یک پوشش بتنی نما یا پوسته ساخته شده از بتن که با بازشوهایی با ابعاد متنوع حفره‌دار شده، دور بدنه این خانه کشیده شده‌است. این خانه که در کوالالامپور قرار دارد دارای واحدهایی داخلی متشکل از فضاهای سبز است، فضاهای سبزی که محیطی باز اما خصوصی را برای ساکنین این ساختمان فراهم می‌کنند. استودیوی محلی «فرم زیرو» (Formzero) این خانه را که «خانه پنجره» نامیده شده طراحی کرده‌است. موقعیت قرارگیری این بنا در یک زمین در دامنه کوه در لبه یک جنگل و مشرف به پایتخت مالزی است.

هدف اولیه معماران، به حداکثر رساندن ارتباط میان خانه و جنگل مجاور آن بود، اما سفارش‌دهندگان پروژه بیشتر علاقه‌مند به تجربه فضا‌های داخلی بودند و آن را به چشم‌اندازهای خارچی ترجیح دادند.

بنابراین در برنامه طراحی بر حجم داخلی خانه و دستیابی به حس خصوصی‌یودن درون ساختمانی تمرکز شد که در فاصله‌ای نزدیک با خانه‌های همسایه قرار گرفته‌است.

راه‌حلی که توسط استودیو فرم‌زیرو ارائه شد، شامل پوشاندن خانه توسط یک لایه محافظ از جنس بتن بود که دور نماهای شرقی و غربی خانه پیچیده می‌شود تا متضمن آن باشد که حریم خصوصی فضاهای باز طراحی شده حفظ می‌شود و از سوی خانه‌های مجاور امکان مشاهده این بخش‌ها وجود ندارد.

گشایش‌هایی که با دقت در این پوسته تعبیه شده‌اند به نور طبیعی و هوا اجازه ورود به ساختمان را می‌دهند. به جای فرض استفاده از پرده برای حفظ حریم خصوصی، طراحی این بازشوها به طریقی هدف قرار گرفت که حریم خصوصی بدون حس بسته‌بودن حفظ شود.

استودیو گفت: «ایده طراحی برای خانه پنجره با سه رویکرد مبتنی بر ساختار زمین از طریق بکارگیری فرم و عملکرد پنجره پیش رفت.»

«از این راه، هدف نهایی پروژه تقویت ارتباط صاحب خانه با زمینه موجود این خانه بدون سست کردن هدف طراحی خواهدبود.»

پوسته بتنی ساختمان در هر دو انتها باز است و امکان عبور جریان‌ بادهای عمود به منظور تهویه را در سرتاسر ساختمان مهیا می‌کند و فرم آن با ملاحظه جهتگیری ساختمان و رابطه آن با جنگل طراحی شده‌است.

معماران در مورد فرم کلی پوسته افزودند: «این پوسته بتنی همانند تلسکوپ دارای فرم باریک شونده است، به این صورت که هم در مقطع و هم در پلان، در قسمت نمای جلویی باریک تر شده و در وجه رو به جنگل پهن‌تر می‌گردد، همچون ایجاد یک قاب بزرگ برای نگاه کردن به جنگل.»

مقطع باریک‌شونده نمای جلویی ساختمان به این منظور طراحی شده که به قسمت ورودی ساختمان مقیاسی نزدیک‌تر به مقیاس انسانی ببخشد. این نما شامل مکعب‌های بیرون نشسته و فرورفته است که بازتابی از ترکیب‌بندی فضاهای درونی ساختمان هستند.

در برخی قسمت‌ها لایه خارجی از نما جدا می‌شود، فضاهایی خالی را شکلی می‌دهد که با هدف ایجاد یک جزء واسطه میان فضای داخلی و طبیعت پیرامون، در آن‌ها گیاه کاشته شده‌است.

تعداد بازشو ها و موقعیت قرارگیری آن‌ها با معیار نیازهای عملکردی هر اتاق تعیین شده‌است. هر پنجره یک چشم‌انداز بخصوص را قاب می‌گیرد و همراه تورفتگی‌های عمیقی است که به ایجاد حس واسطه بودن فضا می‌افزاید.

مقاطع شیبدار بام این ساختمان از طریق یکسری بازشو دارای گشایش شده‌است، از جمله یک تراس خصوصی روی بام و پنجره‌های سقفی‌ای که به نور طبیعی روز امکان ورود به فضاهای داخلی را می‌دهند، فضاهایی مانند یک پلکان که به سمت طبقه بالایی حرکت می‌کند.

یک پلکان با اسکلت فلزی به همراه شیشه‌های شفافی که نقش نرده را بازی می‌کنند از یک اتاق بازی به تراس روی بام حرکت می‌کند. قاب‌های نمایان آن حس صنعتی فضا را که شامل دیوارهای خام بتنی و آجری است، کامل می‌کند.

پلان‌های طبقات همف، اول و بام

مقطع ساختمان

پوشش بتنی نما

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو/فاطمه زنگی

منبع: dezeen