“سفر نامعلوم” در معماری نمایشگاه Chiharu Shiota
“سفر نامعلوم” در معماری نمایشگاه Chiharu Shiota ؛ نمایشگاه: چیهارو شیاتو (Chiharu Shiota) “سفر نامعلوم” چیهارو شیاتو برای اولین نمایشگاه خود در شهر برلین جنوبی، معماری و چیدمانی به یاد ماندنی و فوقالعاده را در گالری برلین خلق کرد. این چیدمان ۸ سال پیش در شهر زادگاه وی اجرا شده بود.
عنوان نمایشگاه: چیهارو شیاتو(Chiharu Shiota) “سفر نامعلوم”
نوع پروژه: نمایشگاه
زمان برگزاری نمایشگاه: از ۱۷ سپتامبر تا ۱۲ نوامبر ۲۰۱۶-۰۹-۲۱
مکان برگزاری: بلین جنوبی، شهر برلین، آلمان
شیاتو در درجه اول برای خلق چیدمانهایی که تصاویری ۳ بعدی خلق میکنند و بازدیدکنندگان را احاطه میکنند، شناخته شده است. چیدمان “کلید در دست”، یکی از این نمونه کارها است که برای معرفی کشور ژاپن در بینال شهر ونیز در سال ۲۰۱۵، توسط شیاتو طراحی شد. این اثر هنری متشکل از شبکه پیچیدهای از نخهای به هم بافته شده است که طراح به کمک آنها مناظری را خلق کرده است که همچون نقاشی در فضای سه بعدی است.
چیدمان سفر ناشناخته، فضای وسیع آتریوم مرکزی گالری را با شبکهی متراکمی از نخ قرمز پر کرده است. این شبکه از قسمتهای بالایی شروع به رشد کرده و با حرکت به سمت پایین به اسکلت قایقهایی که روی کف طبقه زیرین قرار گرفته اند وصل میشود. رنگ خون و پیوند شبکه نخها، نوعی نمادگرایی است. در نظر طراح این مجموعه، اینها نمادی از قسمتهای داخلی بدن و شبکه پیچیده ارتباطات عصبی مغز هستند. لاشهی قایقها که توسط شبکه نخهای بالای سر آنها احاطه شده اند، باعث طرح سوالات هستی گرایانه و وجودی در ذهن بازدیدکنندگان در ارتباط با سرنوشت و تعلق خواهند شد، که میتواند محرکی برای خلق ایدههایی باشد که به پیچیدهگی شبکه نخهای در هم هستند.
نمایشگاهنمایشگاه
نیم طبقه دوم گالری پرسپکتیوی متفاوت از دید پرنده این چیدمان و معماری خاص را به نمایش میگذارد. در این دید از بالا درک از مجموعه تا حدودی کمتر شده است و سنگینی فضا (به لحاظ روانی) در طبقه بالا کاهش پیدا کرده است. در این طبقه از گالری، شبکههایی از نخ بر روی بوم و در دو بعد ساخته شدهاند، که توضیح بیشتری در ارتباط با ایدههای استفاده شده در فضای اصلی نمایشگاه، ارائه میدهند و محتوی آن را برای بازدید کنندگان شفاف میسازد. شیاتو اخیرا در رشته نقاشی تحصیلات خود را به پایان رسانده است. او در طول مدت تحصیل خود به نقاشی روی بوم با استفاده از رنگ محدود بوده است، اما سعی در تغییر مفاهیم از پیش تعریف شده در این زمینه را داشت تا بتواند به شیوه جدیدی از بیان هنری بهره جوید. در مرحله اول او اقدام به اجرای قطعات نمایش کرد و در برخی پرفورمنسها حضور پیدا کرد، و پس از آن به استفاده از ریسمان به عنوان سبک و فنی خاص برای بیان مفاهیم ترسیمی و دوبعدی و مفاهیم ادراکی روی آورد. این کار امکان عدم حضور فیزیکی او در نمایشها را فراهم کرد در حالی که این شیوه همچنان میتوانست بیانگر ایدههای فیزیکی و جسمانی باشد که برای وی از اهمیت خاصی برخوردار بود. بومهای خلق شده توسط شیاتو میتوانند تمام کننده چرخه این سفر ناشناخته باشند.
یافتههای او از موضوعاتی همچون فضا، اشیاء، مصالح و مقیاس با یک سری از کارهای جدید ادامه مییابد، جایی که شبکههایی از نخ، ریسمان، و گهگاه با حضور اشیاء، درون قابهایی به هم متصل میشوند و یادآور خانههای عروسکی یا ساختمان هایی هستند که مقیاس آنها کاهش یافته است. شیاتو سفارشات فراوانی را برای طراحی صحنه و گارگردانی هنری اپرا و تئاتر دریافت کرده است. این سفارشات شامل آثاری از تئاتر شهر کیل هستند، مانند: تولیدات آینده از شکسپیر و داستان زمستان در اکتبر سال ۲۰۱۶، و نمایش واگنر زیگفرید در مارس سال ۲۰۱۷٫
منبع: archdaily
گردآوری و ترجمه در تحریریه پویانو| علمی