این مدرسه در همسایگی ای با فعالیت های ساختمانی دائمی و یک انبار در فاصله ای نسبتاً نزدیک قرار دارد.ایجاد یک فضای آموزشی برای گروهی از افراد کم سن و سال در چنین محلی، مستلزم فضایی امن و محافظت شده می باشد.این فاکتور در کنار رویکرد آموزشی رجیو امیلیا ( که مدرسه به سفارش آن ساخته می شود)، یک نقش اساسی در طراحی این فضا ایفا کرده است.

موقعیت: بنگالورو، کارناتاکا، هند

زیر بنا: 985 متر مربع

سال: 2016

به غیر از ساختمان های با دوام که رویکرد ساخت در آن ها عمر طولانیشان بوده است، غیر معمول نیست که ببینیم فضا های ساخته شده نوسازی، مرمت و یا به کلی بازسازی  شوند تا مطابق تغییرات نیاز های افراد پیش روند.دائمی بودن یک ساختمان ممکن است دیگر از لازمه های طراحی یک ساختمان نباشد.پذیرفته شده است که مرمت و بازیافت مصالح، یا ساخت دوباره همین ساختمان در محلی دیگر و هر راه حلی برای جلوگیری از ایجاد مخروبه و انباشتی از زباله ضروری است.

تکنیک های ساختمانی متعددی وجود دارد که طراحی را تا حد امکان اقتصادی و قابل مرمت می کند – فونداسیونی از قطعات سنگ گرانیت، دیوار های جدا کننده لوله کاغذی، و تکیه گاه های پیچی استیل، سازه ای را شکل می دهند که قابل جابجایی است.نمای خارجی ساخته شده از قاب های فولادی به همراه پنل هایی متشکل از صفحات فلزی سوراخ شده، پاین وود، شیشه رفلکتیو، بادگیر های قابل کنترل و پنجره های کشویی است که با ملاحظه مسائل نور و تهویه هوا تعبیه شده اند.CSEB ها از خاک سایت های مختلفی در محل ساخته شده اند و الگویی دلنشین خلق می کنند که با رنگ های کف کارگاه هامونی دارد. ورق GI با در نظر گرفتن شیب سقف به کار رفته است و با سقف کاذبی از تخته چند لایی حصیر بامبو همراه شده که عایق حرارتی و صوتی بوده و حسی از گرما نیز به فضا می بخشد.ترجیح مصالح دست بافت همچون حصیر بامبو بر تخته چندلا های مرسوم به حفظ یک توانمندی ارزش مند ( صنایع دستی) کمک می کند.

آموزش مبتنی بر کشفیات از طریق طراحی نفوذ پذیر فضا های داخلی تشویق می شود.به عنوان مثال، دیوار هایی با ارتفاع های گوناگون که کلاس های منحنی را محصور می کنند و فضا های عمومی که زیر یک سقف حفره دار برای عبور نور خورشید هستند.سقف توسط هشت ستون حمل می شود که همچون درخت دارای شاخه هستند.این فرم درختی، در عین این که یک عنصر سازه ای است، به این کمک می کند که ارتفاع سقف کوتاه تر درک شود و به ارتفاع مطلوب کودکان نزدیک تر باشد.علاوه بر این، می توان آن را به درختی تشبیه کرد که فرآیند یادگیری در زیر درخت انجام می گیرد که یادآور منظره ای است که برای مناطق روستایی کاملاً آشنا و رایج است.

ساختمان شامل جهار کلاس درس، یک کارگاه و یک مرکز انگیزشی کودک در حول یک رواق مرکزی است، که از طریق فضا های رابط، رفت و آمد بین کلاس ها و رواق صورت می گیرد.سرویس های بهداشتی به گونه ای طراحی شده اند که هم استفاده از آن ها تسهیل شود و هم نگهداری و تعمیر آن ها راحت باشد.

مبلمان سبک و با دوام ساخته شده از تخته های کندو و لوله های کاغذی کودکان را به اکتشاف بیشتر و بازی با محیط ترغیب می کنند.تونع مصالح، گستره وسیعی از پیکر بندی ها را در طراحی داخلی میسر می سازد.

آب باران از تمامی سطح بام جمع آوری شده، از فیلتر عبور کرده و در تانک ذخیره نگه داری می شود و به یک محفظه شارژ آب های زیر زمینی سرزیر می شود.زباله های جامد مدرسه در چاله های صافی دوقلویی دفع می شوند که در بازگشت مواد مغذی به خاک موثر اند.

]عکس12[

منبع: archdaily

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو/فاطمه زنگی