را از دست می دهند. این تصاویر در نوعی ذرات معلق حل می شوند.

خانه خاطره
خانه خاطره

این برنامه «تصویر محور» که توسط یک گروه علمی با دقت اجرا شد، متشکل از پرتره نوزده شهروند ناشناس میلانی است که ترکیب جمعیتی را نشان می دهد که در دوران پس از جنگ، شهر را شکل می دادند.علاوه بر این نوزده پرتره، هشت تصویر تاریخی مشاهده می شود که هشت لحظه مهم تاریخ معاصر شهر را –همچون لحظه آزادی از نازیسم و بمباران پیازا فونتانا در 12 دسامبر 1969- به نمایش می گذارد. این دکوراسیون خارجی در آجرکاری چند رنگ، رابطه مستقیمی با سنت لمبارد ساختمان هایی همچون اوسپدال ماگیور و سانتا ماریا دلگرازیو برقرار می سازد.

خانه خاطره
خانه خاطره

نماهای «خانه خاطره» تماما از آجر ساخته شده اند و قاب های شکل گرفته از تیر ها و ستون ها و فضا های خالی بدست آمده در این قاب ها را با یکدیگر ترکیب نموده اند و سطوحی تماما اشغال شده توسط تصاویر را پدید آورده اند: نوزده مربع با پرتره (4.6 در 4.6 متر) و هشت مستطیل بزرگ با صحنه های تاریخی (با 9.6 متر طول و عرض متغیر). آجر های چند رنگ، در محدوده شش رنگ متفاوت، به صورت اختصاصی و با ابعاد مخصوص (5.5 در 5.5 در 12 سانتی متر) توسط SanMarco SRL تولید شده اند.

خانه خاطره
خانه خاطره

تصاویر به نمایش در آمده در نما ها محص ل پردازش استادانه مجموعه ای از عکس های آرشیوی است. نتیجه این پروسه، ماتریسی از اعداد 1 تا 6 (در ازای رنگ های مختلف آجرها) است. سپس این ماتریس در مقیاس 1:1 پرینت شده و در سایت تعبیه شده تا بعنوان راهنمای چینش آجر ها مورد استفاده قرار بگیرد.«خانه خاطره» یک ساختمان بسیار ساده است: جعبه ای با کف 20 در 35 متر و با ارتفاع 17.5 متر.

معماری خانه خاطره
معماری خانه خاطره

ساختمان به سه بخش تقسیم شده است که از طریق یک طبقه همکف کاملا باز به یکدیگر متصل شده اند. دو لایه باریک در طول اضلاع کوتاه تر ساختمان، شامل محل بایگانی(در ضلع جنوبی) و اتاق های استراحت و تاسیسات فنی (در ضلع شمالی) و ارتباطات عمودی هستند. فضای باز در طبقه همکف توسط دو ستون هشت ضلعی به سه بخش تقسیم شده است. یک سوم این فضا دارای ارتفاعی برابر با ارتفاع کل ساختمان است و شامل یک راه پله گرد می شود. باقی فضا توسط فضا های نمایشگاهی و در سه طبقه اشغال شده است. این سازماندهی داخلی –با راه پله ای بزرگ به رنگ زرد واقع در میان سه طبقه اداری و نمایشگاهی و پنج طبقه بایگانی- مقیاسی بزرگتر را به ساختمان عرضه می کند. تضاد میان طبقات باریک بایگانی و مقیاس بزرگ راه پله، به فضا های اداری  و نمایشگاهی این امکان را می دهد که بسیار بزرگتر به نظر برسند؛ و بیننده فضایی وسیع و جوّی آزادتر را تجربه کند.

معماری خانه خاطره
معماری خانه خاطره

راه پله زرد رنگ نه تنها اصلی ترین عنصر ارتباطی ساختمان است، بلکه عنصری می باشد که از طریق حرکت دوار راه پله، رابطه ای میان بازدیدکنندگان و مجموعه خلق می کند. بازدید کننده مرتبا از مجموعه دور و به آن نزدیک می شود، در نتیجه توالی ای پیچیده از نمای مجموعه ها و از پارکی که در خارج ساختمان در مجموعه قرار دارد، به دست می آید.

معماری خانه خاطره
معماری خانه خاطره

«خانه خاطره» یک ساختمان بسیار فشرده است. این فضا با محدود کردن میزان سطوح خارجی به تبع حجم کلی ساختمان، توانسته است هزینه هاس ساخت و نگهداری ساختمان را به میزان چشمگیری کاهش دهد. فشردگی و سادگی راه های سازه ای در ساختمان( ستون های بتنی خام، تاسیسات اکسپوز) هزینه های ساخت و ساز را به شکل چشمگیری پایین نگه داشته است(حدود 1400 یورو بر مترمربع).

معماری خانه خاطره
معماری خانه خاطره

منبع: archdaily

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو|فاطمه زنگی

 

در رابطه با این مطلب بیشتر بخوانید:

طراحی خانه MVRDV

طراحی خانه ۱

مسکن ۶۷

 

پویانو را در اینستاگرام دنبال کنید

به کانال تلگرام پویا نو بپیوندید