طراحی پل بی نهایت / Gjøde & Povlsgaard Arkitekter
طراحی پل بی نهایت ، اثر معماران دانمارکی استودیوی Gjøde & Povlsgaard Arkitekter میباشد. تندیسی است که در ارتباط با دوسالانه بین المللی2015، مجسمهسازی با دریا، ساخته و به نمایش درآمد. این دوسالانه، در منظر ساحلی و نمایشی اطراف شهر آرهوس دانمارک برگزار میشود.
Johan Gjøde معمار و موسس شرکت طراح این پروژه میگوید: “ما تندیسی برای تجربه و حس کردن محیط پیرامون ساختیم و اینکه نسبت به ارتباط بین شهر و منظر باشکوه ساحل آگاه شویم. با راه رفتن بر روی پل، تغییر چشمانداز را به صورت ترکیبی بیپایان و وسیع تجربه میکنید و همزمان وارد فضای تعامل اجتماعی با افراد دیگری میشوید که همان پانوراما را تجربه میکنند.
قطر پل بی نهایت، 60 متر است و نیمی از آن در ساحل و نیمی از آن در دریا قرار دارد. پل از 60 سازه چوبی یکسان تشکیل شده است. که روی ستونهای فولادی قرار داده شدهاند. ارتفاع ستونها در حدود دو متر از کف دریا است. عرشهی پل بین یک تا دو متر بالاتر از سطح آب، بسته به جزر و مد، ساخته شده است. انحنای پل در ادامهء خطوط تراز چشمانداز میباشد و در دهانه درهی رودخانهی کوچکی که از ساحل به داخل جنگل کشیده شده است، جای گرفته است.
پل بینهایت، علاوه بر اینکه پانوراما ساحلی را به نمایش می گذارد، ارتباطی بین حال و تاریخچه سایت مشخص، برقرار میکند. به طوری که ساحل را به نظرگاه فراموش شدهی دریا مجددا پیوند میدهد.
Niels Povlsgaard از بنیانگذاران و شریکان شرکت طراح پروژه میگوید: “پل در محل اسکله قبلی که در این سایت بوده ساخته شده، لنگرگاهی بود که مردم برای اینکه از شهر به کشتی دسترسی داشته باشند از آن بهره میبردند و هم برای استراحت و تفریح از آن استفاده میکردند. غرفه تاریخی وارنا در دامنه کوه در بالای ساحل قرار دارد و با تراسها، رستوران و سالن بزرگش چشماندازی خوش منظر دارد. غرفه در لبه جنگل رو به دریا واقع شده و به این معنی است از اسکله قدیمی لبه خشکی، که دیگر وجود ندارد دیده میشد. پل بی نهایت، مجددا این رابطهء تاریخی را برقرار میسازد و منظره جدیدی در رابطه بین شهر و منظر اطراف ارائه میکند”.
قطعه هنری واقعی
به عنوان پروژهء اجرایی نوین، شرکت معماران Gjøde و Povlsgaard به رویکردی می رسند که بین پروژههایشان تفاوت قائل شوند.
هنگامی که مرز بین هنر و معماری تعریف میشود، شرکت طراح پروژه در مورد نقششان خیلی شفاف هستند. آنها طراحی فضاهای نمایشگاهی زیادی را کار کردند و کار بر روی پروژههایی که به پتانسیل فضایی مکانی مشخصی پاسخ میدهند، را بسیار تجربه کردند.
در عرصه هنر و معماری کم کار کردهایم. اغلب قدمی به عقب برمیداریم و به هنر اجازه میدهیم تا به خود آید. در این شرایط، شما باید مجموعهای ایجاد کنید که مردم بتوانند آثار هنری شخصیشان را با نور جدیدی ببینند و تامل کنند. به طوری که ما در پروژه پل بی نهایت این کار را کردیم. سعی کردیم شرایطی ایجاد کنیم که هر کسی بتواند منظر اطراف شهر را تجربه کند. در واقع، طبیعت، خط آسمان شهر، لنگرگاه و رابط آب است. این همان قطعه هنر واقعی است.
معمار پروژه میگوید: “فلسفه پشت شیوه عمل معمار ما این است که پروژه های خودمان را شروع کنیم تا اینکه منتظر آمدن پروژه باشیم. ما پروژه را از پیش خود میسازیم و از مردم نظر سنجی میکنیم و تصمیم میگیریم. این تندیس مفهومی کنار دریا، فرصتی منحصر به فرد بود تا در منطقه حفاظت شده ساحلی دانمارک کار کنیم. چون اجرای پل بی نهایت، در منطقهای غیر قابل دسترس بود”.
منبع: archdaily
تحریریه پویانو| غفاری