پنجره‌های رنگی در پاویلیون مینیمال آستین ؛ پاویلیونی با پنجره‌هاییی با فرم‌های هندسی و شیشه‌های رنگی با طراحی هنرمند آمریکایی، «السوورث کلی» (Ellsworth Kelly) در دانشگاه تگزاس در آستین ساخته شده‌است.

این پاویلیون که به نام آستین (Austin) نامگذاری شده، اولین و تنها ساختمان مستقلی است که توسط السوورث کلی طراحی شده‌است. این هنرمند برای آثار مینیمالیستی و رنگارنگ خود مشهور است.

براساس یک کروکی که او از یک کلیسا در فرانسه در سالهای حضورش در آن کشور –مابین 1948 تا 1954- ترسیم کرده‌است، ایده ساخت این کار به تدریج و در طول عمر وی به صورت سه‌بعدی درآمد.

این هنرمند در نهایت طراحی خود را به موزه هنرهای بلانتون در دانشگاه تگزاس در آستین بخشید، که مبلغی معادل بیست و سه میلیون دلار را برای تکمیل ساخت این بنا مهیا نمود.

موزه در ارتباط با این اثر اظهار داشت: «پس از آن که السوورث کلی طراحی این ساختمان را در سال 2015 به موزه بلانتون تقدیم کرد، این موزه آغاز به اجرای این اثر کرد؛ اثری که یکی از آخرین کارهای السوورث کلی و قطعا بهترین آن‌ها است.»

اگرچه این پاویلیون براساس یک کلیسا طراحی شده، معماری آن بجای یک هدف مذهبی مشخص، بعنوان فضایی برای شادی و مراقبه طراحی شده‌است.

این بنا که دارای مساحتی معادل 252 مترمربع است از سنگ با رنگ روشن ساخته شده‌است. چهارحجم که در بالهای فرم بعلاوه‌ای آن هستند هر یک در بالا به صورت قوسی شکل درآمده‌اند و سه عدد از آن‌ها دارای دیوار مسطح هستند.

طراحی پنجره‌های بزرگ رنگی با الگوهای هندسی در نماهای جنوبی، غربی و شرقی به این ساختمان مینیمال شخصیت و سرزندگی می‌بخشد.

ورودی ساختمان توسط شبکه‌ای از 9 عدد پنجره مربعی شکل رنگی در بالای یک درب دو لنگه تعریف شده‌است. سبز روشن، زرشکی، آبی، صورتی و آبی لاجوردی از جمله رنگ‌هایی هستند که در این پنجره‌ها بکار رفته‌اند.

نماهای غربی و شرقی هریک دارای الگوی مدور برای دوازده پنجره‌ای هستند که هریک رنگی متفاوت دارند. پنجره‌ها از لحاظ ترتیب رنگ در حالت معکوس یکدیگر قرار دارند و طراحی آن‌ها هم یادآور چرخه رنگ و هم صفحه ساعت است.

شکل دورانی ساخته شده از شیشه‌های باریک رنگی در نمای غربی قرار دارد. یک پنجره باریک و طلایی رنگ نمایانگر ظهر است، پنجره‌ای آبی‌رنگ در محل ساعت سه، پنجره بنفش‌رنگ در محل ساعت شش و پنجره قرمزپررنگ در محل ساعت نه قرار دارند. در نمای شرقی هریک از دوازده موقعیت ساعت با شیشه‌های مربعی کوچک نشان داده‌ شده‌اند که یک ترکیب مدور را شکل می‌دهند.

ورودی پاویلیون فضایی تاریک و دنج است که با رنگین‌کمانی از رنگ‌های طبیعی عبور کرده از پنجره‌های رنگی روشن شده‌است. دیوارهای فضای داخلی تماما سفید هستند تا با نمای خارجی تطبیق داشته باشند درحالی که کف خاکستری رنگ فضا به مینیمال ماندن فضا کمک می‌کند.

مجموعه‌ای از نقاشی‌های سیاه و سفید مربعی شکل که بر روی صفحات مرمری ساخته شده‌اند روی دیوارهای داخلی نصب شده‌اند. این آثار هنری با طراحی پنجره‌های رنگی و سرزنده فضا در تضاد اند اما از لحاظ سادگی در هندسه‌شان با آن‌ها اشتراک دارند.

در داخل فضای بال چهارم بنا در پشت نمای شمالی آن که فاقد پنجره است، یک توتم از چوب درخت ماموت قرار دارد. این مجسمه چوبی بلند همچنان که دیوارهای اطرافش به سمت سقف قوسی حرکت می‌کنند بر جای خود ایستاده‌است

این پاویلیون در هجدهم فوریه همراه با یک نمایشگاه در موزه افتتاح می‌شود –فرم در روح: «آستین» اثر السوورث کلی- که شامل قسمتی مربوط به استفاده او از شبکه رنگ‌ها است. یک اثر نقاشی از این هنرمند متعلق به سال 1967 به نام روح پنجم مجموعه فرم در روح، از موزه MoMa در نیویورک برای این نمایشگاه امانت گرفته خواهدشد.

السوورث کلی قبل از خدمتش در سال‌های 1943 تا 1945 در ارتش، در انستیتو «پرات» در بروکلین تحصیل کرد و سپس به مدرسه موزه هنرهای زیبای بوستون و مدرسه هنرهای زیبا در پاریس رفت، جایی که در آن تحت تاثیر هنر آبستره قرار گرفت.

او سپس به نیویورک جابجا شد و آثارش در موزه‌های بزرگی در سرتاسر ایالات متحده آمریکا از جمله موزه LACMA و موزه گوگنهایم مورد توجه قرار گرفتند. وی پس از سالها سفر در محله آپ‌استیت نیویورک سکنی گزید، جایی که در دسامبر 2015 در آن از دنیا رفت.

منبع : archdaily

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو/فاطمه زنگی