طراحی تئاتر بسپوک

معمار: Stufish Entertainment Architects

محل: چین

زیربنا: 19500 متر مربع

سال: 2015

گروه معماری « Stufish Entertainment Architects» ساختمان تئاتر دای شو به نام «بسپوک» را با ظرفیت 1183 صندلی برای بزرگ ترین توسعه دهنده املاک در کشور چین – که به نام گروه  Dalian Wanda است – طراحی کرده است. این بنا میزبان یک نمایش آبی آکروباتیک 57 دقیقه ای به صورت دائمی خواهد بود که توسط گروه Dragone اجرا می شود.

گروه استافیش همچنین تمام صحنه نمایش را نیز طراحی نموده است و این اولین باری است که تمام عناصر معماری و نمایش به یک سالن تئاتر راه می یابند. طراحی تمام پروژه به دست گروه استافیش، امکان طراحی یک زبان جامع معماری در سرتاسر بنا –از سقف خیمه مانند آن گرفته تا عناصر هدفمند صحنه- را در اختیار این گروه قرار داده است.

این سالن تئاتر دای شو با زیربنای 19500 متر مربع، یک عنصر کلیدی در ارائه خدمات فرهنگی است و  نتیجه آن، گسترش رفت و آمد های بین المللی به این شهر است. خدمات گردشگری علاوه بر تئاتر شامل آپارتمان ها، مجتمع های تجاری، رستوران ها، هتل ها، زمین گلف و یک پارک بزرگ نیز می شود. این مجموعه با هدف تبدیل به یک مقصد گردشگری –چه گردشگران داخلی و چه گردشگران خارجی- ساخته شده است.

طراحی گروه استافیش برای این ساختمان از طرح مفهومی مارک فیشر، بنیان گذار این گروه معماری گرفته شده است. این طرح الهام گرفته از الگو های طبیعی و فرهنگی ای بود که وی در این شهر مشاهده کرده بود. وورونکی –معمار بنا- می گوید:« سخت بود که به محض رسیدن به این شهر، تحت تاثیر زیبایی طبیعی آن قرار نگیرم. نخل های همیشه سبز این جا، به ما هندسه ای را عرضه کرد که ساختار اولیه ساختمان تئاتر را به طریقی پر بازده، ظریف و از لحاظ بصری جذاب تحت تاثیر قرار داد. این طبیعت، سرنخ زنده ای برای طراحی فضا های داخلی، نما و حتی برای طراحی زمینه نمایش به دست ما داد. قصد ما این بود که ساختمان تئاتر بدون مرز با محیط اطرافش پیوند بخورد، چنان که یک جزء افزوده زنده و رو به رشد از یک باغ بزرگ تر در این شهر می باشد.

تاثیر طبیعت روی طراحی این بنا به طور ویژه ای در سقف طلایی آن با شعاع 110 متر مشهود است. ساختار این سقف تداعی گر ساقه لایه لایه درخت نخل است. سقف متشکل از دو لایه است که همچون یک سایبان برای لابی باز زیر سقف عمل می کند و توسط ستون هایی درخت-مانند که تئاتر را احاطه می کنند، نگه داشته می شود. جایی که دو لایه سقف به یکدیگر متصل می شوند، بازشو هایی میان نقاط سازه ای امکان تهویه طبیعی را در نیم طبقه لابی فراهم می کنند، که پاسخ خوبی به اقلیم گرم منطقه است. علاوه بر این، بازشو ها این امکان را در اختیار بازدیدکنندگان قرار می دهند که مناظر اطراف را نظاره کنند.

مصالح دهی به فضای داخلی تئاتر نیز متاثر از طراحی ارگانیک بنا است. دیوار های طلایی و کشیده با بافتی شبیه به بافت برگ که تا سقف کشیده شده اند، در قسمت های VIP فضایی کم نور و صمیمی خلق می کنند. الگوی فولدینیگی که در سرتاسر فضا کشیده شده، گاهی نیز تبدیل به لوستر های شعاعی برجسته ای می شود.

در تالار اصلی، صندلی های تماشاچیان به دور یک استیج گرد با مساحت 1400 متر مربع قرار داده شده و به سه بخش تقسیم شده است. استیج مرکزی دارای حوضچه ای به عرض 14 متر بوده و مجاور آن، پیش صحنه ای قرار دارد که همراه با صحنه می تواند خشک یا تر باشد. قسمت نهایی اجرای نمایش، قسمت خشکی است که به صورت نمادی برای بینهایت و همچنین برای اهداف عملکردی تری همچون نگه داری و انتقال صحنه مورد استفاده قرار می گیرد.

صحنه به گونه ای طراحی شده که آب بتواند به طور جداگانه در قسمت های مختلف جریان یابد و طی 45 ثانیه تمام حوضچه ها را پر کند و همچنین در طی تنها 20 ثانیه تخلیه شود.

ساختار سقف خارجی سالن اصلی که به صورت اکسپوز است، احساس این را به تماشاچیان القا می کند که در میان سایبانی از درختان نخل نشسته اند. ارتفاع پایین سقف، که تنها 18 متر با صندلی ها فاصله دارد، فضایی دنج ایجاد می کند. طراحان، ده دروازه با یک سیستم سه بعدی دقیق در ساختار سقف سالن تعبیه نموده اند که به بازیگران این امکان را می دهد که از سکوی 9 متری و از بالای سر تماشاپیان و صحنه صعود نمایند. ترکیب قواعد معماری و و طراحی صحنه این امکان را فراهم آورد که فضای تئاتر با دانشی عمیق طراحی شود و منظری عمیقا آمیخته با کانسپت معمارانه ارائه شود.

منبع: archdaily

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو|فاطمه زنگی

در رابطه با این مطلب بیشتر بخوانید:

معرفی پروژه های خارجی: معماری تالار شهر VIBROG و BILBAO

ساختمان جدید موزه ی گالری هنر ونکوور

معماری موزه ی ون گوگ در هلند

پویانو را در اینستاگرام دنبال کنید

به کانال تلگرام پویا نو بپیوندید